Sharing is caring

Eenzaamheid is, denk ik, één van de ergste dingen aan een postnatale depressie. Het vreet je op van binnen, het isoleert je en voor je het weet, zak je steeds verder weg in je postnatale depressie. Ik denk dat veel vrouwen zich hierin herkennen. Ook de moeders die niet zozeer een postnatale depressie hebben, als wel de vrouwen die de roze wolk simpelweg niet ervaren.

Een postnatale depressie is geen kattenpis, het is een aandoening die steeds meer vrouwen treft. De schatting is, dat één op de tien vrouwen een postnatale depressie krijgt. Maar dat zijn natuurlijk alleen de gevallen die hulp hebben gezocht. Hoeveel moeders lijden er niet in stilte? Hoeveel moeders houden het taboe in stand, omdat ze niet willen dat anderen hen bestempelen als ondankbaar, of nog erger: een waardeloze mama! Dit soort angsten werken als verlammend. Ik ken zo’n mama, ze durfde er met niemand over te praten. Ze was zo in en in bang dat ze veroordeeld zou worden om haar gedachten. Dat ze verguisd zou worden en te boek zou komen te staan als een slechte moeder. Ze deelde het alleen met haar man. Die op den duur, de last ook amper nog kon dragen. Logisch, want hij is geen professioneel hulpverlener. Ze durfde zelfs niet haar huisarts in te lichten en tot op de dag van vandaag heeft ze geen hulp gezocht. De littekens op haar ziel zijn blijvend en je merkt dat ze een schaduw is, van de persoon die ze ooit was. Zo ontzettend zonde, want erover praten is zeker vijftig procent van je herstel van een postnatale depressie. Ze zeggen niet voor niks: sharing is caring!

Lieve moeder, als je dit leest en je herkent je hierin: begin met praten. Het maakt mij niet uit met wie, maar begin je gedachten, je gevoelens en je angsten te delen. Het is zo cruciaal dat je het stilzwijgen doorbreekt. Dat je jezelf van dat eiland der ellende afhaalt. Je bent niet de enige die een postnatale depressie doormaakt. Deze mama heeft het ook meegemaakt en ik begrijp als geen ander wat je nu doormaakt. Stop het zwijgen, doorbreek samen met mij het taboe wat onbegrijpelijkerwijs nog steeds op dit onderwerp ligt! Ik ben inmiddels gestart met mijn eigen coachinspraktijk en wil moeders zonder roze wolk heel graag helpen.

Kijk op mijn website: www.froufroucoaching.nl.