Nee… mijn kind loopt niet in de pas!
Denise Meijer
Hij is aanwezig, afwezig en overal tegelijkertijd. Mijn kind is ‘raar’. Hij is kleurrijk, uitbundig, wisselvallig en onstuimig. Hij ‘stoort’ en dat is niet normaal. Daar waar hij onvoldoende scoort, binnen de norm die is bepaald.
Hij is eigenaardig,
want hij staat wanneer anderen zitten en springt wanneer hij hoort te staan.
Hij zit ondersteboven, achterstevoren en wiebelt op zijn stoel.
Ongewoon.
Want hij is zo opdringerig, amicaal en staat altijd vooraan.
Gek,
druk en soms zelfs luidruchtig.
Met zijn volumeknop op drie standen: hard, harder en HARDST!
Typisch,
en eigenlijk nooit helemaal schoon.
Vieze knietjes, modderige fikken, of nog een beetje chocoladepasta rond zijn mond.
Opvallend,
want hij wil het liefste spelen.
Alleen, met vriendjes, in de bouwgang of op het plein.
Apart, want onbegrepen.
Ongewoon, curieus, merkwaardig en bizar.
Getikt, idioot en onverklaarbaar abnormaal.
Mijn kind loopt niet in de pas.
Hij is niet zoals een ander. Niet zoals zovelen.
Maar dat is toch niet perse gek, raar, eigenaardig, typisch, bizar of ‘irritant’?
Mijn kind is niet alleen maar wat ‘iemand anders’ van hem vindt.
Hij is wonderlijk, excentriek, uitbundig en sociaal.
Buitengewoon, eindeloos, formidabel, kolossaal.
Onovertroffen en weergaloos.
Sensationeel.
Buitengewoon, exceptioneel.
Hij is onverschrokken en grappig. Zonder hokje wat hem daarin beperkt.
Nee, mijn kind loopt niet in de pas.
Hij is uniek en dat maakt hem juist zo sterk!
Lees ook: Ik ben de moeder van dat kutkind…
Bron beeld: Stockfresh