Bah! En jij doet het ook!
Halverwege twintig was ik geloof ik en keek vol ongeloof naar de moeder naast me in het café.
Met niet één maar drie mannen met hamers in mijn hoofd probeerde ik de kater van de vorige avond te verjagen met een driedubbele omelet met dikke vette kaas en spek. Juist op dat moment kijk ik opzij naar het kleine jongetje aan het tafeltje naast mij…
Kotsmisselijk
‘Zij’ hadden er duidelijk al een halve dag opzitten en waren bezig met hun lunch. Enthousiast werkt het manneke zijn tosti en chocomel naar binnen. Het leidt me even af van mijn ziekelijk voelende lijf en verwarde maaginhoud. Hij kijkt me aan met een grote glimlach en een grote ‘Witte Motor’ snor, maar dan in het bruin. Ik glimlach terug, maar mijn lach laat zich al snel verjagen door een groot gevoel van walging. Mijn toch al gevoelige maag draait zich om en nog net op tijd weet ik het toilet achter in het café te halen. Daar -op mijn knieën op de grond voor de wc-pot- beloof ik mezelf plechtig dat mocht ik ooit moeder worden, ik nóóit, maar dan ook nóóit ‘en public’ het vieze smoeltje van mijn Mini-Me schoon zal vegen met een kloddertje spuug van mezelf op mijn vinger…..
Een verse klodder spuug
Inmiddels zijn we bijna tien jaar en twee kleine smurfen verder. Regelmatig denk ik terug aan dat moment wanneer ik snel, voordat mijn Prinsesje de klas inloopt, als laatste check even haar gezichtje schoon maak met een verse klodder spuug. Dit bij gebrek aan snoetenpoetsers of natte doekjes. En haast natuurlijk, die eeuwige haast die me heeft belemmerd haar voor vertrek thuis even te controleren op ontbijtsporen. Ik glimlach en denk aan het Chocomel-snor-jongetje. Zal hij walgen van mij wanneer hij me vanmiddag ziet in dat café? Vast…
Bah, dat doe je toch niet?
Dit is slechts één van de smerige trekjes die ik als ouder nooit zou doen. Helaas, als we eerlijk zijn, ontkomen we er bijna niet aan. Toch moeders? Vink maar mee 🙂 :
8x vieze trekjes van moeders
1. Met je eigen spuug het gezicht van je kind schoonmaken.
Behoeft geen nadere toelichting denk ik. Zie hierboven.
2. Restje eten van de bank/grond/tafel opeten.
Jakkes! Iedere keer dat ik achteloos een verdwaald stukje soepstengel van de bank pluk en i.p.v. naar de prullenbak te lopen het in me mond stopt of wanneer ik die half afgekloven win gum weer eens naar mijn eigen mond breng, vraag ik me echt af wat ik doe. Ik moet je het antwoord schuldig blijven. Het zal een combinatie zijn van luiheid en verloren in andere gedachten op dat moment, I don’t know, maar ik betrap mezelf er regelmatig op.
3. Snotterige snotneuzen even snel afvegen aan je hand of mouw.
Ja hoor het is weer die tijd van het jaar. Ik struikel over de snotneuzen hier in huis. Ik draag pakken snoetenpoetsers met me mee en vraag mijn peuter meerdere malen per uur haar neus te snuiten in een doekje en niet m.b.v. haar vingertjes het rechtstreeks haar mond in te slurpen. Goed voorbeeld doet volgen zou je denken, maar nood breekt ook wetten. Onze kleine kwetteraar maakt er namelijk een sport van zo hard mogelijk haar neus te snuiten wanneer ze daar ineens zin in heeft. Dikke bellen groene smurrie bedekken haar gezichtje net voordat we de winkel in willen lopen of aanbellen bij een vriendin. Dus ja hoor, als het niet anders kan, veeg ik Snotneus zo onopvallend mogelijk af aan mijn mouw of met mijn blote hand om vervolgens als een dolle een doekje te zoeken. Gadver!
>> Lees ook: 11x wat een moeder nooit zal zeggen.
4. Gevallen speen even in je eigen mond en ‘plop’ weer terug aan Baby-lief.
Spoel dat ding gewoon even netjes af, dacht ik altijd! Hoe goor om het eerst vanuit je kind zijn/haar mond, via de grond, in je eigen mond te stoppen en vervolgens weer terug in het weerstand loze babymuiltje. Waren die ouders niet goed ofzo?
Geloof mij, wanneer dat ding voor de zestigste keer in één uur de zwaartekracht weet te vinden, heb jij geen zin meer om naar de meest dichtbij zijnde kraan te zoeken om het weeeeeeer af te spoelen. Hoppa; van de grond in je mond en terug naar je baby. That will do the trick. (Gelukkig staat onderzoek mij bij dat dit de weerstand van je kleine koter zal verhogen).
5. Een hap nemen van die ranzige potjes.
Wanneer ik er nu aan terugdenk, kan ik nog die nietszeggende, smerige smaak oproepen. De smaak van babyvoedsel uit een potje.
Übergoor; niet te eten. Maar ze zijn makkelijk en altijd beter dan niks. En je wilt niet dat kleine Smurf het mondje brandt, dus zodra die heerljke maaltijd au-bain-Marie of in de magnetron is opgewarmd, ontkom je er niet aan om voorzichtig een hapje te nemen van de bruine bonen met appel of het stoofpotje met rundvlees, wortel & tomaat. Alles voor de kleine zullen we maar zeggen…
>> Lees ook: Opvoedperikkelen; geen strijd meer met je kind.
6. Aan de luierbillen snuiven.
Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Toch is het voor iemand zonder kinderen echt een beetje raar hoor. En dan druk ik me nog voorzichtig uit. Het ongegeneerd ruiken aan de billen van je kindje. Je pakt het hummeltje beet onder de armpjes, tilt het op totdat de billen zich precies op jouw neushoogte begeven en snuift enthousiast de lucht van die billen op. Onwillekeurig reageert je gezichtsuitdrukking direct op dat wat je eigenlijk doet. Je trekt een vies gezicht en roept vaak ook nog enthousiast: ‘Ow ja hoor, het is die van mij! Puckje heeft haar broekje volgepoept! Ik race even naar het toilet!” Kan het alsjeblieft iets genuanceerder Moeders?
7. Een slokje melk nemen.
Natuurlijk heb je van de kraamverzorgster geleerd dat je heel handig op je hand/pols/vinger kan voelen of de melk in het flesje juist is opgewarmd en de juiste temperatuur heeft bereikt. Maar in de praktijk blijkt dat vaak toch best nog lastig. Als snel kom je erachter dat het gewoon veel makkelijker te ‘voelen’ is wanneer je er zelf een druppel van op je lippen of in je mond neemt. Of het nou afgekolfde moedermelk is of poedermelk, dit werkt toch velen malen beter? Ooit bij nagedacht dat het voor een ‘outsider’ echt smerig is om dit te zien?
8. Met je blote handen in de wc-pot.
God wat heeft dat een bijzondere aantrekkingskracht op kleine kinderen. Die toiletpot. Op zeer vroege leeftijd hun behoefte erop doen, ho maar. Voordat je dat lukt, heb je zeker menig speen, lego blokje, goudvis, stift of playmobilpoppetje erin zien zwemmen. Ja toch? En daar ga je weer, vol met je -al dan niet in een plastic handschoen geschoten- hand die toiletpot in. Bah bah!
Vertel, heb jij nog meer van deze smerige gewoontes die jij zelf als moeder (to be) uiteraard nooooooooit zult doen, maar wel ziet gebeuren bij mede-moeders? Ik ben benieuwd!
>> Lees ook: Maak het moederschap niet perfect maar geniet!