Romantisch weg? Niet zonder de kinderen!
Denise Meijer
Ik heb het één keer gedaan. Een nacht weg met mijn man toen onze zoon net zeven maandjes oud was. ‘Romantisch’ met zijn tweetjes naar een all inclusive hotel binnen de Nederlandse grenzen.
Hij wilde mij ten huwelijk vragen en had het nachtje weg geboekt als verrassing voor mijn verjaardag. Ik kon geen nee zeggen en ergens leek het me ook wel wat. Een keertje is niet wakker gehuild worden in het holst van de nacht, een keertje niet ondergedompeld zijn in flesjes, luiers en slabbetjes om het kwijlen tegen te gaan.
Lees ook: Dromen van een vakantie zonder kinderen
Toch bekroop mij een akelig gevoel toen tot mij doordrong dat ik mijn baby dan echt een nacht over zou moeten laten aan de zorg van iemand anders dan mijzelf. Dat ik maar liefst 24(!) uur zonder zijn kusjes, knuffels en glimlach zou moeten. Dan de zorgen. Oef, die zorgen. Zou hij wel in slaap komen? Wat als hij uit het bed zou vallen? Er was lekker geen doemscenario wat er door mijn hoofd ging. Dat terwijl ik zijn oma voor de volle 100 procent vertrouwde dat ze wist wat ze deed.
Vastgeplakt aan mijn telefoon
Toen het eenmaal zo ver was heb ik, nadat ik hem achter heb gelaten, een potje ouderwets zitten janken. In het hotel leek ik vastgeplakt aan mijn telefoon en heb ik mijn moeder letterlijk gebombardeerd met berichtjes. Het enige wat ik kon denken – wanneer ik een stelletje met baby in het zwembad zag spetteren – was: We hadden hem gemakkelijk mee kunnen nemen. Waarom hebben we hem niet meegenomen?
Je kan dus wel stellen dat het romantische er snel vanaf was. Vooral toen we de volgende ochtend het ontbijt konden overslaan, omdat ik het telefoontje ontving dat zoonlief ziek was geworden. Dus, vertrokken we maar, halsoverkop richting huis.
Bloemetje buiten zetten
Sindsdien hebben we dus met elkaar afgesproken dat we vakanties gewoon lekker met elkaar doorbrengen. Als gezin. Simpelweg, omdat ik er niet aan moet denken om mijn kinderen achter te laten, terwijl wij de bloemetjes buiten zetten op de Bahama’s. Dat hij het onwijs naar zijn zin zou hebben bij oma staat voor mij buiten kijf.
Lees ook: De vijf tips om de vakantieperiode makkelijker te laten verlopen
Sloophamer
Het lijkt me heerlijk als ik het zou kunnen. Een weekje genieten van nachten aan onafgebroken slaap. Geen eigenwijze kleuter die beter kan slopen dan een sloophamer zelf. Even niet ondergedompeld zijn in flesjes, luiers en slabbetjes om het kwijlen tegen te gaan.
Wie weet komt die tijd ooit nog wel.
Al is dit hoogstwaarschijnlijk pas wanneer de kinderen al lang en breed het huis uit zijn en dan NOG nodig ik ze uit om gezellig met ons mee te reizen.
Bron beeld: Pixabay