5x bevallen versus trap in de ballen
Het blijft een puntje. Mannelijke en vrouwelijke pijnbeleving en dan vooral over dit specifieke onderwerp: wat doet er meer pijn? Een trap in de ballen, of bevallen. Nu hebben veel van jullie het op Facebook roulerende filmpje al eens gezien over ‘een bevalling versus trap in de ballen’ en het komt er eigenlijk op neer dat allebei mogelijk is.
Een trap in de ballen kan meer pijn doen dan een bevalling en omgekeerd. Uiteindelijk komt er dus geen ‘winnaar’ uit de bus en daar ben ik het niet mee eens. Ik geloof best dat de feitelijke pijn evenwijdig kan zijn aan de pijn van een 9.5 cm wee, maar uiteindelijk vind ik wel dat vrouwen tekort worden gedaan in dit filmpje.
Ik heb dus voor mezelf even wat tegenargumenten op een rijtje gezet, want zeg toch eens eerlijk? Dat wij vrouwen worden neergezet als het zwakkere geslacht, dan wel als het geslacht wat een evenredige pijngrens blijkt te hebben als een man man (je weet wel, die soort wat huilend in de foetushouding ligt wanneer ze verkouden zijn). Dat pik ik natuurlijk niet!
Research slachtoffer? Mijn eigen man!
(Note: voor dit interview zijn er geen ballen beschadigd, of gepijnigd op wat voor een manier dan ook…)
V: “Mag ik je een trap in je ballen geven?”
M: “Ben je gek geworden?”
Het eerste puntje! Bevallen gebeurt over het algemeen vrijwillig en sterker nog? Meer dan één keer als het even kan.
Nu moet ik, om mijn man even te verdedigen, er wel bij zeggen dat hij er niets voor terugkrijgt. Alhoewel… hij krijgt er dankzij MIJN pijn wel mooi een kind bij. Denk dat zijn tegenargument daarmee wel te overbruggen is.
V: “Hoe lang duurt de pijn na een trap in je ballen?”
M: “Toch snel wel een uur als het een goeie trap is geweest.”
Ha! Dat dacht ik dus al. Nu zijn er natuurlijk ook een paar vrouwen die binnen een uur (of minder) een kind op de wereld zetten, maar als ik van het gemiddelde uitga dan hebben ook de vrouwen hier een streepje voor.
V: “Hoe krijgt men een trap in zijn ballen?”
M: “Meestal van iemand die boos op je blijkt te zijn en dan negen van de tien keer een vrouw. Mannen onder elkaar zullen dit niet zo snel doen. We weten namelijk hoeveel pijn het kan doen.”
Eigenlijk mogen de mannen hier best trots op zijn! Een vrouw bevalt namelijk meestal uit liefde voor een man. Daar waar je een vrouw flink op de ballen (gniffel) moet hebben getrapt, eer dat zij uithaalt richting een man zijn kroonjuwelen. Dus: wanneer een vrouw van je houdt gaat ze door de meest helse pijn van haar leven. Wanneer je haar krenkt dan zorgt zij dat jij deze zal ervaren. Lijkt mij best eerlijk, toch?
V: “Hoe verloopt de pijn bij een trap in de walnoten?”
M: “Direct hevig met een lang beurs gevoel. Alsof er een grote bloeduitstorting zit.”
Tsja, ergens heb ik best wel medelijden met mijn man op dit vlak. Bij mij kwamen de weeën namelijk geleidelijk en deze waren in het begin best te harden. Maar (ja, er is een maar. Ik ben onverbiddelijk) De uiteindelijke piek zal niet korter duren als de pijn bij een man zal aanhouden. Daarnaast: Dat eeuwige beurse gevoel? Dat kan wel 6 (!) weken aanhouden bij de dames.
V: “Krijg je er iets voor terug.”
M: “Ik hoop dat ik ooit mijn waardigheid weer terug zal krijgen. Of een kusje erop van jou. Is dat oké?”
Hoewel ik deze vraag liever achterwege had gelaten, moest ik hem toch stellen. Uiteindelijk kan een man niets verwachten na een trap in de noten, op een gekrenkt ego en eventuele onvruchtbaarheid na. Maar zoals ik bij vraag één al stelde: We maken het ruimschoots goed met de pijn die wij door mogen maken, terwijl hun bloedjes op de wereld worden gezet.
Conclusie?
Een trap in de ballen is pijnlijk, heel erg pijnlijk. Dat geloof ik zonder twijfel, net zoals ik geloof dat deze pijn net zo erg kan zijn als bij een bevalling. Echter duurt een bevalling vaak langer, kent deze verschillende gradaties als het aankomt op pijn (lees: uitscheuren e.d.) en geldt er een langere nasleep als bij het klokkenluiden.
Dus wie zijn (en blijven) de echte bad-asses in de man/vrouw discussie?
De vrouwen natuurlijk! Geen twijfel over mogelijk.