Mijn lichaam…
Mijn lichaam is niet slank of gestroomlijnd zoals bij zovelen.
Mijn lichaam is te klein, te fors of misschien wel dik.
Mijn lichaam heeft geen grote pronte borsten of een strakke volle kont.
Mijn lichaam heeft last van putjes, striae en te dikke armen.
Mijn wreef is te hoog, mijn voeten te klein en mijn vingers te kort.
Mijn lichaam is niet in conditie, ik heb geen sixpack of gespierde bil.
Mijn lichaam is niet altijd actief, of klaar voor de strijd.
Mijn lichaam is niet zoals je ziet in blaadjes, geen lichaam waar menig man (en vrouw) van dromen zou.
Soms kijk ik naar mijn lichaam en zou ik het willen ruilen,
wanneer ik in de spiegel kijk en wel huilen kan.
Maar mijn lichaam kan genieten en zorgt voor tonnen aan plezier.
Mijn lichaam heeft mijn kinderen gedragen, op de wereld gezet en liefgehad.
Mijn lichaam heeft ze gevoed terwijl ze honger hadden en geknuffeld bij pijn of verdriet.
Mijn lichaam kan tegen slaapgebrek, gaat door als mijn hoofd me probeert te overtuigen dat ik niet verder kan.
Mijn lichaam verbaasd me, maakt me trots en buiten mijn verwachtingen om: mijn lichaam is het lichaam waar mijn partner verliefd op is geworden.
Mijn lichaam doorstaat pijn, verdriet en teleurstellingen
Mijn lichaam ervaart verliefdheid, kan lachen en weet zelfs hoe het van iemand houden moet.
Mijn lichaam kan koesteren, huilen, schreeuwen, vechten en groeien.
Mijn lichaam lacht, danst, rent, geniet en maakt plezier.
Mijn lichaam is niet perfect, mijn lichaam is het lichaam waar vele wat op aan te merken kunnen hebben.
Mijn lichaam is dan wel niet altijd even gezond, fit of ‘geil’, niet strak, niet lang, niet gespierd of in shape.
Maar mijn lichaam is wel sterk en weet hoe het overleven moet. Mijn lichaam helpt me door zwaar weer en brengt me waar ik komen wil.
En alles wat ik ben of kan…Het was MIJN LICHAAM wat dat mogelijk heeft gemaakt.
Dus eigenlijk als ik er goed over nadenk…
Mijn lichaam is geweldig en simpelweg; fenomenaal!
> Lees ook: Slaapgebrek bij moeders