Komt er nog een vierde?
Deze week is het zover: de jongste gaat ‘het nest verlaten’. Ze is voor de eerste keer gaan wennen op de basisschool. En dat voelt toch wel een beetje gek. Bij de eerste twee had ik er veel minder moeite mee en nu vind ik het wel een dingetje. Toch heb ik ook wel uitgekeken naar dit moment. Op een gezonde manier is het ook fijn om wat meer alleen thuis te zijn.
De Tropenjaren
Zeven en een half jaar heeft mijn leven in het teken gestaan van hormonen, borstvoeding, slapeloze nachten, baby’s, slaapjes, luiers verschonen, flesjes opwarmen, met de kids boodschappen doen, speeltuin na speeltuin bezoeken, fruithapjes maken en ga zo maar door. Om eerlijk te zijn vind ik het heerlijk dat ik nu wat meer tijd voor mijzelf krijg op de dagen dat ze naar school gaan. Of meer tijd om overdag te werken zodat ik dat ‘s avonds niet meer hoef te doen. Het waren best intensieve jaren: dit zijn inderdaad dé Tropenjaren waar iedereen het over heeft.
Een vierde?
Maar ondanks dat ik hier ook wel naar uitgekeken heb word ik er toch ook emotioneel van. De jongste vliegt uit. Mijn kleine meisje.
Drie jaar geleden belande ik met spoed in het ziekenhuis met hevige pijnen. Er werden onderzoeken gedaan en ook urine afgenomen en getest op een zwangerschap. Toen de dokter terugkwam had hij goed nieuws en slecht nieuws. Het slechte nieuws was dat ik nierstenen had, het goede nieuws was dat ik zwanger zou zijn. De morfine die ik toegediend kreeg werd meteen stopgezet. Dit ‘goede nieuws’ kwam bij mij wel even binnen en ik wist niet wat ik ermee aan moest. Op een vierde had ik niet gerekend. Achteraf bleek, na vele afspraken en echo’s, dat ik niet zwanger was. Maar toen wist ik wel zeker: er komt géén vierde.
En hoe hard ik ook heb geroepen dat er geen vierde komt, het onderwerp houdt mij meer dan ooit bezig…
Volg je mij al op YouTube?
Wekelijks komt er een WEEKVLOG online!
Een heel leven voor mij…
Maar nu de jongste naar school gaat besef ik mij dat ik eigenlijk nog heel jong ben: ik ben 31 jaar en alle drie mijn kinderen zitten op school. Ik zou in principe nog tot mijn 40ste de tijd hebben voor gezinsuitbreiding. Ik ben nu nog jong! Maar ondanks dat mijn eierstokken af en toe blijven rammelen is het wel duidelijk… de vierde komt er niet. Het zou hartstikke leuk zijn maar een baby vraagt veel aandacht, verzorging en jezelf wegcijferen. Het is nu net allemaal makkelijker geworden: geen slaapjes, geen flesjes, geen borstvoeding…
Ik ben nog hartstikke jong inderdaad maar ik voel mij nu ook (weer) fit genoeg om van alles met mijn ouder wordende kids te doen. Na jaren van zwanger zijn, bevallen, kraamtijd en de nasleep van hormonen voel ik mij weer helemaal mijzelf en goed genoeg om van alles met de kinderen te ondernemen.
Die vierde? Die komt er niet…
Ondanks dat ik nog zeeën van tijd heb blijft het toch bij onze prachtige 3 kinderen! De twijfel zal misschien altijd blijven maar je kunt je keuze niet baseren op twijfels. En de garantie dat een vierde zwangerschap én bevalling goed zal gaan heb ik zeker niet. Mijn bevallingen verliepen niet fantastisch en bij de laatste bevalling moest ik meteen door naar de operatiekamer. Hoe zal een vierde bevalling verlopen?
Ik ga genieten van deze nieuwe tijd: drie prachtige kinderen rijker. We zijn gezond én gelukkig! En ik heb weer wat ruimte voor mijzelf en andere dingen. Het is prima zo!