Ik ben een slechte moeder…
Denise Meijer
Hallo iedereen, ik ben dus die moeder. Je weet wel: die ‘slechte’ moeder die op het schoolplein staat en wel vaker een scheve blik toegeworpen krijgt als ze voorbij komt lopen. De moeder die het bijna gewend is om beoordeeld, veroordeeld en besproken te worden. Wat ze ook doet.
Ik weet het; ik ben een slechte moeder…
Ik ben bijvoorbeeld die moeder die borstvoeding nog geen twee weken een fatsoenlijke kans heeft durven geven. De moeder die na de bevalling bijna extatisch was over dat ze weer een wijntje mocht.
Ik ben zo een vrouw die haar baby echt wel meer dan eens heeft laten huilen of gewoon een keer niet gelijk bij me nam. De moeder die meer dan gewoon dankbaar was voor het feit dat vader een keer de nachtvoedingen op zich kon nemen en de schuldige die soms kinderen bij haar in bed lag.
Lees ook: Ik ben de moeder van dat kutkind…
Ik ben die moeder die fruithapjes zoveel makkelijker vond dan ze vers te gaan pureren.
De moeder die haar kind echt wel eens chips heeft laten eten als ontbijt.
De moeder stiekem ranja in de drinkbeker voor op school meegeeft en een koek stiekem onderin het trommeltje propt. Al is dat niet het bepaald het beleid.
Ik ben degene die je in een kloffie het schoolplein op ziet strompelen.
Ik ben de trotse maker van het kind dat altijd de gaten in zijn broeken valt.
Ik ben degene die echt weleens is vergeten dat er gymles werd gegeven of de moeder die pas een week later de bedorven appel onderin het rugtasje vond.
Ik ben de moeder die ervoor zorgt dat ons gezin twee keer per week iets ‘te makkelijk’ eet. Al compenseer ik dat met schuld.
De moeder die zelf alles graag wil weten en horen, maar toch wel meer dan eens wat kleine waarheden verhult. Ik ben namelijk ook de moeder die alle koekjes stiekem opeet en dan antwoordt met: “Waar zijn ze nou!?”
Ik ben daarnaast ook het type wat zowel Sinterklaas, de politie als de Kerstman als chantagemiddel gebruik. Op zo een manier van: Die weet zelfs vanuit Spanje van al die ongein van jou!
Ik ben de moeder die de verhaaltjes voor het slapengaan inkort om er maar vanaf te zijn. De moeder die altijd beloofd om komen te spelen, maar er lang niet altijd zin in heeft. De moeder die er gek van wordt om in de ochtend veters te strikken, maar daarvoor bestaat er (gelukkig) zoiets wat een ‘klittenbandsluiting’ heet.
Ik ben dus die moeder.
Men zegt wel eens dat ik een slechte moeder ben.
Maar dat zeggen ze op basis van wat ze zien. Er is nog zoveel wat ze niet zien en weten…
En dat is dat ik ook die moeder ben die de hele nacht uit bed is als haar kind ziek is.
De moeder die altijd tijd heeft voor een knuffel en een kus. Ik ben de moeder die haar kinderen op nummer 1 heeft staan. Die altijd het beste voor ze wil.
De moeder die ze verzorgt en vertroeteld. Zelfs al ben ik het echt weleens zat.
Ik ben de moeder die voor een verjaardag de hele nacht bezig is om het huis te versieren.
De moeder die even luistert, al roepen ze op een dag wel 10.000 “Mam!”
De moeder die voor ieder wel wat wils in huis heeft, want het ene moment lusten ze nog boontjes, maar de week daarna weer niet. Ook dat kan.
Ik ben die moeder waarvan de kinderen driftbuien hebben in het openbaar. Geloof mij: dat zijn situaties die je nooit meer vergeet.
Ik ben moeder die vaak genoeg denkt: ‘Fuck it, bekijk het maar’.
Lees ook: Ik ben niet die moeder…
Ik ben dus die moeder. Een ‘slechte’ moeder om precies te zijn.
Niet perfect, niet volmaakt en ik doe het zeker niet altijd goed.
Maar mijn kind is gelukkig, gezond en tevreden. We staan bij elkaar op nummer één iets wat altijd zo blijft. Ik ben in feite dus niet eens zo slecht, maar gewoon ‘een moeder’.
Niet slecht, niet bagger of perfect. Maar een moeder op alle fronten en dat is wat, in mijn ogen, ook het enige wat ertoe doet.
Photo by Dương Nhân from Pexels