Papa met bijzonder beroep: “Als we moeten werken, zien we elkaar de hele dag niet”
Natuurlijk is elke papa bijzonder. Maar sommige papa’s hebben ook nog een bijzonder beroep! Chef-kok in een goed restaurant, militair die op gevaarlijke missies gaat, of een baggeraar die over de hele wereld zijn werk doet. Heel gaaf en stoer allemaal, maar door die bijzondere beroepen loopt het thuis net even anders. In deze serie vragen we mama’s hoe het nou is met zo’n papa met een bijzonder beroep. Wat betekent het als papa Sous Chef is en je elkaar nauwelijks ziet?
“Ik ben Sue-Ellen Patist-van Veen, 35 jaar en net moeder van een ontzettend mooi meisje: Yuna Livia Patist. Zij is vandaag precies 6 maanden oud! Papa is Enrico Patist. Hij is Sous Chef van beroep en werkt bij restaurant Prins van Terbregge. Hij werkt vier of vijf dagen in de week van ’s ochtends half 11 tot midden in de nacht. Het huishouden en de zorg voor onze dochter komt dus grotendeels op mijn schouders terecht.
Lees ook: Papa met bijzonder beroep: “Papa heli? Papa ambu? Papa militair?”
In de avonden ben ik dus alleen, maar ook in de weekenden. Ik werk zelf vier dagen in de week op kantoor. Dat betekent dat ik de eerste fles van ons dochtertje doe en ik haar weer in bed leg. Dan ga ik naar mijn werk en zorgt haar papa dat als ze weer wakker wordt rond een uur of negen, tien, dat ze aangekleed wordt en een flesje krijgt en kant en klaar is als oma haar op komt halen. Dan gaat hij als een speer naar zijn werk om weer zoveel uur op zijn voeten te staan en keihard te bikkelen in de keuken. Omdat hij zo laat thuiskomt, rond 1 uur ’s nachts, zien wij elkaar dus niet als we beiden moeten werken.
Daardoor kan ik ook niet ’s avonds sporten, of andere activiteiten ondernemen. Want als hij wel thuis is en we elkaar alleen maar zien met het eten, wil ik bij hem zijn! Dan wil ik niet weg om te sporten of iets dergelijks. Ik leef zijn leven en daaromheen plan ik mijn eigen leven. Als hij thuis is preek ik dus niet af met andere mensen, omdat we elkaar al zo weinig zien en we ook quality time samen willen.
Het is dus ook altijd anders bij ons met verjaardagen of feestdagen, omdat hij dan vaak aan het werk is. Hij moest bijvoorbeeld ook werken tijdens zijn eerste vaderdag. Toen heb ik geregeld dat er een foto van onze dochter met een koksmuts op, op zijn werkbank werd gezet. Zo heeft hij haar toch bij zich!
Lees ook: Een eerlijke foto over ouderschap…van papa!
We hebben eigenlijk een soort van wisseldiensten in de opvoeding. Wanneer hij vrij is doordeweeks en ik op mijn werk zit, heeft hij de zorg de hele dag. Op zich werkt dat heel goed, alleen is het wel passen en meten steeds, ook qua rooster van zijn werk. Gelukkig heeft hij een fijne werkgever die rekening houdt met onze situatie.
We appen veel en schrijven alles op op een notitieblok. Bijvoorbeeld hoeveel ze heeft gedronken of als ze ergens last van heeft, zodat we beiden op de hoogte zijn. Ze heeft koemelkallergie en reflux, waardoor we veel rekening moeten houden met bijvoorbeeld medicatie.
Ik denk dat onze dochter straks niet beter weet dan dat papa veel weg is. En omdat papa niet het huishouden hoeft te doen op zijn vrije dag, kan ze optimaal genieten van haar vader en dat scheelt natuurlijk wel!
Natuurlijk is het voor mij soms zwaar, vooral nu met een kleintje erbij, maar ik weet voor wie ik heb gekozen en de liefde trekt ons er wel doorheen! Hij mocht van zijn werkgever twee weken thuis zijn tijdens de kraamtijd, dat was erg fijn! Van die dingen geniet ik dan optimaal. Doordat we elkaar weinig zien is het echt superfijn wanneer ik hem wel zie. Natuurlijk hebben we ook onze discussies, maar ik ben nog steeds heel gelukkig met hem en dankbaar voor ons meisje.
Lees ook: Waarom een relatie hard werken is
Als je er vanuit gaat dat je het alleen moet doen is het minder zwaar, en als hij er is en wel wat kan doen, is dat een extra pluspunt. Ik hoop nergens op, dan kan je ook niet teleurgesteld worden. Ja, het is zwaar en soms een heel eenzaam bestaan en ook weleens stom als je je ei kwijt wil en hij is er niet. Maar als ik hem dan zie zitten met ons dochtertje, zie dat ze de grootste lol hebben, zie hoeveel liefde ze naar elkaar uitstralen, dan denk ik keer op keer: JA! Dat is mijn man! Het is het allemaal echt waard!
Aan mijn man en dochter: Bedankt dat jullie er zijn en wat hou ik zielsveel van jullie!”
Foto: Sue-Ellen Patist-van Veen.