50 tinten geel: wat je moet weten over babypoep
Over het algemeen zijn de luiers een van de eerste dingen die ter sprake komen wanneer je het hebt over baby’s. Als first time zwangere denk je er ook wel over na, natuurlijk. Niemand kijkt echt uit naar het verschonen van (letterlijk) grenzeloze luiers. Sommigen zullen proberen je gerust te stellen met teksten als ‘Poep van je eigen kind is niet vies.’ Dat is erg aardig van ze, maar ook een dikke leugen.
Babypoep; een obsessie
Misschien gaan je gedachten nu nog niet veel verder dan gedachten als ‘Hoe werkt zo’n luier eigenlijk?’, ‘Ga ik voor wegwerp of wasbaar?’ en ‘Hoe goed kan ik omgaan met de luchten?’ en dat is ook prima. Maar zodra je baby geboren is, wordt poep een van de interessantste en belangrijkste onderwerpen in je brein. Doet ‘ie het niet te vaak? Te weinig? Te veel? Klopt die kleur wel? Is dit niet te dik/dun/stevig/korrelig? Daarom hierbij alles wat je moet weten over babypoep.
Over het algemeen zijn de luiers een van de eerste dingen die ter sprake komen wanneer je het hebt over baby’s. Als first time zwangere denk je er ook wel over na, natuurlijk. Niemand kijkt echt uit naar het verschonen van (letterlijk) grenzeloze luiers. Sommigen zullen proberen je gerust te stellen met teksten als ‘Poep van je eigen kind is niet vies.’ Dat is erg aardig van ze, maar ook een dikke leugen.
Meconium
De allereerste ontlasting van de kleine is heel donker van kleur en taai en kleverig van structuur. Die ontlasting noem je meconium. Misschien ken je de term al van ‘meconiumhoudend vruchtwater’: de baby heeft in het vruchtwater gepoept. Je baby produceert deze poep al wanneer hij nog helemaal geen melk heeft gehad: het bestaat dan ook uit (afval)stoffen die hij met het inslikken van het vruchtwater heeft binnengekregen. Na een dag of drie verandert de ontlasting van de kleine en wordt de productie steeds dunner en geler van kleur. En dan begint het feest past echt.
50 tinten geel
Je kunt je gaan verbazen over alle kleuren en structuren die je voorbij kunt zien komen. Over het algemeen zul je kennis gaan maken met werkelijk alle tinten uit het gele kleurenspectrum. Soms zullen er stukjes of pitjes in zitten. Wie weet komt er af en toe wat groens voorbij. Alles is eigenlijk goed, zolang het maar zacht en soepel is en je baby geen moeite heeft om het eruit te werken. Zoals eigenlijk met alles geldt: kijk naar je kindje. Is hij tevreden? Dan zullen al die gekke varianten wel prima zijn.
Als de ontlasting gedurende lange tijd duidelijk groen blijft, kan dat er wel op wijzen dat er iets niet helemaal lekker zit, maar dat hoeft niet. Overigens is dat meestal iets onschuldigs. Bij borstgevoede kindjes kan het er bijvoorbeeld op duiden dat ze teveel lactose binnenkrijgen (bijvoorbeeld door te snel van borst te wisselen tijdens het voeden). Een telefoontje naar je huisarts, lactatiekundige of het consultatiebureau is natuurlijk zo gepleegd wanneer je het gevoel hebt dat er iets niet klopt.
Fles versus borst
Er zit een verschil tussen de ontlasting van flesgevoede en borstgevoede baby’s. Borstvoeding is lichter en beter verteerbaar en daardoor is de poep vaak iets dunner. Men zegt wel eens dat bv-poep zelfs een beetje zoetig (en dus tamelijk prettig) ruikt. Persoonlijk vind ik dat iets teveel eer, maar écht stinken doet het meestal nog niet.
De ontlasting van baby’s die de fles krijgen is vaak ietsje steviger en soms ook wat donkerder van kleur: bruinig soms. Dat komt doordat flesvoeding niet helemaal wordt verteerd. Deze ontlasting ruikt over het algemeen ook iets sterker dan borstvoedingspoep.
Frequentie
Voor wat betreft de frequentie waarmee gepoept wordt, zit er ook een verschil tussen borstvoedings- en flessenbaby’s. Flessenbaby’s ‘moeten’ liefst één keer per dag poepen: omdat de voeding minder verteerd wordt, hoopt de ontlasting eerder op in de darmen en als die er te lang in blijft zitten wordt het hard en moeilijker om eruit te krijgen. Wanneer een flessenbaby een paar dagen niet poept, is dat waarschijnlijk erg onaangenaam voor de kleine.
Borstvoedingsbaby’s hebben, zeker in het begin, een erg onregelmatig patroon: in de eerste weken zul je misschien wel meerdere keren per dag een flinke luier moeten verschonen, maar het kan ook zijn dat je kleine een hele week of zelfs twee weken niet poept. Dat is geen reden tot zorg, maar heel normaal bij borstvoeding. Ook dit heeft weer te maken met de verteerbaarheid van de voeding. Trek natuurlijk wel aan de bel als je het idee hebt dat je baby er last van heeft!
Vaste voeding
Wanneer je baby gaat beginnen aan vaste voeding, veranderen de spelregels weer. Schrik niet als je ineens heel andere dingen voorbij ziet komen dan je gewend bent. De ontlasting wordt vanaf nu steviger. De darmen van je kindje zullen ook even moeten wennen aan hun nieuwe taak. De kleur is nu volledig variabel: geel zul je steeds minder zien, maar daarvoor in de plaats komen onder meer groen (nu wel ok), oranje (na worteltjes, omnomnom) en rood (bietjes, anyone?) Kijk er ook niet gek van op als je soms nog voedsel kunt identificeren: het is niet raar als je een rozijntje min of meer ongeschonden terugvindt in de luier.
Zo, met deze kennis sta je straks goed voorbereid en onverschrokken aan de commode!