18x ‘mama verzint wel wat’ als knuffel komt logeren
Okay okay. Iemand zal best heel goed nagedacht hebben over het nut van Flip de Beer, Puk, Bas en al hun soortgenoten. Een educatief programma voor de sociaal-emotionele ontwikkeling van je kind. Ja ja, leuk. Al schrijvend voel ik meteen weer de irritatie opborrelen van de logeerpartijen van die verrekte pop en beer. Volgens mij doen ze vooral een beroep op de verzin-ontwikkeling van moeders.
Knuffel komt logeren
Ik haat Puk!
Het begint al op het kinderdagverblijf. Pas maar op. Er komt een dag dat je niets vermoedend de groep binnenstapt en jouw zoon of dochter de volgende woorden roept: ‘Puk (of een ander soortgelijk mormel) mag bij mij logeren.’
Al lezend denk je nu waarschijnlijk: ‘ach, zo erg is dat toch niet? Gezellig een knuffel voor een paar nachtjes.’
Maar. Puk is niet zo onschuldig als hij eruit ziet. Het is een verwend joch dat verzorgt en vermaakt dient te worden. Je dient je maar aan te passen aan zijn planning. 1 keer kwam hij zelfs in mijn kraamweek! Puk neemt ook heel veel spulletjes mee in een heel klein rugzakje. Stress moment: NIETS kwijtraken van al die iniminie spullen.
Maar we gaan helemaal niets leuks doen dit weekend!
In het bijgeleverde schrift staat op de eerste pagina zijn inventaris opgesomd. Ook wordt er instructie gegeven aan ouders over wat wel en niet te doen.
In datzelfde schrift staan ook de meest fantastische verhalen. Heeft hij dat echt allemaal gedaan? Zijn die kinderen echt zo met hem bezig? Geloof me. Mijn leven is echt saai vergeleken met dat van Puk én dat van andere gezinnen. En er is ook iets mis met mijn kinderen, want die keken eigenlijk na 5 minuten al niet meer om naar de logee. Terwijl de kinderen uit het schrift er 24/7 mee bezig lijken te zijn.
Op zich natuurlijk helemaal niet erg dat mijn kinderen hem ergens in een hoek gooien. Ware het niet dat er na de logeerpartij uitgebreid gesproken wordt over de belevenissen van Puk. Dit gebeurt aan de hand van het verhaal dat jij in het schrift hebt geschreven. En die verhalen die zijn niet mals! Je kunt dus echt niet achter blijven. Stressmoment: hoe verzin ik in zo’n kort mogelijke tijd een zo leuk mogelijk verhaal? We gaan namelijk helemaal niets leuks doen dit weekend.
Ik haat Flip ook!
Nadat Puk acht keer thuis was geweest waren we er klaar mee. Gelukkig! Ware het niet dat ik op het schoolplein steeds vaker een wit pluizig beest zag verschijnen. ‘O nee hé! Hier ook al?’ Met dit verschil dat ik nu steeds vaker alle andere ouders ook hoorde zuchten. Vaak met de tekst erbij ‘o nee hé. Nou, eerst de wasmachine maar in dat vieze ding…’ En ja hoor. Ook onze tijd brak weer aan: ‘mam, Flip de beer mag logeren!’ Mama acterend: ‘Leuk joh!’
Ik heb Flip 10 keer in huis gehad. Na achttien keer (Puk en Flip samen) was mijn verzin-ontwikkeling tot stilstand gekomen. Ik besloot de achttiende en tevens de laatste keer, niet meer mee te doen aan de competitie en schreef kort maar krachtig: ‘ Ik heb het hele weekend rustig op het dressoir gezeten. Ik ben lekker uitgerust!’
Red je daar nu maar eens uit juf.