10 ergernissen van een moeder
Denise Meijer
Het moederschap is een zege, zonder twijfel. Het kent ook vele prachtige momenten waardoor je jezelf meer dan blij voelt dat je de titel ‘moeder’ mag dragen, dan wel jezelf meer dan gezegend voelt dat je deze levenstaak uit mag voeren.
Maar vanzelfsprekend zijn ook moeders niet van steen en zitten wij ook niet altijd op deze bekende ‘roze wolk’. Er zijn regelmatig momenten dat ons nazaat op een één of andere manier het bloed onder de nagels vandaan halen. Dit hoeft niets te maken te hebben met driftbuien, of nee-fases, maar het zit hem soms in hele kleine dingen en het ligt ook niet altijd aan de kinderen zelf.
Ik heb ze even op een rijtje gezet. Vast herkenbaar voor alle (?) moeders?!
10 ergernissen van een moeder (groot en klein)
1. Alles plakt!
Ondanks de beste pogingen ‘plakkerigheid’ uit te bannen, kom je vrij vlot tot de conclusie dat dit dweilen is, met de kraan open. Klevende handjes, voetjes, tafels en vloeren horen bijna onlosmakelijk bij het ouderschap. Maar is hoe dan ook ergernis nummer 1.
2. De eeuwige strijd tussen moeders
We houden er allemaal stuk voor stuk, andere opvoedmethodes op na. Echter kan dit soms leiden tot onbegrip bij andere moeders. Er zijn vrouwen die hun methodes dan ook op proberen te leggen aan andere moeders (want, dit moet het beste zijn), wat kan leiden tot bijna onvermijdelijke irritatie.
3. Bedtijd?
Vanaf een uur of 19:00 kijk je er naar uit om zelf languit op de bank te ploffen met een goed boek of favoriete serie. Jammer genoeg hebben de kinderen andere plannen en zijn uitgerekend op deze dag tot en met 22:00 uur in de weer. Zei hier iemand “irritant”?
4. Handje plak
Ramen zemen is het niet het meest aangename klusje binnenshuis. Echter kunnen vieze ruiten een ‘smerige’ uitstraling geven aan jouw o zo opgeruimde woonkamer. Alleen lijken kinderen aangetrokken te worden door een perfect gezeemde ruit en geniet je na hoogstens twee dagen van een prachtige raamdecoratie van kleine, vette handjes.
5. The Toy Story
En nee, ik heb het nu niet over de Disney-film, maar waar kinderen zijn, is speelgoed. Wijselijk is dan ook om pas te beginnen met opruimen als deze lekker in hun bedje liggen. Drie keer per dag de gehele LEGO ton opnieuw inruimen is zelfs voor de grootste supermama een tijdrovend klusje.
Let ook goed op dat je ELK stukje weet te vinden. Het doet namelijk verrekte pijn wanneer je op zo’n klein, rood blokje staat. Ik kan het weten…
6. Meegaand? Niet iets waar je op kunt rekenen…
En al helemaal niet als je toevallig haast hebt. Wanneer jij naar links gaat, gaat jouw kind naar rechts en vice versa, of hij of zij besluit uitgerekend op dat moment dat kleding zelf uitgezocht moet worden én willen ze zichzelf ook nog eens aankleden (net als je ‘haast’ hebt, grom!).
7. Nachtelijke verschonings-sessies
Elk kind heeft wel eens een ongelukje in bed, of in een schone broek en dat is voornamelijk heel erg sneu. Het kan namelijk zelfs een volwassene nog gebeuren (vooral tijdens een hoestaanval in het laatste trimester van je zwangerschap), maar er zijn een hoop andere woorden dan ‘leuk’ als je midden in de nacht lakens staat te verschonen, of midden in de winkel moet zorgen voor een schone broek (en een dweil, want druppelen is niet uitgesloten).
8. Mama is alles!
En dat is natuurlijk (bovenal), heel erg vlijend. Maar soms zou het net iets beter uitkomen als papa dezelfde rol kan vervullen als dat een moeder dat kan. Het is algemeen bekent dat vaders vooral één belangrijke vraag hebben te beantwoorden in geval van nood, namelijk: Waar is mama?
9. Etensperikelen
Vanzelfsprekend lust jij als volwassene ook niet alles en zie je bepaalde dingen niet op je bord verschijnen. Het enige verschil tussen een moeder en haar kind is dat mama er naar uitkijkt dat deze de juiste hoeveelheden aan vitaminen e.d. binnenkrijgt. Jammer genoeg is het ‘spruitje’ het daar niet altijd even mee eens en zeurt regelmatig om iets anders dan wat er op tafel staat. Resultaat? Spaghetti bolognese op plekken waar er geen bolognese hoort te zitten. Help!
10. De was!
Ze smeren alles eronder, ook hun kleren (en niet alleen de kinderen, de man trouwens ook…). Verschrikkelijk die eeuwig groeiende berg was. Er komt geen eind aan. En als het einde in zicht is groeit de nieuwe stapel alweer. Een klusje waar je nooit klaar mee bent. Een tijdrovend klusje ook nog eens. Gelukkig doet de wasmachine het grootste werk maar daarna komt het ergste: opvouwen en opruimen. Zal dat ooit minder worden?