Zo herken je een Rotterdamse moeder
Denise Meijer
Normaliter ben ik ietwat ‘neutraler’ ingesteld en spreek ik graag een grote groep moeders toe door middel van mijn blogs. Maar er is één ding waar ik niet neutraal over kan zijn en dat is heel eerlijk, omdat ik een chauvinist ben van ‘heb ik me jou daar’. ZEKER als het gaat om mijn geboortestad, Rotterdam!
Een mama-ras als geen ander!
Net als Hagenezen, 020-ers en Brabanders, zijn Rotterdammers een apart slag volk. Je houdt ervan, of je vindt ze vreselijk. Dit geldt ook voor Rotterdamse moeders. Een mama-ras wat je er zo uit zal pikken, mocht je ze toevallig tegenkomen tijdens je kampeervakantie in Frankrijk. Dit komt deels door haar typerende, Rotterdamse accent.
Maar er zijn nog meer ‘trekjes’ waar je een Rotterdamse moeder aan kan herkennen. Lees maar verder!
1. Het Feyenoord-shirt
Dit is een no-brainer. En een ekte Rotterdamse moeder heeft minstens één Feyenoord-ensemble in de kledingkast van haar koter hangen. Meestal gekocht door een trotse vader, oom of buurman die vindt dat een beetje indoctrinatie op het gebied van voetbal niet vroeg genoeg kan beginnen.
Via Giphy
2. Amsterdam… Waar leg dat dan?
Je herkent het kind van een Rotterdamse moeder ook aan het feit dat het A-woord niet genoemd zal worden. Nee, ook niet op een topografietoets. 020, dat is de enige, juiste benaming die een Rotterdamse moeder over haar lippen zal krijgen als het gaat om die ene, bepaalde stad die we niet gaan benoemen. En zelfs dat gaat met heul, veul moeite!
3. Niet lullen, maar poetsen!
Vallen en weer opstaan, geen woorden maar daden.
De Rotterdamse moeder heeft een no-nonsense mentaliteit en is allergisch voor bullshit. Schouders eronder en gaan! Zeikstralen doe je op de pot en nergens anders.
4. Lieveheersbeestje…
Huh… wat? Oooh! Een KAPOENTJE. Ja, zeg dat dan ook gewoon.
5. Een mond vol tanden…
Er zijn maar weinig Rotterdamse moeders die hier last van hebben. Deze moeder is ad rem en maakt van haar hart geen moordkuil. Nee, ook niet tegenover haar kinderen.
6. De diergaarde
Er is geen enkel kind van een Rotterdamse moeder die niet bekend is met de mooiste dierentuin van het land. Diergaarde Blijdorp! Niettemin, omdat het toch iets nostalgisch is. Struinen door de dierentuin met de kinderen, net zoals haar moeder vroeger met haar deed. En natuurlijk vergeten we geen foto te maken bij de stenen nijlpaarden, die na al die jaren nog altijd bij de ‘ouwe’ ingang te vinden zijn.
Lees ook: Je kind in een gorillaverblijf. Eigen schuld?
7. Ollie!
Het pluchen olifantje is berucht in Rotterdam, maar ook ver daarbuiten.
Dit door de ontroerende reclame met Giovanni van Bronckhorst, een paar jaar geleden (kippenvel!). Het is dan ook geen verrassing dat er hordes aan Rotterdamse moeders in de rij stonden om eenzelfde knuffel aan te schaffen voor hun kleine Rotterdammertjes. En nog staat er bij elke, zelf respecterende Rotterdamse moeder een Ollie in de kinderkamer.
8. Hollywood!
Stiekem vinden we het heel erg jammer dat onze kinderen nooit, net zoals wij, hun eerste stapjes in het uitgaansleven zullen zetten in het oude, vertrouwde ‘Hollywood’. De discotheek heeft namelijk enkele jaren geleden zijn deuren moeten sluiten. Maar we zijn ook opgelucht, want tja… die draaischijf, de ontelbare palen, de alcohol, de gogo-girls… Dat is toch geen plek voor pubers jongens! Kuch, kuch…
9. Het taaltje.
Nee, met “Zo… hebbie in je nest gezeken?”, heb je niet te maken met een Rotterdamse moeder die haar bedplassertje eens goed op haar nummer zet. Dit is gewoon een moeder die verbaasd is dat haar puber die normaal een etmaal ligt te ronken, op een zaterdag om 09.00 beneden is verschenen. Het Rotterdamse taaltje is uniek. Net zoals de Rotterdamse moeder dus. Ze komt uit Rotterdam. Ken je dâh nie horen dan?
Lees ook: Mijn leven was vroeger veel leuker
10. De geschiedenis
Elke moeder en dus ook elk Rotterdams kind weet dat Rotterdam tijdens de tweede wereldoorlog slachtoffer is geworden van Duitse bombardementen. Oja, en we zijn het er unaniem over eens dat de verfilming van dit stukje Rotterdams geschiedenis, genaamd ‘Het Bombardement’ (met in de hoofdrol; Volendammer Jan Smit) om te janken was.
Herken jij een typische Rotterdamse moeder? Of ben je er zelf één?
Bron hoofdafbeelding: Flickr