5x waarom ik een slechte ‘thuisblijfmoeder’ ben
Denise Meijer
Ik ben een thuisblijfmoeder. Makkelijk zat! Althans: dat zou je kunnen denken. Tenslotte heb ik op deze manier alle tijd van de wereld voor het huishouden, de boodschappen, mijn kinderen en voor alles wat ik met ze zou kunnen ondernemen.
Als ik aan het thuisblijf-moederschap denk dan schiet er zelfs bij mij een bepaald ‘beeld’ door mijn hoofd. Dan denk ik aan een kleurig huis, met olijke planborden, monkeyplatters, een opgeruimde woonkamer en iemand die overall haar hele wereld om de kinderen heeft heen gebouwd. Een moeder die haar ‘shit’ op orde heeft, zeg maar.
Lees ook: 10 dingen die je altijd al wilde weten van een thuisblijfmoeder
Maar ik… Ik voldoe niet aan mijn eigen ideaalbeeld van een thuisblijfmoeder…
Om eerlijk te zijn ben ik gewoon onwijs slecht in het ‘thuisblijfmoederen’. Niet omdat ik niet (en nog altijd) achter mijn keuze sta om thuis te blijven, maar gewoon: omdat ik bepaalde, door mezelf opgelegde, aspecten van het thuisblijfmoederschap niet onder de knie lijk te krijgen. Of er zelfs een schijthekel aan heb, als ik dan toch zo ‘eerlijk’ bezig ben.
En zelfs nu zit ik in mijn badjas op de bank. Om 14.00 in de middag. Zoon zit (al te lang) op zijn spelcomputer en dochter maakt haar eigenhandig een half pak bokkenpootjes soldaat. Ik moet nog boodschappen doen, maar ik kan de fut niet vinden om drie man aan te kleden en mijn hoofd te fatsoeneren.
Lees ook: 8 Feiten en Fabels over het thuisblijfmoederschap
Een minimaal voorbeeld, want er zijn nog veel meer redenen waarom ik ‘zuig’ in het thuisblijfmoederen. Lees en huiver…
1. Ik haat speelafspraakjes
Ze gebeuren wel, maar leuk vind ik ze niet. Hier geen thuisblijfmoeder die haar huis te pas en te onpas openstelt voor klasgenootjes en buurtkinderen. Eerder een moeder die geniet van de (welverdiende) met een kind of een kind wat lekker buiten speelt.
2. Ik ben geen hulpmoeder
En ik ben er ook niet goed in. Daarnaast is het vrijwel onmogelijk om te hulpmoederen op een basisschool met een hyperactieve, ietwat ondeugende, dreumes in je kielzog.
3. Schoonmaken (HA-HA-HA!)
Ben ik ook niet goed in. Het is een georganiseerde chaos en dan ben ik nog positief. Natuurlijk wordt er schoongemaakt. Maar er is geen touw vast te knopen wat er onder handen genomen gaat worden, of wanneer!
Tenzij het de ramen zijn. Daar ben ik heel consequent in. Die doe ik eigenlijk gewoon nooit.
4. Ik speel niet met mijn kinderen
Want ik heb er geen geduld voor om urenlang bezig te zijn met een Duplotoren die op zijn hoogtepunt wordt omgegooid en op elke vierkante centimeter van mijn woonkamervloer terecht zal komen. Punt. Kortom: ik maak mijn kinderen gelukkiger door mezelf afzijdig te houden van hun spel. En dat doe ik dan ook. Met liefde!
Lees ook: Ik ben niet die moeder…
5. Ik heb zo nu en dan graag mijn handen vrij
Om mijn benen te scheren, in alle rust boodschappen te kunnen doen of om eens even rustig te kunnen poepen. Het thuisblijf-moederschap heeft één garantie (zeker met een nog niet schoolgaand kind in huis). Je. Bent. Nooit. Alleen!
Wat ergens best gezellig is, maar ook dodelijk vermoeiend kan wezen.