10x Dit zeg je niet tegen een wensmama
Kippenvel. Ontroering. De reacties op mijn blogbrief aan de lieve wensmama logen er niet om. Meer dan 20.000 mensen lazen het: mijn spijtbetuiging aan wensmama’s, waar overigens ook wenspapa had kunnen staan. De reacties waren positief: “Wat een verademing dat iemand die zelf moeder is er zo sportief en eerlijk mee om durft te gaan!”
Opvallend hoeveel mensen er te maken hadden met lompe reacties vanuit de omgeving. Daar valt de belangstellende vraag ‘Heb je kinderen?’ bij in het niet. Vaak komen opmerkingen of grapjes ook voort uit onwetendheid. Soms is het, omdat mensen zich geen houding weten te geven. Misschien daarom – eens en voor altijd – en om toch nog meer bewustzijn te creëren:
Deze uitspraken tegen wensmama’s zijn echt NOT DONE!
1. Ach, je bent nog jong genoeg, wees er toch niet zo mee bezig dan komt het vanzelf.
Probeer er maar eens niet mee bezig te zijn als je elke ochtend voor je naar je werk gaat een thermometer in je achterste moet steken en elke avond als je thuis komt een hormoonspuit in je buik.
2. Ach, kinderen hebben is ook niet alles hoor, ik kan ze soms achter het behang plakken. Of ik verlang vaak terug naar de jaren dat we vrij waren om te doen en te laten wat we willen.
Een adviesje: Misschien goed om even terug te kruipen onder die steen. Volgens mij heb je daar je invoelingsvermogen laten liggen! Als wensmama heb je de keuze niet om je te bedenken, dat is een luxe.
3. Oh, je bent nog een jonge meid, zal ik het anders even bij je voordoen hoe het moet?
Twee keer. Twee keer kwam ik deze opmerking al tegen. Het is dus blijkbaar iets van een bekende one liner ofzo die dan grappig moet zijn. Deze opmerking moet dan wel van echt iemand komen, waarvan je het kunt hebben en van wie je weet dat het bedoeld is om je te laten lachen. In de meeste gevallen is deze ‘grap’ niet grappig! Ik zou diegene volgens mij een knietje verkopen.
4. Ach, dan neem je toch een hond?
Serieus? Sommige mensen mogen dan hun hond zien als kind, maar HET. IS. NIET. HETZELFDE!
5. Oh, maar die en die hebben ook jaren moeten wachten en toen kwam het toch nog vanzelf toen ze gestopt waren met behandelingen. Dat hoor je heel vaak he?
Heel leuk voor je als je zo’n verhaal kent, maar in de meeste gevallen gaat die vlieger gewoon niet op! Dus, wees een beetje voorzichtig met het delen van jouw wonderbaarlijke bevruchtingsverhalen. Die hoef je er niet in te wrijven.
6. Van iemand die zelf al kinderen heeft: Nou, ik vind dat die vruchtbaarheidsbehandelingen niet vergoed mogen worden, het is wel goed als niet iedereen kinderen krijgt. De wereld is nu al overbevolkt.
*Stoom komt uit oren* Als iedereen het zogezegd maar drie keer mocht doen voor het nageslacht, dan waren er een hoop niet geboren. Zo is het dus voor iemand die ivf doet, je hebt maar 3 x kans. Terwijl iemand die vruchtbaar is binnen een jaar zwanger is, ongeveer 12 x kans dus.
7. Oh, je bent met ivf bezig? Dan heb je straks zeker een tweeling?
Pardon? De kans is groter dat het niet lukt dan dat het wel lukt…
8. Dan adopteer je toch een kindje?
Ja hoor natuurlijk. Ik ga even naar de Appie Heijn en haal er nu eentje. Ok? Ook dat traject is lang en kostbaar. Vergist je niet!
9. Jullie hebben nu wel de vrijheid en kunnen lekker gaan reizen.
Ook een veelgehoorde opmerking, maar niet minder pijnlijk. Wensmama’s en papa’s ruilen die vrijheid in een oogwenk om voor de vervulling van hun kinderwens. Als je kiest voor een kinderloos bestaan heb je vrije handen. Als het geen keuze is zijn het lege handen en een gat in je hart.
10. Last but not least in de categorie loslaten: Het is het beste om positief te denken.
Als je midden in het traject zit is positief denken inderdaad het beste en bewezen is dat het eerder en betere resultaten geeft maar als het definitief is dat er geen kinderen meer komen is deze opmerking echt NOT DONE. Het is rouwen. Je zegt tegen iemand op een begrafenis ook niet dat hij positief moet blijven, dan zeg je gecondoleerd.
Win Het boek Open Zenuw
Door de oprichter Melany Brunings van Kinderwensbloggers werd ik gewezen op het boek Open Zenuw. Dit boek gaat juist over dit soort vragen, uitspraken en dilemma’s: Hoe reageer je als wensmama hierop? Ga je wel of niet op kraamvisite? Wat zeg je op je werk als je de zoveelste keer naar het ziekenhuis moet? Melany Brunings vertelt: “Een ieder die belangrijk was voor mij heeft het moeten lezen. Na jaren was ik het beu om steeds maar alles te moeten uitleggen. Zelfs mijn huisarts, werkgever en arbo arts moesten het boek lezen van mij, eer ik bereid was te praten met hen hierover.”
Lees ook: 5x Zo kun je er zijn voor een wensmama
Een aanrader dus. Love2BeMama mag met dank aan de schrijfster van het boek, Denise Hilhorst, 2 exemplaren weggeven!
Wat moet je doen?
In deze blog kun je een reactie achterlaten en kans maken op het boek.