Dé Moestuintjes. Verantwoordelijkheid voor kind of… mama?!
“Ze trekken ze bijna uit je handen zeg, zo geliefd zijn die dingen!” Geschrokken keek ik op. “Je hebt ze toch niet weggegeven hè?!” Tot mijn opluchting ontkende mijn man het. Pffff gelukkig, weer een moestuintje rijker!
Ze zijn er weer een tijdje, de moestuintjes van de Albert Heijn. Wel een mooie actie! Door deze actie leert je kind om te gaan met verwantwoordelijkheid. De zorg voor een stukje leven hier op deze aardkloot. Voldoende aandacht, water en zorg, ervoor zorgen dat het plantje zich ontpopt tot iets moois of eetbaars. Al moet ik het eerst nog maar zien dat er een maaltijd van onze eigen gekweekte wortelen of bietjes op tafel komen te staan.
“Planten zijn ten dode opgeschreven.”
“Lange vingers ken ik wel, die lekkere koekjes?! Groene vingers? Nee nog nooit van gehoord. Is dat een ziekte ofzo?”
Ons huis is kaal wat bloemen en planten betreft. Geen idee hoe anderen het voor elkaar krijgen… bloemen twee weken mooi houden, planten met een mooi groen blad die fier in de huiskamer lijken te staan. Mijn moeder heeft het geregeld tegen me gezegd: “Je moet eens een plant in huis halen, dat staat sfeervol, maar is ook gezond” Geloof me, ik heb het geprobeerd. Een orchidee, prachtig! Weinig werk aan, kun je gewoon niet verpesten. Jawel hoor… MORSDOOD! Een cactus? Zelf die overleefd de vloek van mevrouw Zwartvinger niet.
Liefde en aandacht doen wonderen?!
De moestuintjes waren meer dan welkom hier. Door de moestuintjes durfde ik weer een poging te wagen. Leuk toch, samen met je kind ‘tuinieren’? Dus vol geduld ben ik mij gaan verdiepen in het aardepotje en zaadjes. Gezaaid volgens gebruiksaanwijzing. En verrek zeg! Ja hoor, na twee dagen zag ik ze al groeien! Daardoor vond ik het toch wel grappig zo’n moestuintje.
“Oh wacht, de moestuintjes is een actie voor de kindjes”
Al snel leek het een verslaving te worden voor mij. Er kwam een kweekbak ik huis. De moestuin app werd gedownload en dagelijks worden er foto’s gemaakt. Toen mijn moeder op bezoek kwam, en de tuintjes zag staan, vroeg ze; “Fleur, wat ziet oma nou toch? Ben je met mama plantjes aan het kweken?” Ik lach wat schaapachtig en mijn dochter zegt gelukkig “ja!”
De waarheid is alleen dat mijn dochter er niet naar om kijkt en dat ik mijn dochter er ook helemaal niet bij betrek. Sterker nog… ik zet MIJN moestuintjes op een plek waar mijn dochter er niet bij kan.
Hulp van mijn dochter
Ik zou er toch niet aan moeten denken dat de plantjes hardhandig uit de grond worden getrokken door de minivingertjes van mijn 2-jarige dochter. Maar als de wortelen of bietjes van eigen oogst eenmaal gekookt zijn, dan mag ze met alle liefde helpen. Dan mag ze helpen met het opeten!
Bron beeld: eigen beeldmateriaal