10x wat NIET te doen als je een kind met een driftbui tegenkomt
Denise Meijer
Dreumes-, peuter-, kleuterdriftbuien. Of eigenlijk: gewoon alle driftbuien die een kind ooit kan krijgen. Je krijgt het cadeau bij het moederschap. Gratis en voor niets! En je moet er ook maar mee leren dealen. Zo goed en zo kwaad als je kan.
Over het algemeen zijn driftbuien iets waar menig moeder, vader en verzorger natte angstzweetokseltjes van krijgt. Zeker als deze plaatsvindt in het openbaar. Soms zelfs onder het gezelschap van tientallen, veroordelende paar ogen. Een horrorscenario! In elk mogelijk te bedenken geval.
Het begrip bij driftbuien
Een schrikbeeld waarin wanhoop, schaamte, woede, onmacht en het ouderlijke schuldgevoel, elkaar in rap tempo afwisselen, dan wel opvolgen. Als ouders onder elkaar begrijpen we dikwijls wel wat een moeder of vader, die gebukt gaat onder een dergelijke aanval van zijn kind, nodig heeft. Niettemin: wat deze absoluut NIET kan gebruiken op zo’n moment.
Handleiding voor de omstander
Een memo die niet iedereen heeft gekregen, overigens. Maar niet gevreesd! Wij helpen deze groep ‘onwetenden’ graag een handje. Met een paar simpele regels voor wanneer je getuige bent van een zenuweninzinking van mijn kind. Handig om als flyer uit te delen voor wanneer het weer zo ver is? Of misschien gewoon voor op het prikbord bij de ingang van de AH? Al met al de moeite waard om te lezen én te delen!
Regel 1: Calm your tits
Er is niets ernstigs aan de hand en zelfs al lijkt het nog zo overtuigend: mijn kind heeft geen pijn! Niets om je zorgen over te maken dus.
Regel 2: Bemoei je er niet mee
Ik als ouder mag mezelf een doorgewinterde ervaringsdeskundige noemen, als het aankomt op deze Oscarwaardige, uitbarstingen van mijn kotertje. Dat gezegd hebbende: als er een hapklare oplossing bestond, dan had ik deze écht wel ter plekke toegepast. Er is dus niets wat jij, als ‘vreemde’ kan toevoegen.
Oké, behalve een flinke dosis aan extra irritatie. Niet echt handig op dit moment.
Regel 3: Nee serieus: BEMOEI. JE. ER. NIET. MEE!
Aanvullend op regel nummer twee: Bemoei je ook, in geen enkel geval, met mijn kind. Twijfel je? Lees dan ter bevestiging en wederom regel nummer één.
Regel 4: Voor als je toch een klein beetje levensmoe blijkt te zijn…
Als je toch, de onweerstaanbare drang blijkt te hebben om ook maar ‘iets’ te zeggen van het tafereel wat er voor je neusje afspeelt. Zorg er dan voor dat het niets te maken heeft met: “Ah… is mama/ papa zo gemeen voor je!?”, “Wat is er aan de hand dropje?”, “Mag je nou gewoon geen snoepje van mama/ papa?”. Tenzij je graag wil dat ik mijn zorgvuldig, opgekropte frustratie ter plekke op jou afreageer natuurlijk. In dat geval… Ga je gang!
Regel 5: Bied mijn kind onder geen enkel beding een ‘troostprijs’ aan
Want IK ben op het moment bezig met iets wat over het algemeen al niet echt heel erg makkelijk is; opvoeden. Dat wil zeggen dat wanneer mijn kind dergelijke drama-acts gebruikt om zijn/ haar zin te krijgen. Ik hier waarschijnlijk op reageer met een zero- tolerance beleid en deze helemaal niets lekkers of leuks meer krijgt deze middag. Iets wat zijn effect snel verliest als iemand van buitenaf een alternatief biedt om mijn kind weer ‘blij’ te maken.
Regel 6: Houd je (veroordelende) mening, voor je
Het interesseert me echt geen zier of dat jij ooit zeven kinderen onder je hoede hebt gehad die nog nóóit een driftbui hebben gehad, of dat je op dat moment net last hebt van een katertje en mijn ‘etter’ van een kind je leven nu ondragelijk maakt. Net zo min als dat ik wakker zal liggen van het feit dat jij vindt dat ik mijn kind ‘niet mee zou moeten nemen als ik boodschappen ga doen’ of dat hij/ zij best wel eens een goed pak voor zijn broek kan gebruiken… In het uiterste geval mag je die van mij best wel even lenen. Wedden dat je dan heel snel anders piept?
Lees ook: Ik ben niet die moeder…
Regel 7: Dit geldt overigens ook voor de veroordelende blikken
Ik zie je eyeroll niet… Ik hoor je facepalm niet en eerlijk? Het kan me op dat moment ook echt niet schelen.
Regel 8: Alleen IK corrigeer mijn kind
Op de manier die IK passend vind. Al moet ik mijn paars aangelopen engeltje over de supermarktvloer mee naar huis toe slepen.
Regel 9: Dus ook in dat geval zeg je helemaal niets!
Zelfs al vind je het echt heel erg zielig en ronduit onnodig dat kind niet gewoon een fles Bacardi mee naar huis krijgt om deze even zoet te houden… Je houdt, ten alle tijden, je mond even dicht. Geloof me: het is al zwaar genoeg. Zelfs zonder aanvullend commentaar van anderen.
Regel 10: Vergeet nooit dat dit slechts een momentopname is…
Mijn kind is geen ‘etter’, kutkind of verwend nest. Afhankelijk van de leeftijd zijn driftbuien dikwijls een fase maar er kan meer aan de hand zijn. Denk aan een bepaalde gedragsstoornis bijvoorbeeld. Waardoor een simpel boodschappenrondje voor ouder en kind een uitdagende gebeurtenis kan zijn.
Je ziet een moment, een snipper uit ons dagelijkse leven.
Iets wat je altijd in je achterhoofd mag houden.