Alleenstaande moeders zijn knap!
Ja, ik ben een alleenstaande moeder dus de slingers kunnen opgehangen worden en de vlag kan uit. Want alleenstaande moeders zijn knap. En dan bedoel ik niet knap in de zin van niet onaantrekkelijk, maar knap in de zin van; ik verdien een sticker voor alles wat ik doe, knap.
Daar waar “gewone” mama’s hun kind op de opvang “dumpen” omdat ze zo nodig vier keer per jaar op vakantie willen, is de alleenstaande werkende moeder gewoon heel knap. Knap dat ze zelf haar centjes kan verdienen en knap dat ze daarvoor haar kind naar de opvang moet brengen. Gewone mama’s steken hun energie liever in hun carrière en luxe spulletjes. Die maken maar wat graag gebruik van de gesubsidieerde kinderverwaarlozing in de vorm van een crèche. Die kiezen ervoor om bij hun kinderen weg te blijven want papa brengt toch het geld mee naar huis? Als alleenstaande moeder heb je die keuze niet. Als je niet op kosten van de belastingbetaler wilt leven moet je werken. Dus als je dat doet, dan ben je dus knap!
Lees ook: Daten met een alleenstaande moeder: ze zijn geweldig!
“Gewone” mama’s doen de kinderen “erbij”
Als die eerste paar jaren van je kinderen toch al compleet aan je voorbij zijn gegaan omdat je zo nodig een naam voor jezelf wilde maken, dan kunnen die komende paar jaren er ook nog wel bij toch? Jouw kind wordt gewoon een van die probleemjongeren waar iedereen zich aan irriteert. Maar je hebt gelijk hoor, carrière maken is belangrijker! Als de “gewone” mama dan ook nog wat tijd voor zichzelf wil, dan ben je gewoon een egoïst, een ontaard exemplaar dat de titel moeder niet eens zou mogen dragen. Wat denk je wel niet dat kinderen zijn? Modeaccessoires? Een tas die je kunt pakken wanneer jij daar zin in hebt? De continue afwezigheid van die “gewone” moeders maakt de kinderen brutaal en onopgevoed. Of had de school dat voor je moeten doen?
Alleenstaande moeders niet, die hebben geen keus!
Als alleenstaande moeder moet je in je eentje alle ballen in de lucht houden. Je hebt geen keus of je thuis blijft of niet. Wat knap dat je jouw kind laat zien dat je moet werken voor je geld en dat je keuzes moet maken. Helaas betekend dat wel dat jouw kind wat vaker naar de opvang moet, maar ja, je moet toch iets. Daarbij laat jij je kind zien dat je best tien ballen alleen in de lucht kunt houden. Al klettert er soms heus wel eens één naar beneden, maar wat verwacht je? Je bent een alleenstaande moeder, dat je het volhoudt alleen is gewoon al knap!
Lees ook: Hoe het leven van een werkende moeder écht is
Alleenstaande moeders mogen moe zijn, andere moeders zeuren gewoon
Moeders die een partner thuis hebben zitten die weten niet hoe het is om uitgeput en gewoon doodop te zijn. Al zeggen sommige dat wel, maar zeg nu zelf, je doet alles samen. De kinderen, het huishouden, koken, de boodschappen en je zorgt beide voor een inkomen. Wat zeur je nu met zwaar? Een alleenstaande moeder, die heeft het pas zwaar. Die moet al het bovenstaande doen, maar dan alleen! Daarbij kan ze, naast werken en het huishouden, niemand er midden in de nacht uitschoppen om de ondergekotste lakens te gaan wassen. Dat is pas knap. Die moet wel helemaal kapot en uitgeput zijn aan het einde van een dag, dat kan niet anders. Daarom is het ook zo knap! Die anderen moeten gewoon niet zo zeuren!
Toch?
Toch? Volgens een interview met Gitty Feddema vorige maand, zijn alle onopgevoede, ongemanierde, ongelukkige en ongezonde kinderen de schuld van de ouders van tegenwoordig. Die trekken zich steeds meer terug en laten de opvoeding aan anderen over. Zij pleit ervoor dat één van de ouders, al dan niet afwisselend, thuis is tot hun kroost 15 a 16 jaar oud is, zodat externe opvang niet meer nodig is. Bij mij kwam toen de vraag hoe ik dat moet doen? Want ik heb geen wisseling van de wacht. Bij verschillende discussies op facebook werden wij vrouwen regelrecht naar de jaren ’50 terug geschopt met bijpassende bloemetjesjurk en schort voor. Werken zou je een slechte moeder maken, een egoïst. Behalve als je ze dan de vraag stelt hoe dat zit als je alleenstaande moeder bent. Want dan is het standaard antwoord; Wat knap! Wat knap dat je werkt, wat knap dat je studeert en ja, logisch dat je kind dan naar de opvang moet. Wat knap dat je dat allemaal doet!
Ben jij niet knap dan?
Hoe zit het met de moeder die eveneens keihard werkt om de eindjes aan elkaar te knopen? En wat als ze dat doet om lekker luxe op vakantie te kunnen? Leven we nu in een maatschappij waarbij je op droog brood en water moet leven omdat je anders een slechte moeder bent? Gaan de hardwerkende moeders met partner er niet net zo hard uit als hun kind s ’nachts alles onder spuugt, om de volgende dag met wallen tot op de knieën te gaan werken? Houden die moeders minder van hun kinderen omdat ze ook even wat tijd alleen willen hebben? Of omdat ze een carrière willen? En missen die moeders niet net zo goed de kleine en soms zelfs de grote stapjes in het leven van hun kind?
Lees ook: De grote tegenstrijdigheid van het ouderschap
Alle ouders zijn gewoon knap!
Ja, ik ben een alleenstaande moeder en ja, dan zijn sommige dingen even iets lastiger of vermoeiender. Dat geef ik eerlijk toe. Want ja, je moet alles alleen doen. Maar de belangrijkste dingen, de grootse dingen, die zijn voor iedere ouder gelijk. We maken ons allemaal zorgen als ons kind ziek is. We willen allemaal het beste voor ons kind. We houden allemaal zielsveel van ons kroost en zouden allemaal zonder twijfel een kogel voor ze vangen. We zetten allemaal onze kinderen op de eerste plaats, al is dat op onze eigen manier en we doen allemaal onze stinkende best. Dus lieve mama’s ( en uiteraard papa’s) van Nederland, voor mij verdienen jullie allemaal een sticker want een ouder zijn is best zwaar en als je dat doet, vind ik je best knap!
Bron beeld: Pixabay