Lief pasgeboren baby’tje van mij…
Denise Meijer
Lief baby’tje van mij,
Vannacht was weer eens zo’n nacht dat ik niet goed kon slapen.
Niet omdat jij wakker was, of bleef huilen, maar omdat ik niet kon stoppen met kijken naar hoe je daar zo vredig sliep.
Ik probeerde te bevatten hoe ook jij, me nog niet zo lang geleden, ook wakker had gehouden. Met de (soms nog best wel harde) trapjes in mijn buik. Waar je veilig zat en dichtbij me was.
Ik dacht aan hoe je de afgelopen tijd al veranderd was, over hoe je duidelijk bezig bent met groeien.
Met de wetenschap dat dit ook gestaag door zou gaan. Al is dat moeilijk te beseffen, want je bent –en blijft waarschijnlijk- in mijn ogen zo onwijs klein.
Ik piekerde over hoe ik je wil beschermen, over alle dingen die je kwaad zouden kunnen doen.
Mijn hand lag ik zo nu en dan op je buikje om te kijken of je nog wel ademde. En zelfs op de momenten dat ik even wegzakte in een korte slaap, droomde ik vooral over jou.
Het was een nacht vol met emoties, want ik voelde mij verliefder dan ooit tevoren, banger dan de angsthaas zelf, onzeker omdat ik angstig ben je te breken, overweldigd door alles wat we al hebben doorgemaakt en dit allemaal kwam tegelijk.
“Het gaat zo onwijs snel,” is wat iedereen zegt maar zelfs als ik daar aan denk voel ik mij verdeeld.
Ik zie je namelijk graag iets minder kwetsbaar, omdat de wereld al eng genoeg kan zijn. Maar ik weet ook dat je nooit meer zo klein zal zijn als je nu bent.
Ik wist dat ik de volgende ochtend wakker zou worden en zou zien dat je weer een nieuw ‘trucje’ kon. Iets wat elke dag zou gebeuren, want ook jij wil uiteindelijk dingen gaan ondernemen. Al maak je jezelf daarbij elke keer een beetje meer los van mij.
Lief, pasgeboren baby’tje van mij…
Vannacht was zo een nacht dat ik niet goed kon slapen.
Niet omdat jij, mijn baby, wakker was of maar bleef huilen; maar omdat ik niet kon stoppen met denken aan hoeveel ik van je houd.
Hoe ik bij jouw eerste ademteug wist dat ik vanaf nu niet alleen voor mijzelf, maar voor jou zou leven en jouw geluk en gezondheid hetgeen is wat voor mij het zwaarste telt.
Voor de rest van ons leven!
Liefs,
Jouw onzekere, bange, overweldigde, oververmoeide, maar bovenal tot over haar oren verliefde;
Mama
> Lees ook: Een brief aan de nieuwe moeder.
Bron beeld: Pixababy