1000x sorry lieve zoon
Ik betrap mezelf er wel eens op dat ik vaak sorry tegen Luca zeg. Ik kan me schuldig voelen om de kleinste dingen. Moeder eigen? Geen idee! Maar aangezien ik niet het risico wil lopen dat hij alles vergeten is en ik dan alles terug krijg, heb ik besloten om het één en ander voor hem op te schrijven. Gewoon.. Voor het geval dat! Sorry lieve zoon…
“Lieve Luca,
Allereerst wil ik sorry zeggen voor de ietwat verrotte wereld waarin je bent geboren. Een wereld waarin zwarte Piet niet meer mag bestaan en waarin passagiers vliegtuigen met bosjes uit de lucht vallen. Niet omdat er iets mis is met de toestellen, maar gewoon omdat iemand daar zin in heeft.
Sorry voor je naam die mensen de rest van je leven verkeerd gaan uit spreken. En dus alvast sorry voor de keren dat je nog moet zeggen dat je Lúca heet, in plaats van Lóéca. Sorry voor de te strakke broeken die je van mij perse aan moest, maar dat was nou eenmaal hip. En sorry voor de meisjes leggings die ik je daarna aan deed toen ik commentaar van je fysiotherapeut had gekregen.
Sorry voor de gekke dingen die je papa altijd met je deed als mama aan het werk was. En sorry voor alle keren dat ik je uit je bed moest halen terwijl je net zo lekker lag te slapen. Sorry dat je broers er niet altijd waren en dat je soms alleen moet spelen. Sorry voor de té stevige knuffels en de hoeveelheid kusjes waarmee ik je soms overspoelde. Want je bent ook gewoon zo’n knuffelbeer. Ook sorry daarvoor trouwens. Oh, en sorry voor die ene keer dat ik niet goed op zat te letten en ik de wortels in je neus probeerde te duwen in plaats van in je mond.
Sorry dat je zo knap bent en zo lief en zo fijn. Sorry voor de valse liedjes die ik voor je zong als je niet kon slapen. En ook sorry dat ik de helft van te teksten niet meer wist en dan zomaar wat verzon. Sorry voor de keren dat ik er niet voor je was als je me echt nodig had. Sorry dat ik je af en toe gewoon maar liet huilen, want soms wist ik het echt even niet meer. Sorry dat ik niet alles weet en dus ook niet wat je mij met al die tranen wilde vertellen.
Duizend maal sorry lieve Luca.. En als laatste nog sorry voor het vele sorry zeggen.
Toch wil ik nog één ding tegen je zeggen. Iets waar ik nooit sorry voor zal zeggen. En dat is voor de enorme hoeveelheid liefde die ik voor je voel en elke dag nog groeit. En ik hoop dat je die ook nog voor mij voelt na het lezen van dit alles!
Ik hou van je! Mama”
