Natuurlijk is het leven van een kind meer waard dan een dier!
Denise Meijer
Een 2-jarig jongetje is vorige week dinsdag in het water getrokken bij een Disney World Resort in Florida. Helaas kwam woensdagavond het bericht naar buiten dat het peutertje de aanval niet heeft overleefd en zijn lichaampje is gevonden.
Tragisch en mijn maag draait hier van om. Maar natuurlijk staat ook het internet weer in brand! Dit maal rest een ieder de vraag: had haar moeder haar kind wel, of geen pootje laten baden op een plek waar een niet-zwemmen verbod stond?
Lees ook: Je kind in een gorillaverblijf. Eigen schuld?
Om hier verder niet op in te gaan (we weten ten slotte geen van allen wat er precies gebeurd is), verbaas ik me over de reacties van de mensen die rouwen om de vijf alligators die zijn gedood om het lichaampje van het overleden jongetje te vinden, reacties die de moeder (net zoals het verhaal met de gorilla) eens even goed natrappen enzo verder. En ik hoop uit de grond van mijn hart dat deze mensen zich niet realiseren dat ze, wat er ook precies gebeurd mag zijn, al ‘gestraft’ wordt op de meest vreselijke manier die een ouder zich kan bedenken.
Onvolkomenheden
Misschien is het mijn tekortkoming. Dat ik mijzelf zo goed voor kan stellen dat als je moeder bent fouten maakt. Dat ik mij bewust ben van mijn eigen onvolkomenheden. Zo heeft mijn kind wel eens een fles allesreiniger aan zijn mond gezet, of is hij (doordat ik zelf in slaap viel) als baby van het ouderlijk bed gerold. Nee, dit is lang niet zo ernstig als het verliezen van je kind door een bizar ongeluk zoals er in Disney World geschiedde, maar het geeft wel weer dat we allemaal wel eens iets wel of juist niet doen. Ook al weten we dat dit verstrekkende gevolgen KAN hebben, maar we gaan er niet direct van uit.
Kind vs. Dier?
Dat er daarentegen wordt ‘gerouwd’ om de betrokken dieren in dit geval gaat mij echter de pet te boven. De stelling blijkt dan ook, hoe bizar dit ook mag wezen: Is het leven van een kind meer waard dan van een dier?
Ik zeg volmondig JA! En dit antwoord ik als een moeder. Een moeder die ten alle tijden, onvoorwaardelijk en voor de volle 100 procent, het leven van haar kind veel meer waard vindt dan het leven van welk dier dan ook. Ook al betreft het een freaking eenhoorn.
Ik geloof dan ook echt niet dat er ook maar één ouder bestaat die, mochten zij de keuze moeten maken, anders zou kiezen. Ik geloof niet dat er ook maar één iemand zal zijn die de zoektocht af zou laten blazen, zelfs al weet je dat je kind het niet het overleefd. Ik geloof niet dat iemand het leven van de dieren zou sparen, om de rest van hen leven nooit zeker te weten wat er met hun kind is gebeurd.
Dit heeft niets met de superioriteit te maken, maar met houden van, verdriet. Met het instinct van een ouder om alles te doen om je kind bij je te kunnen houden.
Dood, of levend.
Bron beeld: Pixababy