Samen spelen en delen? Beter van niet!
Zeg jij dat nu ook altijd? Samen spelen, samen delen?! Beter is dat niet te pas en te onpas te gebruiken. Dat zegt Marianne de Valck, ambassadeur van de vereniging Speel-o-theken. Zij zegt dat het samenspelen soms een opgelegd iets is, waardoor een kind dat zelfstandig speelt gedwongen wordt los te laten, waarmee het op dat moment bezig is.
Volgens De Valck haalt dat een kind uit het spel, en is het juist goed voor de ontwikkeling van een kind om een eigen stukje te houden. Een gedeelte dat je kind dus NIET hoeft te delen. Het ‘Samen spelen, samen delen’ maakt inbreuk op de autonomie en de zelfstandigheid van je kind. Kenmerkend voor goed spelen is onder andere juist de eigen keuze, concentratie en zelfwerkzaamheid.
De Valck sprak op een persconferentie van Playmobil, die een nieuwe productlijn lanceerde. Ze gaf daar de toehoorders veel handige tips mee, al dan niet om in de praktijk gebracht te worden bij het eigen grut.
Vijf speeltips:
- Wanneer je als ouder naar het speelgoed kijkt, zal je kind er ook meer aandacht aan geven. Dus Aandacht, met hoofdletter A.
- Wees niet te haastig. Ga er niet te snel vanuit dat je kind ergens te oud voor is. Veel 10- of 11-jarigen vinden het juist nog heerlijk om met bepaald speelgoed te spelen, waarvan jij wellicht denkt dat het niet meer kan…
- Liever 3D speelgoed! Geef uitdaging en inspiratie. Speelgoed wat je bewust kunt ruiken, voelen en zien, is het beste speelgoed.
- Biedt niet teveel software aan, waar de hardware (nog) niet aanwezig is 😉
- Stel vragen in plaats van dat je antwoorden geeft. Bijvoorbeeld: Hoe had je dat willen oplossen?
Bedreigingen van het spelen
De grootste bedreiging van het spelen is volgens Marianne de Valck de onderschatting van de waarde van het spelen. “Ze leren er veel meer van dan wij denken. Tijdens de eerste zeven jaar leren kinderen basisvaardigheden: zelf praten en eten. Daar hoort ook 3D speelgoed bij”, zegt ze.
Om creativiteit aan te moedigen, is er aandacht nodig. Aandacht voor het speelgoed van het kind, maar ook aandacht voor het kind zelf. “Geef het kind een schommel, en je kind zal erop schommelen. Geef je kind een tak en een touw, en hij kan er een schommel van maken, maar ook heel veel andere dingen mee kunnen doen.”
Verlangen naar zekerheid
Een andere bedreiging voor het spelen, is ook ons verlangen naar zekerheid. Wiens schuld is het als kind valt of et vieze knieën thuis komt? Wat zijn we teleurgesteld in kinderen als ze later niet geschikt blijken voor het VWO. We kiezen om onder andere die reden ook veel liever voor educatief speelgoed! Volgens De Valck niet per se verkeerd, zolang niet alleen daar de nadruk op ligt. Ze adviseert: “Hou de nieuwsgierigheid wakker. Wees niet te haastig. Probeer je kind niet te snel groot te maken. Gras groeit niet door aan sprieten te trekken, maar door de bodem te bevruchten.”
Nu nog in de praktijk brengen
Ondertussen zijn we een paar dagen verder en heb ik al weer een paar keer tegen dochterlief geroepen: “Samen te spelen, samen delen!” Dat doe ik dan vooral ook omdat zoonlief een keel opzet waar je u tegen zegt, zodra hij iets wil. Berg je dan maar. Hij kan gillen als een mager speenvarken 😉
Nu is dochter meestal ook nog zo braaf om speeltjes te delen, maar ach, ook vaak genoeg schermt ze speelgoed af voor haar broertje, waar ze op dat moment absoluut niet mee aan het spelen is. Kijk, om het dan te roepen, dat vind ik dan nog wel verantwoord. Toch was het een eye opener voor mij. Zal er bewuster mee proberen om te gaan, en mijn dochter Elif helpen om haar eigen zone af te bakenen, zodat zij daarbinnen mét haar eigen dingetjes op haar manier kan spelen (zonder delen).
Ze is me ook vaak intens dankbaar, wanneer ik zoonlief (1) in de box zet. “Dank je wel, mama, dat je Kaan in de box doet”, zegt ze dan. Of ze complimenteert me er notabene mee, het eigenwijsje: “Wat heb je Kaan goed in de box gedaan, mama!” 😀