Weet wat je kunt verwachten van de kraamweek – deel 1
Tilda Timmers
Als het over de kraamtijd gaat, denk ik daar zelf met warme gevoelens aan terug. Ondanks mijn depressie, was het ook een fijne tijd dankzij mijn allerliefste man en onze fijne kraamverzorgster, en dankzij de lieve vrienden en familie die langskwamen.
Als je niet op een roze wolk zit, is het soms moeilijk om van deze periode te genieten. Je wordt verscheurd door al die dubbele gevoelens. Enerzijds ben je super blij met de geboorte van je kindje. Anderzijds komt er zo ontzettend veel op je af, dat je niet weet waar je het zoeken moet. Je wilt zo graag genieten van je kindje, maar je weet niet goed hoe. Het begint bij accepteren dat de situatie is zoals die is. Je kunt op dit moment even niets anders doen dan je nu doet. Daarnaast is het heel belangrijk dat je in de kraamweek je grenzen aangeeft, maar hierover meer in deel 2.
Kraamzorg is een cadeau
De kraamzorg is een cadeau, als je een fijne verzorgster hebt tenminste. Ze nemen je een hoop werk uit handen. Zo verzorgen ze je kleintje, zodat jij bij kunt komen na de bevalling. Sommigen maken lekkere fruitsalades en zorgen ervoor dat naast de baby, jij dus ook gevoerd wordt. Want dat vergeten de meeste net bevallen moeders nog weleens. Sommige kraamverzorgsters poetsen je huis van top tot teen, maar dat hoeven ze niet te doen. Die van ons was geweldig en kookte soms zelfs voor ons! Een goede kraamverzorgster is echt een geschenk.
Lees ook: 7x hoe overleef ik de kraamhulp?
Maak foto’s waar jij als moeder, maar ook jullie als gezin met zijn allen op staan. Vaak denk je daar niet aan en maak je alleen foto’s van je newborn. Dus mijn tip hierbij is: geef je kraamzorg carte blanche met je camera en laat haar alles tussen de bedrijven door vastleggen. Die van ons vond dat dus episch! Die pakte steeds uit zichzelf de camera en fotografeerde werkelijk iedere poep en scheet en dus ook ons drieën. Superleuk! Later ben je hier heel blij mee, want op het moment suprême denk je daar echt niet aan in die eerste kraamweek. Dan sta je in de survival stand en ben je daar simpelweg niet mee bezig.
Sommigen treffen het echter niet zo met hun kraamverzorgster. Die moeten het doen met iemand die bij binnenkomst al meldt dat ze op tijd naar huis moet, omdat haar kind naar zwemles moet. Of die de hele dag op haar telefoon kijkt en je op een belerend toontje vertelt hoe je het allemaal dient te doen. Als het niet klikt, bel dan het hoofdkantoor op, vraag om een andere kraamverzorgster en vertel ze eerlijk waarom. Bij de intake heb je verteld wat je van de kraamhulp verwachtte. Ondanks deze goede voorbereidingen kun je er nog steeds tegenaan lopen dat je een kraamverzorgster treft met wie het niet klikt. Dus doe jezelf (en je gezin) een plezier en vraag om een andere. Dat is niet gek. Het zou pas gek zijn als je een week met iemand opgescheept zit die je niet leuk vindt en je kraamtijd eerder bemoeilijkt dan vergemakkelijkt.
|
Als de babyblues maar niet ophouden
Je hebt er vast weleens over gelezen: de babyblues. De kraamtranen, die onvermijdelijk volgen op dag drie in de kraamweek en blijven tot dag vijf. Je bent net bevallen en door het slaapgebrek en de rondrazende hormonen, kun je niets anders dan huilen. Dit overkomt het overgrote deel van de net bevallen mama’s. Bij de meeste van deze vrouwen houdt deze babyblues niet langer dan een paar dagen aan. Bij de moeders met een postnatale depressie wel. Die huilen niet alleen gedurende deze dagen, maar zij huilen op alle dagen, vaak de hele dag door.
Lees ook: Postnatale depressie, wat nu?
Zo vertelde een cliënt van mij dat ze zich vaak terugtrok, om even te huilen. Ze wilde haar man of het kraambezoek niet overstuur maken, dus verstopte ze zich en ging ze een flink potje zitten huilen. Dit luchtte niet op, ze voelde zich daarna even slecht, zo niet slechter. Het schuldgevoel en de schaamte overvielen haar en ze vroeg zich af of ze de enige moeder was, die zich na de bevalling zo voelde. Het antwoord is nee. Je bent niet de enige. Sterker nog, een op de drie moeders heeft deze klachten. Alleen niet iedere vrouw doet hier iets mee. Mijn advies is: kaart het aan bij je kraamverzorgster of je huisarts en laat hen het van je overnemen. Je hoeft dit niet alleen te doen, liever helemaal niet zelfs.
Accepteer hulp als het aangeboden wordt
De eerste tip die ik moeders kan geven met betrekking tot de kraamweek: zeg overal ja op! Het maakt niet uit wat het bezoek je aanbiedt, zeg gewoon volmondig JA! Als je vriendinnen bijvoorbeeld vragen of ze het vuilnis even buiten moeten zetten of even een doekje over het toilet moeten halen, zeg dan: ‘Ja, graag!’ Natuurlijk, je zult je bezwaard voelen of zelfs het gevoel hebben dat het niet nodig is. Maar dat is het wel en dus antwoord je gewoon met ja. Omdat je zelf ook geen tijd of energie overhebt voor zulke dingen.
Lees ook: Ga het gesprek aan met moeders die vastlopen
Ook als ze vragen of ze iets mee moeten nemen, maak daar dan gebruik van. Soms is het een pak maandverband, een extra vestje voor de kleine of een boodschap uit de supermarkt. Maar het ultieme ‘kraamcadeau’ vond ikzelf een bakje eten, dat iemand meenam. Zelf koken is tijdens je kraamweek niet bepaald je eerste prioriteit. Hoe gek dit ook mag klinken, want eten is een eerste levensbehoefte. Je wordt die weken zo geleefd, dat je pardoes vergeet, dat je normaal maaltijden kookte en die dan ook nog eens opat. Veel moeders vergeten überhaupt te eten in deze drukke periode. Sommige moeders staan halverwege de dag ineens te trillen van de honger. Omdat ze de hele dag nog niet gegeten hebben! Dus als je moeder belt om te vragen of ze nog iets voor je mee kan nemen naar het kraambezoekje, zeg je: ‘Ja! Graag een bakje eten! Maakt niet uit wat je maakt, we zijn overal blij mee.’ De liefde van de mens gaat door de maag. In Canada koken de buren of vrienden omstebeurt voor de versgebakken ouders. Die krijgen elke dag een warme maaltijd voorgeschoteld! Wat heerlijk! Van mij zou dit in Nederland ook zo geïmplementeerd mogen worden!
Lees hier de tips van Tilda over kraambezoek!
Bron hoofdbeeld: Flickr