Brief aan mijn toekomstige schoondochter
Denise Meijer
Lieve toekomstige schoondochter,
We kennen elkaar nog niet. Jeetje, ik weet eigenlijk niet eens of je al bent geboren.
Maar hoe dan ook schrijf ik je deze brief. Wetende dat we elkaar ooit, op een dag, gaan leren kennen.
Ik mag je nu al; weet je. Want je houdt van mijn zoon en dat is alles eigenlijk alles wat ik van je hoef te weten om je ook in mijn hart te kunnen sluiten.
Het maakt me niet uit wat voor een afkomst je hebt, uit wat voor een ‘milieu’ je komt.
Het maakt me niet uit wat voor een voorkeuren je hebt of hoe je mijn eventuele kleinkinderen op zou willen voeden.
Het enige wat ik van jou vraag is dat je goed bent voor mijn zoon. Mijn baby.
Ja, ik weet het. Voor jouw neus staat er een volwassen vent die jou –hoop ik- elke dag net zo verliefd maakt als wanneer ik hem voor eerst in mijn armen kreeg, maar voor mij blijft hij mijn baby.
Het jongetje wat mij midden in de nacht wakker maakte omdat hij eng had gedroomd, de kleuter die ik met pijn in mijn maag afleverde op de basisschool, de puber die mij gek heeft gemaakt en de man die ik nu overdraag aan jou. Ik heb een jongetje verzorgd, opgevoed, liefgehad en gekoesterd, maar ik geef jou een man. De beste man die je ooit hebt gekend, daar reken ik op.
Het is best zwaar voor mij, als ik er over nadenk dat jij er ooit gaat komen. Wetende dat ik niet meer de enige vrouw in zijn leven zal zijn, dat jij ‘mijn plek’ grotendeels in gaat nemen.
Dat jij diegene bent die zijn kusjes in ontvangst neemt, dat hij zijn zorgen aan jou zal vertellen.
Zijn lief en leed met jou gaat delen en ik? Ik zal mijn plaats aan de zijlijn innemen en er op moeten vertrouwen dat ik jouw man, heb opgevoed tot de beste partner die er voor jou kan zijn.
Lees ook: De 10 geboden voor schoonmoeders
Ik heb vanuit mijn kant mijn best gedaan. Ook al ben ik ook niet perfect. Ik zal ook niet pretenderen dat al zijn prachtige eigenschappen er zijn, door mij. Net zoals dat ik mezelf niet compleet kan schoonlullen wanneer het gaat om zijn ‘mindere kanten’.
Maar ik heb wel mijn best gedaan. Mijn best gedaan om hem te leren dat vrouwen er zijn om lief te hebben.
Dat kleine hoffelijkheden, zoals de deur voor je openhouden, wel degelijk verschil zullen maken. Ik probeer heb duidelijk te maken dat lieve woorden, een complimentje op zijn tijd en ‘waardering tonen’, erbij horen wanneer je samen bent met iemand waar je jouw leven mee wilt delen.
Ik heb mijn zoon zo opgevoed, dat hij zelfstandig is. Dat hij niet verwacht dat jij over hem gaat moederen. Hij leert om zijn eigen troep op te ruimen, hoe de wasmachine werkt en weet je? Hij geniet er (vandaag de dag) zelfs van om me te helpen met koken.
Ik leer hem dat de vrouw er niet enkel is om achter het aanrecht te staan, net zoals dat de man niet alleen bestaat om zijn vrouw te onderhouden.
Ik hoop dat ik hem goed heb bijgebracht hoe hij sterk kan zijn, maar toch open staat voor gevoeligheid en emoties. Hoe hij je een schouder aan zal bieden wanneer je huilt, je rots in de branding is wanneer je het nodig hebt, maar niet bang zal zijn om zijn eigen gevoelens uit te spreken tegenover jou. Ik hoop dat jij hem gelukkig maakt, dat jullie elkaar gelukkig maken.
Dat jullie huis elke dag gevuld is met gelach en plezier, dat jullie leven rijk en vol mag zijn, dat jullie harten overlopen met liefde. Voor elkaar en voor het leven.
Kies voor elkaar, wat er ook gebeurd. Wees er voor elkaar, geniet van elkaar, houd van elkaar, koester elkaar en laat niets, of niemand jullie ooit wijs maken dat dit anders hoort te zijn.
En voor jou als schoondochter; ik zal waarschijnlijk niet de makkelijkste zijn. Ik zal me waarschijnlijk best wel eens onnodig bemoeien met jullie zaken, of mezelf misschien zelfs een beetje opdringen en als een oude zeur overkomen op de momenten dat ik dat zelf eigenlijk ook niet wil zijn.
Probeer te onthouden dat ik niet doe, omdat ik denk dat jij niet goed genoeg bent.
Ik doe niet alsof ik beter voor hem kan zorgen dan jij.
Ik probeer je plek niet in te nemen, of je te overtroeven.
Het is juist het loslaten wat niet altijd even vanzelf zal gaan, maar met een beetje tijd, komt dit ook vast goed. Want ik weet dat ik hem met een gerust hart bij jou achter kan laten.
Lieve schoondochter,
het duurt nog een hele lange tijd voordat wij elkaar gaan leren kennen, maar weet dat ik uitkijk naar je komst en je dan ook in mijn armen sluit.
Je wordt mijn familie, mijn alles en zelfs een heel klein beetje mijn dochter…