Het is een tijdje stil geweest op mijn blogs en met een goede reden: ik heb een boek geschreven! Een boek geschreven over postnatale depressie. Om precies te zijn over mijn postnatale depressie en met tips voor andere mama’s die in hetzelfde schuitje zitten. Die de roze wolk ook amper konden vinden en als ze hem al vonden, was hij net zo snel weer weg. Er moest een boek komen; een eerlijk boek over postnatale depressie.
Gezocht: een Eerlijk boek
Ik vond het tenenkrommend om te merken dat je alleen op fora terecht kon met je probleem of dikke pillen kon lezen. Maar geen eerlijk boek over postnatale depressie. Daar kan je je zo midden in een depressie helemaal niet toe zetten natuurlijk. Zo vond ik serieus “Postnatale depressie voor dummies”. Ja echt! Te bizar vond ik dat! Op fora lezen als je je te midden van een dergelijke depressie bevind, is al helemaal niet aan te raden. De ene klaagzang na de andere wisselen elkaar af. Om te janken, letterlijk en figuurlijk.
Voor andere moeders met een postnatale
Dus besloot ik zelf dat boek te gaan schrijven. Een boek over postnatale depressie, mijn postnatale depressie. Na alle lieve en lovende reacties op mijn postpartum blog, dacht ik: “Misschien is het een goed idee om er een boek over te gaan schrijven. Om zoveel mogelijk andere moeders te bereiken die het ook zwaar hebben na de bevalling. Of het nou je eerste kindje is, of je derde. Je kampt met een postnatale depressie of gewoon geen roze wolk ervaart; dit boek is voor jullie allemaal!”
De ‘roze wolk’ is een fata morgana
Wat ik me dus afvraag. Is die roze wolk niet iets wat ooit bedacht is in de media? Of misschien een product van onze westerse maatschappij? Ik vind het in ieder geval één grote fata morgana. Want zeg nou zelf, welke nieuwbakken moeder zit enorm te shinen na een paar weken slaapgebrek, lekkende tieten, tepelkloven en een baby die niet doet wat jij wil? Precies! Helemaal niemand. Het hoort er allemaal bij en het gaat godzijdank ook allemaal weer over.
Boek over postnatale depressie
Maar hoe fijn is het, dat er een boek is wat je kunt lezen, van een gelijkgestemde ziel. Die niet alleen hetzelfde heeft meegemaakt als jij, maar het ook nog zonder poespas heeft opgeschreven? Toegankelijk geschreven en met een flinke portie humor erin. Want janken doen we al genoeg, toch? Het is een eerlijk boek over postnatale depressie.
Fuck die roze wolk
Dus begon ik te schrijven en bleef ik schrijven, ook toen we in Boston woonden. Ik zie mezelf nog zitten, al tikkend met mijn laptop op schoot, al uitkijkend op de skyline van Boston. Op dat moment voelde ik mij een enorme wereldburger!
Wat ik zo leuk vind, is dat ik met dit boek andere mama’s kan helpen. Mijn doel is dan ook niet om rijk te worden van dit boek (want in hoeverre wordt men tegenwoordig überhaupt nog rijk na het schrijven van een boek?). Ik wil het taboe doorbreken wat onbegrijpelijker wijs nog steeds op dit onderwerp ligt. Hoe kan dit in godsnaam? Waarom houden we die zogenaamde roze wolk in stand. Fuck die roze wolk, denk ik dan!
Het zou mooi zijn als wij moeders onze ervaringen delen en open en eerlijk zijn. Waarom zie ik op social media vooral gelukzalige kiekjes van blakende moeders? Waarom zie ik niet eens een doorgelekte bh of een moeder die de kolf het raam uit gooit? Omdat ze zich schamen, net als ik. Omdat ze denken dat ze niet voldoen aan het beeld van de ideale moeder. Wat dat beeld ook mogen zijn.
Zo’n moeder
Godzijdank was daar de foto van nieuwbakken moeder die huilend op de foto ging, half naakt met haar kleine hummeltje in haar armen. Haar melk was nog niet op gang gekomen, haar baby had honger en ze was op van alle spanning en het weinige slapen. Toen ik deze foto zag dacht ik: Eindelijk! Eindelijk een moeder die de periode na de bevalling eerlijk laat zien en die zich niet schaamt, maar juist wil laten zien hoe het leven als kersverse moeder echt is.
Ik vond dit zo ontroerend! Deze openheid heb ik in mijn boek hoog in het vaandel staan en ik hoop dat één van de dertien uitgevers die ik heb aangeschreven, mijn boek uit wil geven. Mocht het nou niet zo zijn, dan ga ik mijn boek zelf gewoon uitgeven. Want dit boek moet er komen, vind ik.
Hulp voor moeders
Ook ga ik in januari starten met mijn coaching praktijk voor moeders die een postpartum depressie hebben of het ‘gewoon’ heel zwaar hebben na de bevalling. Ik ga ze helpen om hun eigen kwaliteiten boven te halen en deze in te zetten, om deze depressie het hoofd te bieden. Of je nu één of meerdere kindjes hebt, of je nu een alleenstaande moeder bent of een partner hebt, of je al midden in de depressie zit of denkt dat je het niet aankunt: jullie zijn allemaal welkom bij mijn praktijk. Hou mijn blogs in de gaten voor de volgende update!
Van postnatale depressie naar roze wolk momenten
Van postnatale depressie naar een roze wolk… Opnieuw zwanger zijn na een postnatale depressie kan beangstigend zijn. Mijn vorige bevalling was geen kattenpis. Na 22 uur weeën en twee uur persen, kwam ons prachtige meisje Livia eindelijk ter wereld. Ons…
-
Tilda Timmers
In deze blogpost staan affiliatelinks verwerkt.
Alles over ons advertentiebeleid lees je hier.