10x vliegtuig irritaties!
Linda Bosscher
Voor mijn werk bevind ik me vaak in een vliegtuig. Niks mis mee. Het is niet mijn meest ideale manier van reizen, zo met z’n allen opgepropt in een stalen buis, maar ja, met de boot is ook zo’n eind. Helaas komt het regelmatig voor dat ik met plaatsvervangende schaamte kijk naar ouders en kinderen in het vliegtuig. Vaak ook gaat het goed en voel ik de opluchting van de ouders wanneer het kroost niet het hele vliegtuig op stelten zet. Maar ook vaak, heel vaak, sla ik aan de zijlijn beschamende activiteiten plaats. Respect voor alle stewardess en stewardessen die met een waar engelengeduld deze passagiers in de watten blijven leggen.
Nogmaals; ik zie ook echt zoetjes van kinderen aan boord. Welopgevoed en waarvan je ze zo mee naar huis zou willen nemen. Maar vandaag leg ik even de vinger op de gevoelige plek van de helaas overgrote meerderheid. De Draakjes. De bloed-onder-je-nagels-vandaan-halende. De onopgevoede Splinters, Storms en Vlinders van deze aardbodem (namen zijn fictief en veranderd ten bate van de anonimiteit van mijn inspirators).
Ik ga me op glad ijs begeven, I know, maar laten we open kaart spelen.
Categoriseer jezelf en je grut en doe hier je voordeel mee wanneer je de volgende keer weer aan boord stapt van een vliegtuig. For the God sake van alle ouders en verzorgers van Nederland; gedraag je.
>> Ga jij binnenkort vliegen met je kroost? Lees dan ook deze tips even! (van ervaren moeders)
10x vliegtuig-irritaties:
1. Riemen vast.
De stoelriem moet gesloten zijn op ieder moment dat het lampje ‘stoelriem-vast’ aanstaat. Dit is een veiligheidsregel die het cabine personeel moeten naleven. Ook bij turbulentie in het donker en niet alleen bij jou, maar ook bij je kinderen. Baby’s moeten uit hun wiegje en met gesloten stoelriem vast op schoot. Eerlijk toegegeven wil ik als mede-passagier ook dolgraag dat Vlinder na uren gillen liever rustig blijft slapen dan dat je haar wakker moet maken voor deze handeling. Maar geloof me ook wanneer ik zeg dat ik nog liever wil dat Vlinder überhaupt nog wakker wordt. Daarnaast geeft het van die lelijke deuken in het plafond. Dus geen discussie alsjeblieft met de stewardess en maak die stoelriem vast.
2. Vliegtuigstoelen vallen niet onder de categorie ‘indoor speelparadijzen’.
Het is misschien verleidelijk om al je opvoedregels overboord te gooien zodra jullie reis begint. Meestal is het tenslotte ook vakantie. Dat begrijp ik echt wel. Zo voel ik me ook wanneer ik vakantie heb. Echter zijn er ook nog mensen aan boord -zoals ik- die niet op vakantie gaan en ook graag die paar uur zouden willen gebruiken voor een powernap of om te werken. Met een dansend kind naast je òp de stoel, wordt dit echter ontzettend moeilijk! En dan vaak ook nog gewoon met de schoenen aan! Onder dezelfde categorie irritaties vallen trouwens rennen door het gangpad, het tafeltje 300x open -en dicht klappen, stickers op de raampjes plakken en de stoel voor je onder tekenen. Doen ze dat bij jou thuis ook?
En ook het zonder gêne de luiers verschonen op de stoel in een overvol vliegtuig. Gebruik alsjeblieft gewoon het toilet, bah!
3. Geen hightech magnetrons aan boord.
Deze is er gewoon even omdat het handig is dat je dit weet. Vliegtuigen van tegenwoordig zijn van de nieuwste snufjes voorzien en kunnen zelfs vliegen op een automatische piloot. Maar magnetrons die hebben ze dus niet. Wanneer je de stewardess vraagt om ‘even’ voor de landing Vlinder haar flesje melk op te warmen, kom je bedrogen uit. Au bain Marie zal dit minstens 10 minuten gaan duren. In de tussentijd moet zij onthouden dat 23A nog een dekentje moet, 44F nog een laatste whisky-cola met ijs wil, controleren of de mevrouw op 14D alweer van haar zuurstof af kan en wil 33G een pen lenen. Kans groot dat de melk is overgekookt. Zelf nam ik wanneer ik met onze kinderen vloog toen ze nog klein waren een lege thermosfles mee en vroeg of het cabine-personeel die 1x wilde vullen. Zo beschik je altijd op de voor jou nodige momenten over warm water. That will do the trick.
4. Vraag je kind van tevoren wat hij wil drinken.
Wat denk je wat die stewardess gaat vragen wanneer ze met haar trolley vol drank, ieder rijtje netjes die drankjes aanbiedend, steeds dichter bij jullie rij aankomt? Of je weet wat voor weer het is op je eindbestemming? Hoe oud je kinderen zijn? Wanneer jullie weer terug vliegen?
Verbaas je of niet, maar ik denk dat ze zou willen weten wat jij en je Mini-Me willen drinken. Natuurlijk maken ze graag een praatje, maar eerst wat credits verdienen door haar eenvoudige vraag met aandacht te beantwoorden. Dan kan zij tijdens het inschenken van de drankjes zich storten op de koetjes -en kalfjes.
Wanneer deze vraag dan eindelijk doordringt, gaat het vaak zo; ‘Splinter, wil je wat drinken?’, ‘Splinter!!!’. Verdwaasd kijkt Splinter mama aan en beseft dat hij de dingen waarschijnlijk beter begrijpt wanneer hij zijn koptelefoon afzet. ‘Huh?’ ‘Of je wat wil drinken Splinter’. ‘Ja’. – Koptelefoon gaat weer op-.
‘Splinter wat wil je dan drinken?‘ -Geïrriteerd gaat de koptelefoon weer af-. ‘Wil je appelsap of sinaasappelsap, chocomelk of fristi?’ ‘Cola’ ‘Nee Splinter geen cola’. -ondertussen gaat de stewardess van pompidompidompidom……- ‘Mahhhhaaaaam ik wil colaaaaaaaa!’ ‘Nee hoor geen cola, Schatje’. ‘Ik wil cooooohhooooolllaaaallaaaaa of anders ga ik gillen!!’
‘Doet u maar cola.’
Volgens mij weet je als moeder als geen ander wat je kind mag drinken. Althans, dat is mijn ervaring inmiddels. Ga geen discussie aan met de 8-jarige hierboven en al helemaal niet met een 2-jarige. Zie die drankjes aankomen, raad de vraag en beslis voor kindlief.
5. Opkijken van het schermpje en hoofdtelefoon af.
Mag ik nog heel even terugkomen op die schermpjes? Ideaal; iedere stoel z’n eigen scherm met eigen muziek, filmpjes of computerspelletjes. Eerlijk is eerlijk, sinds dat Inflight Entertainment Systeem er is, is het voor alle partijen makkelijker om die uren, hangend boven zee of woestijn, door te komen.
Toch lijkt het alsof er samen met die schermpjes een verloedering van de maatschappij tot stand is gekomen. Mag ik je vragen om Storm, Splinter en ja ook Vlinder te vragen zo vriendelijk te zijn om de koptelefoon af te doen en de steward aan te kijken, zodra die vraagt wat ze willen eten of drinken? ‘U’ zeggen wordt ook altijd gewaardeerd, lijkt mij. Waarden en normen, ooit van gehoord?
6. Neem eigen eten mee voor je kind.
Is je kind allergisch? Eet je baby nog geen vast voedsel? Houdt Splinter absoluut niet van kip of pasta? Neem dan de volgende keer gewoon zelf eten voor ze mee. Dit is een vliegtuig. Geen Albert Heijn of Eko-Plaza.
7. Stewardessen zijn geen babysitters.
Oei, dit is een gevoelige…. Jij als moeder voelt meestal al snel feilloos aan of de stewardess uit jouw werkgebied kinderen leuk vindt. Mocht je er één van gevonden hebben in de categorie ‘vindt kinderen fantastisch’, ga er dan niet direct vanuit dat ze jouw kind gaan vermaken in het innie-minie keukentje, dat ze staan te springen om Storm de cockpit te laten zien na de landing en dat Vlinder mee mag helpen de broodjes uit te delen, terwijl jij met je gin-tonic onderuitgezakt je film af gaat kijken. Ik zie het gebeuren hè! Of ze veredelde babysitters zijn, welke als vanzelfsprekend bij de boeking inbegrepen waren. Zij hebben nog 300 passagiers -waaronder ik!- waar ze met alle liefde voor moeten zorgen. Persoonlijk heb ik geen zin om al twisterend over de kinderhandjes -en voetjes te moeten springen om achterin die keuken een glaasje water te kunnen bemachtigen.
8. Baby te zwaar? Boek een extra stoel.
Ja ik zie dat Vlinder met haar 1 jaar en 364 dagen oud een flink kind van bijna 10 kilo is. En ja ik snap dat het geen pretje is om haar 11 uur lang op schoot te moeten houden. Helaas kan jij er niet vanuit gaan dat er aan boord altijd een vrije stoel naast je te regelen is. Zeker niet met een volle bak. Wil je de garantie dat Vlinder de ruimte krijgt om zelf te slapen, dat jouw armen en benen niet worden afgekneld èn dat iedereen rustig kan eten? Boek er een stoel bij. Kan ik als zeer frequent vliegende ook eens gebruik maken van een vrije stoel naast me om rustig mijn eten en drinken op te zetten, zodat ik op mijn laptop door kan werken.
9. Ruim de spullen op voor de landing.
Schoentjes aan, jasjes aan, schone luier, luiertas inpakken, rotzooi weggooien. Het kan ook allemaal tijdens het laatste uur vliegen. Echt, probeer het eens. Zo hoeven we na de landing niet nog een uur te wachten totdat jullie het schip verlaten hebben en ik eindelijk uit kan stappen. Zodra ik op de grond sta, wil ik dat vliegtuig verlaten en zo snel mogelijk naar mijn hotel of huis voor een verfrissende douche. Dan heb ik gewoon helemaal geen zin om nog zo lang te moeten wachten totdat jullie zijn uitgestapt. Ow, of wacht gewoon tot de andere mensen zijn uitgestapt en verlaat als laatsten het vliegtuig als je zo nodig je hele circus nog moet verzamelen.
10. Gewoon weer proberen .
Ik begrijp je wanneer je nu enige angst voor vliegen met kinderen hebt ontwikkelt. Mijn excuses als dat het geval is en ik overkom als zwaar gefrustreerde passagier. Niks is minder waar. Sterker nog, nu je deze punten weet, hoop ik jullie snel weer eens in een vliegtuig te mogen zien. Toon me je Droom-Splinters in plaats van mijn nachtmerrie te belichamen en laat zien dat wij Nederlandse ouders zeker niet onderdoen voor de welopgevoede Franse kindertjes! We can do this! Goede vlucht!