Tijdens mijn kraamperiode was ik panisch (om het even mild uit te drukken). Of misschien is overbezorgd een betere beschrijving van mijn karakter gedurende de eerste maanden in het leven van mijn kind. Kraamvisite met een snotneus? Die werden nog net de deur niet uitgekeken en ik vroeg me af hoe ze het toch elke keer weer presteerde om TOCH langs te komen. En dat terwijl er altijd een risico bestond dat dat kleine, hulpeloze frummeltje, besmet zou kunnen worden met hetzelfde virus wat dit eigenwijze persoon onder de leden had.

“Onwetendheid,” zo stelde mijn moeder om me te helpen relativeren.

Het gevaar van een koortslip was toen de tijd (en dan spreek ik over vier jaar geleden) al langer bekend. Gynaecologen in het ziekenhuis vertelde me wat te doen, mocht ik als moeder zijnde zelf, voor het eerst last krijgen van het herpesvirus. En de kraamhulp wees me net zo goed op de gevaren die besmetting met zich meebracht bij een baby onder de zes maanden. Gelukkig deden ze dat want nu wist ik wat de gevaren waren van het herpes virus bij baby’s. Sowieso moet je oppassen bij kinderen tot 4 jaar!

Ik ‘screende’ dus als het ware de visite voordat ze überhaupt met de baby in aanraking zouden komen.

En stel je dan ook voor hoe ik schrok toen ik bemerkte dat een kennis een verdacht wondje naast haar mond had zitten. Een ontdekking die ik echter pas deed op het moment dat deze mijn kind al in de armen had genomen. Het bleek gelukkig een puistje te zijn, maar ik werd wel scheef aangekeken door mijn enigszins felle reactie. Voortgekomen vanuit mijn angst voor zoiets ‘simpels’ als een koortslip.

Pakweg een week geleden legde Famme.nl de vinger op de gevoelige plek door middel van een hartverscheurend verhaal over twee ouders die hun dochter verloren aan het herpes virus. Het artikel werd massaal gedeeld. Ook door mij!

Aan een ieder die ooit nog durft te denken dat een koortslip onschuldig is, of dat een ouder overtrokken reageert door kraamvisite met een dergelijke infectie te weren. En bovenal; aan een ieder die mij met opgetrokken wenkbrauwen aankeek omdat ik mijn zoon niet liet knuffelen door iemand met een ‘herpes-lip’.

“Haar geboortekaartje werd haar overlijdensbericht.”

Een koortslip is voor baby’s gevaarlijk en dat mag gezegd worden. Dat is iets wat iedereen mag weten. Wat zeg ik? Voor deze groep is het zelfs levensgevaarlijk te noemen. De angst voor herpes bij een baby is niet irrationeel, niet overdreven en valt feitelijk gezien niet eens onder de noemer “overbezorgd”. Want het meest gevaarlijke aan een koortslip is; dat nog veel mensen zich niet lijken te realiseren dat een virus, wat vooral hinderlijk is voor volwassene, dodelijk is voor een baby. “Onwetendheid,” zo stelde mijn moeder om me te helpen relativeren. Al is het juist in dit geval de onwetendheid wat een onschuldig virus, zo gevaarlijk maakt.

En laten we ervoor zorgen dat iedereen vanaf nu weet hoe gevaarlijk het is: een koortslip is gevaarlijk voor baby’s. Dan zal er ook geen onwetendheid meer zijn.

Hartverscheurend dat moeder Susan en vader Peter hun dochter Shelby door het herpes virus naar haar grafje moesten brengen…

> Bekijk de uitzending: Moeder waarschuwt voor herpes bij baby’s.

Photo by Isaac Taylor from Pexels