Samengesteld gezin en een papa met PTSS
Tja, waar zal ik beginnen? Ik ga natuurlijk mijzelf even voorstellen maar dan hebben jullie nog steeds geen idee van wie ik echt ben. Wat houdt mij bezig? Hoe ziet ons leven eruit? Mijn leven, ons leven, is volgens de ‘normen van de maatschappij’ best abnormaal. Ik bedoel maar; mijn man en ik zijn allebei thuis, we werken niet buitenshuis maar we werken des te harder aan ons gezin, elkaar en onszelf. Een samengesteld gezin en een papa met PTSS. We zijn voornamelijk bezig met het storten van een fundering en bouwen daarop verder. Voor ons kinderen, onze liefde voor elkaar en ons gezin.
Samengesteld gezin en een papa met PTSS
Welkom in mijn leven! Ik ben Melissa (35) en ik heb een relatie met Loek (34). Samen hebben wij vier kinderen: twee zoons (13 en 10) uit een eerdere relatie, een dochter (6) uit Loek zijn eerdere relatie en een dochtertje van 11 maanden. Of het hierbij blijft weten wij nog niet. We willen heel graag nog een kindje krijgen maar door de problematische zwangerschap en vroeggeboorte van onze dochter twijfelen wij nog of we het nog eens aandurven.
Zoals ik hierboven al schreef zijn wij beiden thuis. Dit is geen bewuste keuze geweest maar wij zijn wel enorm blij en gelukkig dat dit kan. Toch heeft dit een keerzijde want de reden dat wij thuis zijn is dat Loek dienstgerelateerde PTSS heeft. Hij is namelijk 15 jaar werkzaam geweest bij de politie, voornamelijk noodhulp. Daardoor is het voor mij ook lastig om buitenshuis te werken.
Onvoorwaardelijke liefde
Wij zijn nu twee jaar samen. Onze relatie is gebaseerd op vertrouwen, eerlijkheid, wederzijds respect en enorm veel liefde voor elkaar en onze kinderen. Wij vullen elkaar enorm aan, hebben de grootste lol samen. We zijn echte praters en vinden het heerlijk om met een muziekje op de achtergrond lange gesprekken te voeren. Trots en waardering naar elkaar spreken wij uit, evenals wat wij niet leuk vinden en waar we het niet mee eens zijn. De openheid naar elkaar toe maakt onze relatie goed en sterk. Zoals in elke relatie hebben ook wij onze struggles, hebben we woorden en zeiken we soms lekker tegen elkaar aan. Ik kan oprecht zeggen dat wij helemaal onszelf bij elkaar kunnen zijn. Hoe heerlijk is dat?
Lees ook: Dit is Daisy: alleenstaande moeder van 2, met schulden en een depressie
De kids
Onze kinderen zijn Jessie (13), Jason (10), Lynn (6) en Xoë (11 maand). Toch is dit helaas niet de samenstelling hier in huis. Loek heeft na zijn scheiding zijn dochter Lynn nog twee keer kort gezien, sindsdien niet meer. Hier zal hij zelf later in een blog op terugkomen.
Ook Jessie woont momenteel niet thuis, hij woont op een observatiegroep. Hier wordt hij geobserveerd om te bepalen wat kindeigen problematiek is en wat zijn trauma’s zijn. Van daaruit kunnen ze dan bepalen welke hulpverlening hij nodig heeft. Hij heeft namelijk het nodige al meegemaakt en hij heeft een verstandelijke beperking. Voordat het zo ver kwam is er veel aan vooraf gegaan. Dit en nog veel andere onderwerpen zullen aan bod komen in andere blogs.
Papa met PTSS gaat bloggen
Mijn man Loek wil ook graag bloggen dus hebben wij besloten om dit samen te doen. Hij zal dieper ingaan op PTSS. Samen zullen we blogs gaan schrijven maar jullie kunnen ook individuele blogs van ons verwachten. Hoe leuk is het om een papa aan het bloggen te hebben! Ik ben in ieder geval enthousiast en wij vinden het super leuk om hier ons project van te maken.
Voor nu denk ik dat ik ons aardig voorgesteld heb en hopen wij dat jullie onze blogs met plezier gaan lezen, en dat wij door onze open blik, eerlijkheid en door het onbespreekbare bespreekbaar te maken, mensen kunnen bereiken en herkenning kunnen bieden en meer kennis of inzicht over bepaalde onderwerpen meegeven. Al is het maar één persoon die er baat bij heeft dan hebben wij ons doel bereikt. Wij kijken er in ieder geval erg naar uit!