Het leed ‘wat de parkeerplaats bij een basisschool’ heet…
Denise Meijer
Verkeersmaniakken komen in verschillende soorten en maten voor. Ik ben me hier akelig bewust van geworden sinds ik zelf een auto bestuur. Vanaf mijn 21ste, om precies te zijn. Dat deze term nog een extra dimensie zou krijgen kon ik mijzelf echter niet voorstellen. TOT ik voor het eerst voet (of wiel…) zette op de parkeerplaats van een basisschool…
Als ik dit fenomeen een woord moet geven, dan dekt ‘verkeerschaos’ de lading nog niet eens. Het is zelfs erger dan de snelweg richting Utrecht of Amsterdam tijdens het spitsuur. Zeker zo rond half negen, de ochtendspits voor haastige ouders die hun kroost koste wat het kost, bijtijds op school proberen te krijgen.
Ergens is het best bewonderenswaardig. Ik bedoel: ik denk dat dit gedrag zelfs de meest doorgewinterde verkeersdebiel in een opvoerde Volkswagen Polo uit 1995, nog angst aanjaagt.
Lees ook: Eerste schooldag: waarom schoolpleinvriendjes belangrijk zijn voor mama!
Elkaar rakelings passeren op het (te smalle) weggetje tussen de vakken. Dubbel, blind, met een rotgang en desnoods achterstevoren of binnenstebuiten in proberen te parkeren.
Met 60 kilometer per uur het terrein op komen scheuren omdat men anders niet op tijd in de school, of op de werkplek zit.
Als je het van een afstandje bekijkt. Dan zou je bijna zeggen Bram Ladage op het schoolplein GRATIS patat aan het uitdelen is of de Media Markt honderd procent korting geeft op de allernieuwste Smart-tv’s.
Maar wat deze ‘mayhem’ werkelijk veroorzaakt is het feit dat er wanhopig naar een parkeerruimte wordt gezocht. En dan niet zomaar een ‘plek’ om precies te zijn.
Een plekje zo dicht mogelijk bij het schoolgebouw!
Deze premium- parkeerplaatsen zijn zoveel meer dan een optie. Ze zijn voor alle automobiel-ouders zowat een dagelijkse missie. Je weet wel: een target wat iedere ochtend behaalt dient te worden. Net zoals het eerste bakje koffie eigenlijk. Essentieel!
Want ‘ver’ lopen is een ongetwijfeld een gigantische aanslag op je humeur, zo aan het begin van de dag.
Zo’n plek bemachtigen gaat dus ten koste van ALLES. De ouders gaan over lijken om een paar passen minder op hun stappenteller te zien verschijnen.
Zelfs als dat betekent dat er auto’s langs of zelfs gedeeltelijk OP de stoep moeten worden geparkeerd. Of gewoon dubbel parkeren, weglopen en de ander laten wachten tot jij terugkomt.
Lees ook: Bij welk groepje schoolplein moeders hoor jij?
Ook betekent dat dat je misschien dat ene kruislings, overstekende knulletje met zijn Paw Patrol rugzakje over het hoofd moet zien door een Verstappen move te maken om dat parkeerplekje te bemachtigen.
Het schoolplein is een verzamelplaats voor alle bumperklevers, foutparkeerders, haastbestuurders en huishoudbeursterroristen. De ‘mag-ik-een-manager’- sprekers in een overvolle kassa-rij. Van die types die er totaal geen probleem mee hebben als hun misvormde handtashond in jouw voortuin kakt en bijna altijd (tergend langzaam) tegen de richting inlopen in een drukke winkelstraat.
En dat op een plek waar het letterlijk krioelt van de kinderen vind je alle verkeersdebieltjes op een paar vierkante meter: de parkeerplaats van de basisschool.
Bijna (lees: BIJNA) een reden om voortaan zelf maar de bakfiets te pakken want zo erg is die bakfiets dan ook weer niet…
Ohja, en als je even tijd hebt is het gewoon een belevenis om een kwartiertje gewoon te kijken naar al die bestuurders op de parkeerplaats. Zo maak je nog eens wat mee op de vroege ochtend!