Waarom een zwangere vrouw wil dat je uit haar buurt blijft
Een zwangerschap zorgt voor heel veel veranderingen. Een van de meest vanzelfsprekende is het feit dat je in een korte negen maanden tijd ineens een stukje forser wordt, maar dat is natuurlijk niet het enige. Lichamelijk verandert er veel meer dan alleen de buikomvang en ook hormonaal krijgt een zwangere vrouw het flink te verduren.
Sommige vrouwen worden misselijk, krijgen trek in ‘vreemde’ dingen en krijgen last van de welbekende moodswings of nesteldrang. Onderzoek heeft echter uitgewezen dat het, naast al deze zwangerschapskwaaltjes, zo is dat zwangere vrouwen meer behoefte hebben aan ‘persoonlijke ruimte’.
Zwangere vrouw en persoonlijke ruimte
Het is dus niet voor niets dat heel veel dames moordneigingen krijgen als iemand ongevraagd hun buik aanraakt. Het is ongeveer te vergelijken met wanneer (een onbekend) iemand zijn hand ongevraagd in de kinderwagen steekt om de pasgeborene even te ‘strelen’. Maar het is niet alleen een ‘hormonaal dingetje’. Sterker nog: de behoefte aan gepaste afstand is wetenschappelijk te verklaren en heeft ook nog eens een functie.
Des te meer reden om een zwangere vrouw, NOOIT, ongevraagd bij haar buik te ‘grijpen’ dus.
Ruimte
Flavia Cardini, professor aan de Anglia Ruskin Universiteit zegt:
“Het onderzoeksresultaat suggereert dat wanneer het lichaam belangrijke, grote veranderingen doormaakt en de buik duidelijk groter begint te worden. Het moederlijke brein de nodige aanpassingen begint te maken wat betreft de ruimte rondom het lichaam.”
Derde trimester
Het onderzoek, wat is gepubliceerd in de laatste editie van Scientific Reports, omvatte de resultaten van dozijnen aan vrouwen in verschillende condities: Niet zwanger, 20 weken zwanger, 34 weken zwanger en ongeveer acht weken na de bevalling. De vrouwen werden blootgesteld aan klopjes en geluiden om de grenzen van hun persoonlijke ruimte op te zoeken. Wat bleek? De vrouwen in het derde trimester hadden overduidelijk meer ‘afstand’ nodig.
Verzekering van de natuur
Volgens de wetenschappers is dit niet alleen te herleiden naar de fysieke omvang, maar zeker ook aan het feit dat de moeder haar baby wil beschermen tegen potentieel gevaar.
“Zie het als een veiligheidsbubbel en het is dus heel goed mogelijk dat de toename van deze behoefte aan ruimte, te herleiden is naar het beschermen van het kwetsbare leventje in een moeder haar buik,” aldus Cardini. “Het is een verzekering van de natuur dat het gevaar zeker op armlengte afstand blijft.”
Chemische veranderingen
Daarnaast is het zo dat een zwangere vrouw, dankzij alle chemische veranderingen in het brein veel bewuster worden van alles wat om haar heen gebeurd en wat dit betekent voor de baby. Het is een evolutionair fenomeen wat ervoor zorgt dat moeders en baby’s veilig blijven tot aan de bevalling, waarna alles weer drastisch zal veranderen.
Bron: Science Daily