De geur van je kind is de beste geur die er is!
Toen ik zwanger was, werkte ik al een poosje als drogiste en schoonheidsspecialiste bij een drogisterij. Waar ik voorheen alleen wat basiskennis van babyproducten had (het interesseerde me ook niet zo heel erg als ik eerlijk ben) ging er toen ik die producten zelf moest gaan kopen ineens een hele wereld voor me open. En wat is er een hoop te krijgen… Een hoop onzin. Al die producten voor gevoelige en droge huidjes waar helemaal niks in zit…Waarom zou ik het dan kopen als er niks in zit? Ik was anti. Ons kind zou gewoon eigen merk zeep, shampoo en zalfjes krijgen. En daarmee uit. Laten we zeggen dat ‘meteen op het eigen kamertje slapen’ niet het enige is waar ik op terug ben gekomen toen ie eenmaal geboren was…
Ik ben al een aantal jaren schoonheidsspecialiste en durf ik wel te beweren dat ik het een en ander van onze huid afweet. Dus daar gaf ik in de winkel dan ook geregeld advies over. Hartstikke leuk om te doen en vooral fijn om onze klanten in die grote overdaad aan huidverzorging wegwijs te kunnen maken en ze naar huis te kunnen sturen met een pot crème waar hun huid ook echt baat bij zou hebben.
En zo hielp ik ook vaak mama’s. Baby’s en kinderen met luieruitslag, extreem droge huidjes, eczeem en andere ongemakken.
Nou was er helaas een (grote) groep dames die het mij soms erg lastig maakte een serieus en passend advies te geven. En of het nou over hun eigen gezicht ging of over de billen van hun koter, ik ergerde me er mateloos aan. Ik zeg eerlijk, ik heb zo 1-2-3 geen concrete voorbeelden. Ik werk ondertussen ergens anders en gelukkig zijn de dames daar iets realistischer ingesteld en meer geneigd te geloven wat de specialiste zegt.
Om jullie niet langer in spanning te houden: ik heb het over vrouwen die bij hoog en laag beweren dat hun huid zooooo gevoelig is, dat ze werkelijk niks, maar dan ook echt niks, kunnen verdragen. Soms gevolgd door een heel lijstje ‘verboden’ merken en producten (‘Ik heb werkelijk ALLES al geprobeerd!’). Een enkele keer gevolgd door het noemen van de enige crème die hun huid dan wel accepteerde. Een crème waarvan ik wist dat die zo vol chemische troep zat dat je je benen ermee kon ontharen (Ok, nu overdrijf ik, maar je snapt wat ik bedoel).
En natuurlijk kon ik niet altijd weten of ze de waarheid spraken. Maar vaak, na even doorvragen en de huid bekijken en bevoelen, wist ik vrij zeker dat die gevoelige huid meer kon hebben dan het gemiddelde nijlpaard tijdens het regenseizoen.
Deze dames wilden voor hun kinderen natuurlijk ook altijd producten zonder parfum, zonder alcohol, zonder parabenen, zonder zeep, zonder conserveringsmiddelen, zonder siliconen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Zwitsal?? Daar liepen ze met een grote boog omheen. Sudocrème?? “Nee hoor, ben je mal, weet je wel hoeveel kwik daar in zit? Ik ga mijn kind toch zeker niet vergiftigen? Ik snap niet dat jullie dat nog op de plank hebben staan!’
En dames, begrijp me niet verkeerd: voor je kind alleen maar het beste! Maar je kunt je afvragen of je kind van alles afschermen wel in zijn of haar belang is. Iets met weerstand opbouwen…?
Gevoelige huid een trend?
Want waarom vond ik het nou eigenlijk zo ergerlijk? Wat maakt het nou uit of zij denken dat ze een gevoelige huid hebben? Als ze maar iets bij je kopen toch? En met producten voor een gevoelige huid zit je altijd veilig. Klopt helemaal. Maar ik ergerde me aan het feit dat het haast een trend leek te zijn om een gevoelige huid te hebben. Of een kind met een lastige huid. Ik heb zelf namelijk echt een gevoelige huid. Reactief zeg ik ook wel eens liefkozend. (Not.) Mijn huid is vrij dun en reageert snel en heftig op producten. En meestal niet zoals het potje belooft. Ik mag toch aannemen dat ze met een stralende huid iets anders bedoelen dan roodheid, pukkeltjes, een branderig gevoel, jeuk en droge plekken.
De opleiding was voor mij ook echt geen feest. De praktijklessen bestonden uit oefenen, voornamelijk op elkaar. Dus ik kreeg ook alles op mijn toet gesmeerd. En dat betekende elke les weer irritatie, roodheid en bultjes. Dus neem van mij aan, een gevoelige huid wil je niet hebben. Ook niet als dat toevallig in de mode is.
Verzorging tijdens de zwangerschap
En toen werd ik zwanger. En moest ik ineens voor twee personen gaan bepalen wat er gebruikt moest worden in de badkamer. Ik kocht en kreeg een aantal producten en toen hij geboren was ging ik vol goede moed aan de slag met zalfjes, talkpoeder en babybodylotion. Van eigen merk. Wat een ellende. Om een lang verhaal kort te maken, hij kan bijna nergens tegen. Binnen een week waren we er achter dat we beter billendoekjes zonder parfum konden gaan gebruiken. We hebben meerdere malen flinke luieruitslag moeten bevechten omdat de zalf die we voor zijn billen gebruikten (in combinatie met de zure urine en ontlasting) zijn huid letterlijk stuk maakte. En ja, ook de zalf zonder parfum en alcohol. Hij gilde het soms uit als we er met goede bedoelingen iets opsmeerden. Uiteindelijk bleek Sudocrème (kwik of geen kwik) het beste te werken en geen nare bijwerkingen te hebben. We hebben ‘mazzel’ dat ie nauwelijks haar had en heeft, dus dat hoeven we niet vaak te wassen. Als hij in bad gaat is het maar zelden dat we hem echt wassen met zeep of iets wat daar op lijkt. Meestal gebruiken we alleen maar water. De flessen Zwitsal die we hebben gekregen als kraamcadeau in maart 2013 zijn nog steeds niet leeg.
Ja lach maar. Deze mama moest echt terugkomen op haar geblaas van de toren. En achteraf…ach…waarom zouden we ook al die spullen voor hem gebruiken? Hij heeft een prachtig huidje dat zich nog prima zelf kan redden. Af en toe een beetje hulp op zijn bips en zonnebrand als hij naar buiten gaat en dat gaat hartstikke prima. En hoe vies wordt een kind van tweeënhalf nou eigenlijk? Hooguit wat zand en etensresten, meer is het nog niet. Als hij straks wat meer zeep (en deo) nodig heeft is hij er misschien wel overheen gegroeid. We zien het wel.
Stiekem ben ik er dus wel blij mee. Het is heel Nederlands, maar het scheelt behoorlijk in de kosten. Hoewel ik me nu afvraag of dat wel echt zo is, ik heb een kast vol met aangebroken potjes zalf en andere verbannen flesjes en tubes…
Maar doordat wij niks gebruiken, ruikt ons ventje ook niet naar Zwitsal of een ander zoetig babygeur. Maar gewoon naar zichzelf. En alle moeders weten: de geur van je kind… dat is de fijnste geur die er is!