10x help, ik heb een peuter!
Denise Meijer
Al eerder kwamen hier op Love2BeMama, de welbekende peuterfases aan bod. Nu weten we natuurlijk wel wat voor een streken deze mini-terroristen allemaal uit kunnen halen, maar hoe weet je nu precies wanneer jij ECHT een peutermama bent geworden?
Dus bij deze: 10x help, ik heb een peuter!
- Het huis ziet er –in ieder geval tijdens de dag- uit alsof er een tornado heeft huisgehouden.
De schade? Een spoor aan duplo-steentjes, knuffelbeestjes, puzzelstukjes, poppen, glitters of wat jouw peuterkindje ook mag bekoren. Vergeet je ook de vette handjes op de zojuist gezeemde ramen niet? En bedenk daar een wirwar aan brood, koek en papresten bij.
- De internetgeschiedenis bestaat vooral uit het opzoeken van opvoedadviezen, spelletjes en kinderfilms.
Zelfs Netflix suggereert enkel films die jouw kleine spruit tevreden kunnen houden (bij interesse voor maar liefst 5! minuten).
- Je valt in herhaling. Niet alleen verbaal, maar ook in de alledaagse handelingen.
Termen zoals: “Omdat ik het zeg!”, “Ruim je troep eens op”, “Nog één hapje ” en “Mag mama een kusje,” passeren regelmatig de revue. Verder lijkt het huishouddoekje aan je handen gekleefd en haal je die minstens tien keer op één dag over de salontafel, eettafel of elk ander willekeurig oppervlak waar jouw peuter zijn smurrie op kwijt kan.
- Smetvrees? Wat is dat precies?
Vroeger kon je er van walgen wanneer je zag hoe medemoeders met hun hand het snottebelletje van hun engeltje met een subtiele beweging probeerde weg te halen.
Nu ben je blij als het op één dag bij dat snottebelletje blijft. Als het om je peuter gaat is dat namelijk nogal minimalistisch en zijn dingen zoals ontlasting, spuug, kwijl en snot je niet meer vreemd. Sterker nog? Je zal zelfs je avondeten er niet voor laten staan als je vlak daarvoor een paar peuterbilletjes heb af moeten vegen en het toiletmuur ook niet onaangedaan bleek te zijn.
- Voor bijna elk scheldwoord is een ‘kindvriendelijke variant’ bedacht.
Gewoon, voor de noodsituaties. Het stoten van je kleine teen, of een lego-blokje in je derriere. Voor op die momenten dat een vloekwoord (of twee) onvermijdelijk is. Peuters zijn kleine papagaaitjes en juist dat ene woord wat hij of zij NIET mag leren, zal een vast onderdeel uit gaan maken van de vocabulaire.
- ALLES komt op het internet terecht.
Oké, dit is natuurlijk niet alleen voor peutermama’s weggelegd, maar de inhoud is wel aangepast. Met grote trots staan er nu bijvoorbeeld foto’s op je profiel van jouw kind zijn eerste plasje en poepje op het ‘grote mensen’ toilet’. Natuurlijk inclusief smakelijke beschrijving van wat hij of zij de vorige avond had gegeten (gewoon, om die rare kleur een beetje te verklaren).
- Je bent minstens één keer binnen het jaar op de huisartsenpost belandt.
Dit kan meerdere redenen hebben, namelijk: Een val bijvoorbeeld. Meestal met een bloederige snee of smerige schaafwond tot gevolg. Vroeger kon je prima tegen bloed, nu draai je even weg wanneer de dokter met het ‘naaisetje’ aan komt zetten. Jij staat 24 uur later nog te trillen en jouw peuter? Die is het allang vergeten en klimt wederom op de kledingkast om ‘Peter Pan’ na te spelen.
- Je vraagt je meerdere keren per dag af waarom je nooit heb gekozen een leuk behangetje in elke kamer.
Gewoon, om je peuter achter te kunnen plakken wanneer dat wenselijk is.
- Je snapt het allemaal niet meer.
Je peuter is zo groot geworden, maar blijft in zoveel opzichten zo klein en elke avond als hij, of zij rustig ligt te slapen. Sta je voor het bedje en denk je altijd weer: Heb ik dit prachtige wezentje echt gemaakt?
Met punt 9 komen we op punt 10, want hoewel je stilletjes kan staren naar jouw kleine ‘bundle of joy’. Je moet de kamer ook weer verlaten en moeders? Die kunnen dat mede dankzij een ingebouwde sensor voor rondslingerend speelgoed als de beste!
We kunnen zelfs geruisloos schelden! Voor als dat ene autootje net niet te ontwijken is.