Mijn man is geen oppas!
Denise Meijer
De vrouw zorgt -thuis- voor de kinderen, terwijl de man aan het werk is. Een zwaar verouderd rollenpatroon en gelukkig gaat die vlieger anno 2017 niet meer op. De huisvader maakt opmars en ook moeders mogen carrière maken als ze dit willen (alle vooroordelen en overige meningen even daargelaten).
Maar toch is er een akelig iets vanuit het jaren ’50 beeld blijven hangen, namelijk hetgeen wat ik het best middels de volgende zin kan omschrijven, namelijk: ‘Papa past op.’ Daar waar mama niet aan oppassen doet, maar ‘gewoon’ voor de kinderen zorgt.
Hoewel bij ons in huis de ‘rolverdeling’ nog wel aan de ‘ouderwetse’ kant lijkt te zijn, omdat ik een werkende thuisblijfmoeder ben, heb ik wel mijn hobby’s buiten de deur.
In dit geval is het vanzelfsprekend dat, indien mijn man beschikbaar is, hij ook voor onze kinderen zorgt. Net zoals we, indien we beiden thuis zijn, ook beiden voor de kinderen zorgen en ik voor de kinderen zorg als mijn man aan het werk is.
Verontwaardiging
En toch hoor ik meer dan eens een verwonderde “Oo?” als ik, op de vraag waar ik mijn kinderen heb gelaten, antwoord dat papa thuis is en ik ze dus niet op heb hoeven sluiten in het konijnenhok zoals ik normaal gesproken zou doen.
Maar dit doet niet onder voor de verontwaardigde commentaren over hoe mijn man, bovenop zijn drukke baan, ook nog eens ‘op de kinderen moet passen’, of de spreekwoordelijke veer die hij in zijn kont gestoken krijgt. Simpelweg omdat hij iets doet wat in mijn ogen iedere vader gewoon HOORT te doen.
Lees ook: Ik ben ‘die moeder’ die de Ipad als oppas gebruikt
Overeenkomst
Maar waarom zit dat me dwars? Nou, omdat hij hier -NET als ondergetekende- voor getekend heeft toen hij -IN OVERLEG met ondergetekende- besloot om zijn zaadlozing niet op te vangen, maar letterlijk de wijde wereld in te schieten.
Hiermee is hij -SAMEN met ondergetekende- een ‘overeenkomst’ aangegaan waarin staat dat we vanaf het moment dat het door ons gecreëerde wezentje voet op deze wereld zou zetten: 24 uur per dag bereikbaar zouden zijn voor de taak die we op ons hebben genomen, namelijk: het ouderschap.
Wat tevens zou betekenen dat ons leven vanaf dat moment om deze kleine wezentjes zou draaien. Naast ons werk, midden in de nacht, zonder pauzes en ja… OOK als we in theorie ‘niet beschikbaar’ zijn. Zo kan het zomaar gebeuren dat ik, tijdens het beoefenen van mijn hobby, ineens word gebeld dat ik naar huis moet komen en dat gebeurt dan ook.
Lees ook: Je weet dat je een vader bent als…
Geen oppas
Leuk? Nee! Zwaar? Ja!
Soms logistiek gezien een beetje onhandig? Ook! Maar we helpen elkaar, dealen ermee en doen gewoon wat we horen te doen. Zo dus ook vaderlief en nee: hij krijgt er van mij geen extra knuffel voor, omdat het in mijn ogen vanzelfsprekend hoort te zijn en een ieder die deze taak verzuimt is het label ‘papa’ dan ook niet waard! Al geldt dit voor ouders in het algemeen.
Want een ouder? Die ‘past niet op’, is niet aan het babysitten en heeft ook geen extra baan als gastouder voor zijn eigen kind. Een ouder doet gewoon wat hij, of zij hoort te doen.
Voor de kinderen zorgen en niets anders!