Over aambeien en pijn bij het poepen na de bevalling
‘Echt lieverd, ik schiet nog liever een kogel door mijn knie dan dat ik de huisarts m’n anus laat bekijken.’ Vandaag had ik een afspraak bij de huisarts om, jawel, mijn beklag te doen over de anale pijn die ik heb overgehouden aan mijn bevalling, nu twaalf weken geleden. Alle tips die ik op internet las heb ik inmiddels geprobeerd. Van natte tampons invriezen en er tegenaan houden tot neusspray spuiten (en dan niet in m’n neus), van Curanol (zowel de tabletten als de zalf) tot de Dr. Swaab doekjes. Wat ik ook probeerde, de pijn bleef, en mijn twijfel over óf ik wel daadwerkelijk last had van aambeien, of dat het misschien iets anders zou zijn, groeide.
Geen drukte om aambeien
Voor mijn bevalling had ik van vriendinnen die al moeder zijn de meest verschrikkelijke verhalen gehoord over uitscheuren, knippen en hechtingen. Ook verzakte baarmoeders, stolsels als tennisballen, het uitblijven van libido, incontinentie en lekke borsten; ik was overal op voorbereid. Maar waar niemand mij op voorbereid had waren aambeien. Uiteraard had ik wel ergens wat over aambeien gelezen, maar niemand in mijn vriendenkring hoorde ik hier over. Dus daar had ik mij maar niet druk om gemaakt.
Lees ook: Seks na de bevalling: de naakte waarheid!
Alsof je scheermesjes poept
Enkele weken na de bevalling begonnen de problemen. Of je het nou scheermesjes poepen of glassplinters schijten wilt noemen, feit was dat het enorm veel pijn deed en ik tegen elk toiletbezoek op ging zien. Alle mogelijke tips die ik op internet tegenkwam probeerde ik uit. Totdat ik moest toegeven dat het zo niet langer ging. Niet alleen het toiletbezoek ging gepaard met veel pijn, de rest van de dag bleef ik last hebben van mijn achteruitgang met als gevolg dat ik soms huilend op de bank zat mijn dochter te voeden.
Lees ook: Een origineel cadeau voor newborn vaders: De Daddy’s Luier Kit
Opkijken tegen huisartsenbezoek
Naar de dokter gaan om je broek te laten zakken. Ik denk dat dat niemands hobby is. Twaalf weken geleden riep ik nog dat ik vanaf dat moment mij nooit meer ergens voor zou schamen. Nog geen drie maanden later kom ik daar al op terug. En waarom vind ik dit nou zo erg? Mijn huisarts is een vrouw, zit al tientallen jaren in het vak en heeft ongetwijfeld veel ernstigere en smerigere dingen gezien. En toch keek ik als een berg op tegen dit huisartsenbezoek.
Lees ook: Waarom de periode na de bevalling zo overweldigend is
‘Het ziet er hartstikke mooi uit’
‘Nou, laat die broek maar eens even zakken’, zegt mijn huisarts. Ik laat mijn broek tot op mijn knieën zakken en buk voorover. Ik probeer maar even aan niets te denken, terwijl de dokter me onderzoekt. ‘Geen uitwendige aambeien. Geen kloofjes’, zegt de huisarts. ‘Het ziet er allemaal hartstikke mooi uit.’ Nog geen twee minuten later sta ik weer buiten met een recept op zak voor een zalfje. Ik denk bij mezelf: Dit soort bezoeken ga ik nooit weer uitstellen. Wie weet krijg ik dan wel weer complimenten over hoe mooi mijn anus eruit ziet.
Loop je sinds je bevalling ook rond met pijnklachten bij het poepen? Loop hier niet te lang mee rond, want er is vaak goed wat aan te doen. Als je je schaamt bedenk dan goed dat heel veel vrouwen dergelijke klachten hebben (gehad) en dat een dokter er juist is om je van dit soort klachten af te helpen.
Deze blog is geschreven door Johanna Kommerie