Een seksloos huwelijk is niet gezond…
Love2BeMama
Onlangs kwam er een artikel voorbij: één keer per week seks is genoeg in een goede relatie. Een slaak van opluchting ging er door Nederland. Alle hardwerkende moeders die ploeterend proberen naast moeder ook een geweldige vriendin, super huisvrouw én waanzinnige minnares te zijn, kunnen een stapje terug doen. Toch? Of is een seksloos huwelijk gewoonweg niet gezond?
Walhalla
Wat nou als één keer in de week klinkt als het walhalla omdat je amper aan één keer per maand, zes maanden of zelfs per jaar toekomt? Vier jaar na de scheiding vind ik het tijd om hier eens over te schrijven. Want hoeveel stellen leven zoals ik deed met mijn ex? Als broer en zus, nauwelijks intimiteit, een relatie gebaseerd op vriendschap. En hoeveel mensen durven daarover te praten? Of zullen ze net als ik de grappen over seks zoveel mogelijk weg lachen en zorgen dat ze zelf geen uitspraken hoeven te doen?
Valt hij op mannen?
Wanneer het precies misging weet ik niet, maar de behoefte aan intimiteit was altijd al groter bij mij dan bij hem. Hij gaf altijd aan dat hij er nou eenmaal wat minder behoefte aan had. Of hij was moe of gestrest en dat was van grote invloed op zijn libido. Lange tijd heb ik gedacht dat er misschien wat mis was met hem. Heel soms popte de vraag op of hij misschien op mannen valt. Maar nee, dat kon ik wegstrepen op het moment dat ik porno aantrof op zijn computer. En de bijbehorende zoektermen die er niet om logen. Wat heb ik me onzeker gevoeld in die tijd. Maar als ik erover begon, moest ik me vooral geen zorgen maken, hij hield echt van mij en wilde niks anders. Iedere man kijkt wel eens een beetje porno toch?
Lees ook: Geen zin in seks? 3 tips om hier verandering in te brengen!
Speeltjes? Alleen voor de kinderen…
Af en toe stelde ik heel voorzichtig voor om samen dan iets te gaan kijken om in de stemming te komen. Of probeerde ik of hij het leuk zou vinden wat speeltjes erbij te halen. Maar nee, dat was echt niet nodig. We hadden het toch goed samen? Behalve dat we geen seks hadden, hadden we inderdaad best een prima huwelijk. We deden af en toe wat samen, hielden van dezelfde muziek, we hadden zelden ruzie, ondernemend met de kinderen. Ja, kinderen. Ik hoor je denken: “Hoe zijn die er gekomen?” Laten we zeggen: one lucky shot is genoeg!
Een jaar geen seks
Na tien jaar huwelijk raakten we in de slaapkamer echt de bodem van de put. In een periode van heel veel stress en veranderingen kwam ik tot de conclusie dat we al ruim een jaar geen seks meer hadden gehad. En ik durfde er niets meer over te zeggen. Ik voelde me zo eenzaam en ongewild. Waarom deed ik niks? Waarom probeerde ik mezelf wijs te maken dat het normaal was? Ik durfde het aan niemand te vertellen. Bang voor de reacties, bang dat ze zouden zeggen wat ik eigenlijk wel wist: dit is niet goed.
“Je bent niet aantrekkelijk genoeg.”
Toen het steeds slechter ging en we langzaam op die scheiding afstevenden, hebben we nog een poging gedaan met therapie. Maar ook dat mocht niet baten en eindelijk kwam het hoge woord eruit: hij voelde zich helemaal niet tot mij aangetrokken. Niks meer. Het voelde alsof ik gefaald had. Gefaald als vrouw, als partner, als minnares. Wat is er in vredesnaam zo afstotend aan mij dat je niet met mij wil vrijen? “Het is er of het is er niet. Het ligt niet aan jou, je bent een mooie vrouw, maar tussen ons is er geen aantrekkingskracht. Ik hou echt wel van je, maar ik wil geen seks met je.” Woedend, verward, onzeker, verdrietig….allemaal emoties die van de hak op de tak mijn lijf binnen drongen.
Lees ook: Seks na de bevalling: de naakte waarheid!
Ik ben wel aantrekkelijk!
Vier jaar later kan ik zeggen dat het niet aan mij lag. Dat heeft veel tijd gekost. Ik durfde niet meer te geloven dat een man mij wil, mij aantrekkelijk vindt. Maar dat gebeurde toch. En hoe! 😉
Waarom vertel ik dit? Omdat ik vast niet de enige ben met zo’n huwelijk. Omdat er vast meer vrouwen zijn die genoegen nemen met iemand die hen niet meer begeert, die zich niet gewild voelen. En dan hoop ik dat ze dit lezen en er wat mee gaan doen. Erover praten, hulp zoeken en hopelijk samen tot een oplossing komen. En zo niet: jij mag er zijn! En jij mag begeerd worden!
Bron beeld: Pexels