Steek dat dieet maar in je reet!
Denise Meijer
Diëten. Als er ook maar iets is waar ik een godsgruwelijke hekel aan heb, dan is het wel diëten. Wat kan ik er van zeggen? Ik houd nou eenmaal van lekker eten. Een lekker kaasje, van tijd tot tijd. Een goed glas wijn, een koekje bij de koffie of een vijf-sterren driegangenmenu. Het maakt mij allemaal niet uit. Als het maar te pruimen is toch?
Niet dat ik wil zeggen dat in mijn geval een dieet overbodig zou zijn… Tenslotte pleegt niet alleen een zwangerschap een aanslag op je lichaam maar ook al dat (jaja) lekkere eten eist zijn tol.
Het is dus veilig om te stellen dat, door mijn chronische afkeer jegens eigenlijk ELK dieet met een naam, ik geen enkele voedselgoeroe aan mijn Twitterpagina, Facebook, Instagram, of Snapchat-account heb toegevoegd.
Een heerlijke selderijstengel
Welke diëten dan ook ‘hot’ zijn op het moment, is mij dan ook een raadsel. Iets waar ik niet om treuren zal. Want je kan mij niet wijsmaken dat een dieet, waarbij je wekenlang enkel op een selderijstengel mag knagen tot je enkel nog soepgroenten poept, goed voor het menselijk lichaam is.
Een ietwat overdreven voorbeeld misschien, maar eigenlijk geldt dit voor alles wat je plotseling ineens compleet uit je dagelijkse voeding moet schrappen om een paar kilootjes kwijt te raken, of om er (nog mooier, haha!) een veel gezonder lichaam er aan over te houden.
Lees ook: 7x Mijn kind en chocolade: ze lijken sprekend op elkaar!
Hoezo verantwoord?
Zo bestaat er een kennis van mij die koste wat het kost zichzelf onderwierp aan een periode van ‘verantwoord’ eten. Met ingevallen ogen in een nog meer ingevallen wit snoetje stelde ze dat ze zichzelf in tijden niet zo energiek had mogen voelen.
Dat ze feitelijk gezien tussen dood en schijndood leefde, liet ze voor het gemak terzijde. Zelfs toen ze om 21.00 gapend en rillend (op een bloedhete zomerdag) tussen ons in zat op een verjaardag.
Verantwoord!? Mijn reet! Geef mij dan maar een stuk appeltaart. Wat zeg ik? Geef mij dan maar de hele fokking banketbakkerij te vreten. Dan maar een beetje vadsig. Sorry hoor.
Lees ook: Green happiness of green crappiness?
Gezond verstand
Maar goed; in alle eerlijkheid. Er komt waarschijnlijk ooit een tijd dat ook ik wat kilo’s kwijt zal moeten raken. Ik bedoel; drie jaar na de bevalling is ‘achtergebleven babyvet’ een beetje een achterhaald excuus om mezelf schaamteloos te blijven volproppen met Snickers, terwijl ik elke serie op Netflix in één avond probeer af te kijken.
Maar zelfs als die tijd ooit mag komen… dan zal het geen dieet zijn wat ik volg en al zeker geen zelfbenoemde voedingsdeskundige via Social Media.
Als ik dan toch gezonder moet leven begin ik met één ding. Niet met Paleo, niet met the Green Happiness, niet met Sonja Bakker, Atkins of elk ander willekeurig dieet wat een rare, semi-interessante naam heeft gekregen.
Maar met zoiets simpels als gezond verstand: want dat is nou iets waar je je leven lang profijt van zal hebben! Ook als het om gezond eten gaat.