Het leed dat een vriendenboekje heet…
Denise Meijer
Toen mijn zoon vier werd en dus naar de kleuterklas ging, kreeg ik het ‘geniale’ plan om een vriendenboekje voor hem te kopen. Je weet wel: zodat hij zijn vriendjes en vriendinnetjes kan registreren. Dat is leuk voor later enzo dacht ik bij mijzelf.
Niet wetende dat zo’n leuk, kleurig boekje, barstensvol met belangrijke levensvragen (op kleuterniveau dan hé) een perfect recept is voor knallende ruzie, huilpartijen en een partij penisnijd van jewelste.
Vergelijken
Het eerste vriendenboekje wat mijn zoon mee naar huis kreeg was een roze paardenvariant. Volgestampt met glitters, stickers en ‘kekke’ anekdotes over de eigenaresse van het naslagwerk. O, wat was ik trots! Een vriendenboekje was in mijn ogen namelijk HET bewijs dat mijn kind vriendjes en vriendinnetjes had.
Althans: totdat ik doorkreeg dat een vriendenboekje niets te maken heeft met populariteit maar alles met de verzamelwoede van kinderen. Dat boekje MOET vol. Koste wat het kost.
Wat er geschreven is interesseert de meeste kleuters echt geen biet. Dat is voor de moeders. Want ja… ik beken: ook ik heb alles gelezen. Dat doen wij ouders dus! We bladeren het vriendenboekje door, om onze eigen kinderen te vergelijken met die van een ander. Ook maken we er graag een wedstrijd van om de ingevulde vragenlijst zo goed mogelijk uit de verf te laten komen door middel van stickers en goed doordachte antwoorden. Bach staat tenslotte zoveel intelligenter als ‘favoriete artiest’ dan K3. Toch?
Net zoals spinazie gewoon net iets beter oogt dan patat.
De keerzijde van een vriendenboekje
Maar om een lang verhaal verder kort te maken: het boekje heeft de overnachting bij ons thuis niet overleefd. Dit had iets te maken met een man en een klemmende lade en weinig geduld om te kijken wat er precies voor zorgde dat het kreng niet open wilde gaan.
Ik heb het boekje aan elkaar geplakt, een nieuwe (paarden)variant gekocht en overhandigd aan de desbetreffende moeder. Natuurlijk met mijn welgemeende excuses.
Desondanks was het contact sinds die dag nooit meer hetzelfde…
Het is de nare keerzijde van een vriendenboekje. Zo’n ding kan relaties verwoesten.
Iets waar veel ouders zich akelig bewust van zijn.
Lees ook: Je voorbereiden op de basisschool. Dat doe je met deze 5 tips!
Angstaanjagend!
En niet alleen onder de ouders veroorzaakt een vriendenboekje problemen. Ook onder kinderen staat een vriendenboekje garant voor aardig wat tranen en gekrijs!
Heb je trouwens ooit wel eens de woede mogen voelen van een kind wat een ‘ronde’ moest wachten voordat deze het felbegeerde boekje van een klasgenootje in handen kreeg? Ik wel. Van een afstandje. En het is angstaanjagend. Echt waar!
Vergeet daarnaast NOOIT, dat als je kind een vriendenboekje meekrijgt naar huis,
Dit voor een maximaal van twee dagen is. Misschien drie, als het weekend ertussen zit.
Houd je het boekje toch langer thuis? Omdat je deze vergeet in te vullen bijvoorbeeld of stiekem kwijt bent geraakt… Tsja. Houd dan rekening met een intens verdrietig klasgenootje en het feit dat er een fatwa wordt afgeroepen over je kind. Daarnaast staat jouw huishouden vanaf dat moment bekend als het ‘zwarte gat’ waarin vriendenboekjes verdwijnen. Deal with it!
Lees ook: Die eerste schoolperiode. Wat een onrust!
We hebben het ervoor over!
Desalniettemin ben ik net klaar met het herschrijven van vriendenboekje nummer tachtig dit schooljaar (leuk joh! een kleuter die volop in de poep- en plasfase van zijn leven zit maar representatief is het niet), moet ik morgen hoognodig naar de Action om nieuwe stickervellen te kopen en een mede-moeder aan de tand voelen over waarom mijn zoon zijn boekje daar al een dikke week ligt. Want ik vind nog altijd dat het zo leuk voor later is.
Oké… Het kost je misschien een paar jaar van je leven, maar dat hebben we ervoor over!
Voor het ‘leed’ dat een vriendenboekje heet.