Lieve dochter, jij hebt Turks bloed…
Terwijl ik dit opschrijf, heb ik tranen in mijn ogen. Tranen, omdat het land waar jij ook je wortels hebt, verscheurd is. Jij hebt Turks bloed. Op het moment zul je dat nog niet begrijpen, maar als je opgroeit zullen we je dat besef zeker meegeven. Het zijn je roots, het is wie je bent.
Inmiddels zijn er al meer dan 40 doden gevallen bij aanslagen op het vliegveld van Istanbul. Jij hebt er gelukkig nog geen besef van. Wist je dat daar ook families liepen met kinderen? Wij hadden er ook kunnen lopen, want het is ons tweede vaderland. Voor je papa gewoon zijn moederland.
Lees ook: Gebroken van verdriet…
Je opa en oma wonen er ook
Je opa en oma – dedesi en nine, die jij steevast mina noemt – wonen in Turkije, je oom en tante en neefjes ook. Een prachtig land! Dat zul je vast later ook ontdekken. Hopelijk, want het gaat momenteel niet zo goed in Turkije…
Er is geen vrijheid, mensen mogen steeds minder zeggen wat ze denken. Nu kunnen we nog wel op vakantie gaan, maar hoe lang zal dat nog duren? Hoe lang willen wij er nog komen? Ooit dachten we aan een vakantiehuis daar, maar dat zullen we voorlopig even niet doen… Niet omdat we bang zijn, maar omdat we onze vrijheid koesteren.
Hopelijk is het dan beter
Desnoods nodigen we dedesi en mina regelmatig uit om bij ons te komen op bezoek, want dat is ook net zo gezellig. Niet zulk mooi weer, maar ach, daar is niks aan te doen. Wie weet hoe het zal zijn in Turkije tegen de tijd dat jij groot genoeg bent om het te begrijpen… Hopelijk is het dan beter. Laten we daarvoor bidden.
Bidden voor Turkije
Elke avond bidden we al voor de kindjes die het niet zo goed hebben. Zullen we nu ook bidden voor de kindjes en de mensen in Turkije? De kinderen die misschien wel hun vader of moeder kwijt raakten tijdens een aanslag. Of de papa’s en mama’s die hun kind verloren. De kinderen die zelf het leven lieten of die zwaar gewond raakten, en daardoor niet meer kunnen spelen.
Half Turks
Lieve dochter, Je bent half Turks, half Nederlands. Dat is iets om trots op te zijn. Hopelijk is het iets wat je ook met trots zult uitdragen, evenals wat we je mee willen geven: goed te zijn voor anderen, zodat anderen ook goed zijn voor jou. <3
Trots op je naam
Mijn dochter. Je voornaam Elif verraadt nog niet heel veel. Alleen voor de kenners, maar je achternaam wel. Wist je dat we even getwijfeld hebben of we je niet gewoon mijn naam mee moesten geven. Beter toch voor de arbeidsmarkt later. Zodat mensen zich geen vooroordelen zouden vormen, bij het horen van je naam.
Toch wouden wij niet zover gaan. Wij zijn trots op je achternaam. En die mag je ook met trots uitdragen. Zo heet je vader, zo heet jij. We hopen dat mensen later jou vooral om je mooie uitgaande persoonlijkheid zullen omarmen om wie je bent.
Voorlopig laten we je in de waan…
Je begint steeds meer door te krijgen van de wereld om je heen, maar krijgt er nu nog niet zoveel van mee om je zorgen te maken. Gelukkig maar. Voorlopig laten we je nog even in de waan dat het leven toch altijd en elke dag mooi is. Met niets anders om je zorgen over te maken dan je verjaardag die er aankomt, en de vakantie, en school, waar je straks naar toe mag gaan.
Natuurlijk, als je weer eens een keertje een beetje verwend uit de hoek komt, zal mama je vertellen dat er andere kindjes zijn die het minder goed hebben. Dat besef mag je best al meekrijgen, van jongsaf aan. Waarom niet? Mama weigert het je door en door te verwennen 😉 Ook al is het soms moeilijk dat achterwege te laten.
Lees ook: Bang voor de toekomst en wat deze zal brengen…
Alleen naar school?
Laatst vroeg je al aan mij of je straks toch zeker gewoon alleen naar school mocht gaan. Hoe je daar nu toch bij komt? Alleen? Ja, want je zou heel goed opletten, zo zei je. Toen ik reageerde dat mama je toch echt voorlopig naar school zou brengen, was je een beetje teleurgesteld. “Maar ik kan toch heel goed oversteken?”, vroeg je nog.
Lief meisje van mij. Je hebt nog genoeg tijd om de wereld alleen te ontdekken. Voorlopig zul je dat mogen doen aan de hand van mama. En voorlopig zal ik je zoveel mogelijk behoeden.
Vliegvelden mijden?
Betekent dat dat we vliegvelden zullen mijden? Nee, zeer zeker niet. Wij laten ons geen angst aanjagen. Wij gaan deze zomer gewoon met het vliegtuig op vakantie. Al was het alleen al, omdat je er zo verschrikkelijk veel zin in hebt om met het vliegtuig weg te gaan. “Insallah”, zeggen ze in Turkije. Ofwel, zo God het wil, komen we veilig weer thuis.
Dan vieren we je vierde verjaardag. Die vieren we groots. Waarom niet?
Mijlpalen zijn er om gevierd te worden.
Daarna mag ik je op maandag naar school brengen. Je eerste officiële schooldag! Twee jaar geleden dacht ik nog opgelucht: “Dat duurt nog zo lang”. Nu moet ik je laten gaan. Zo zie je maar dat de tijd vliegt. Je knippert met je ogen, en het jaar is om.
Lieve Elif, wil je daarom alsjeblieft mama een groot plezier doen? Geniet vooral van het leven, en maak heel veel plezier op school! Elke dag weer… Gods zegen! <3