Alleen maar fruit en water op school. Hoe durven ze dit van ons te vragen?
Denise Meijer
Toen ik hoorde dat ook de school van mijn zoon na de zomervakantie over zou gaan op een water- en fruitbeleid, heb ik ook wel even overdreven met mijn ogen gerold. Maar als ik de krantenkoppen lees over de basisschool in Tilburg. Waar kinderen huilend thuiskomen, omdat boterkoek als pauzehap niet meer is toegestaan. Dan denk ik alleen maar: Jongens! Moet hier nou zo een verschrikkelijk drama van gemaakt worden? Stellen jullie je nu niet verschrikkelijk aan?
Ik ben niet van de anti-suikermaffia en tot op heden ben ik een ster gebleken in het bedenken van creatieve, maar mierzoete traktaties. Hoewel ik toe moet geven dat de pinguïn van een negerzoen niet mijn beste idee was in een klas van vijftien knijpgrage peuters, maar dat terzijde… Ik bedoel hiermee te zeggen dat ik mijn kinderen niet alleen op wortels laat knagen. Er komt genoeg lekkers in huis en dit wordt ook met veel liefde opgegeten.
Maar als tussendoortje!
Dus als extraatje voor naast de (veelal gezonde) maaltijden die ik zo gedurende de dag plichtsgetrouw onder hun neusje schuif. Het kon zomaar ook eens gebeuren dat mijn zoon na een gezond ontbijt van mij een Sultana mee naar school kreeg als 10-uurtje. Geoorloofd, zo zag ik het zelf.
Net zoals ik het prima vind dat mijn kind die thuis veelal leeft op (sterk verdunde) ranja en melk best wel eens een pakje drinken of zelfs een mierzoete Fruit Shoot krijgt. Dat de school deze kwestie iets anders bekeek was dus iets wat ik even weg moest slikken. Tenslotte ben ik er (nog altijd) heilig van overtuigd dat ik goed bezig ben.
Lees ook: Kinderen zouden minder zoete vruchtensapjes moeten drinken
We kiezen ervoor om onze kinderen te leren wat het is om met mate te genieten. Iets wat niet onverstandig is, want het aanbod is er nu eenmaal en daar kun je niets tegen doen…
En het nieuwe beleid voelde als een schop tegen mijn ‘mama-schenen’.
Maar laten we eerlijk wezen: hoe ‘slecht’ is het nou dat kinderen één keer per dag ‘verplicht’ worden om een gezond tussendoortje te eten. In plaats van de gebruikelijke koek met een pakje sap.
Dat gezegd hebbende… Lees het bovenstaande nog een keer, maar dan iets trager. Enig idee hoe krom het is dat we hier een punt van maken?
Om er even een alom bekende dooddoener bij te halen:
Kindertjes in Afrika zijn blij wanneer ze überhaupt iets te eten krijgen en wij maar miepen over hoe onze kinderen gedwongen worden om een GEZOND TUSSENDOORTJE naar binnen te werken..
Hoe durven ze dit van ons te vragen?!
Dus mensen laten we gewoon met zijn allen door de zure APPEL heen bijten, spoel de nare smaak weg met een glaasje WATER en ga alsjeblieft weer door met het leven.
Want een beetje (extra) gezond eten, daar sterft niemand van, toch?
Oké, misschien ons ego dan, maar ook die komt er ooit wel weer bovenop. Dat beloof ik.
Bron hoofdafbeelding: Pixabay