Onze kind heeft geen passend onderwijs: hij past niet ‘in het systeem’
Een paar weken geleden schreef Denise een blog over het passend onderwijs. Het passend onderwijs op scholen wat er niet voor elk kind is. Inmiddels weet Denise niet meer wat ze met school aan moet. Haar kind wil liever niet meer naar school en hij verliest zijn zelfvertrouwen. Ze vraagt zich hardop af waar ‘passend onderwijs’ anno 2020 eigenlijk voor staat.
Geen passend onderwijs
Nadat deze blog online is gekomen kregen we een mailtje van een andere moeder. Ook zij wil graag haar verhaal doen. Net zoals blogger Denise en blogger Wendy. Voor moeder Tessa was het net alsof ze haar eigen verhaal las. Ze wil daarom ook haar verhaal doen voor andere moeders. Ook voor haar kind is er geen passende plek op school. Hij pas niet ‘in het systeem’.
Hij wil niet naar school
Voor ons ook dweilen met de kraan open, niet meer weten wat je moet doen!? Onze zoon was altijd een gezellig, vrolijke jongen die al grapjes makend graag naar school ging. Onze zoon is (hoog)gevoelig maar zoekt ook graag de prikkels op. Hij is een jongen die graag (anderen) helpt en voor je klaar staat. Maar zodra hij het gevoel krijgt dat er iets niet klopt of oneerlijk is zal hij dit zeker melden. Hij roept vaak dat hij niet naar school wil: “Ze begrijpen mij daar niet…”. Hij is druk, luister steeds slechter, is dwars en nog vaker boos wanneer hij naar school moet.
Gebroken moederhart
Zodra er een telefoontje of mailtje komt vanuit school, gaat mijn moederhart weer tekeer, wat zal er nu weer zijn wat heeft mijn zoon nu weer gedaan?! Dat lege en verdrietige gevoel van binnen wat je dan hebt omdat je niet weet wat er in dat 8-jarige koppie omgaat. Onze zoon zit vaak in de gang omdat hij dan (weer) niet luistert, hij is snel boos en afgeleid, vaak mag hij dan in een andere klas werken, ‘voor zijn rust’ wordt er dan gezegd. Als ik het dan met hem erover hebt, weet hij het zelf vaak ook niet (meer).
Na talloze gesprekken met juf, IB’er, directrice, gesprekken op school met de behandelaar en sticker- en beloningssystemen komen we geen steek verder. Onze zoon is niks opgeschoten. Inmiddels loopt hij al een tijdje bij het CJG (Centrum voor Jeugd en Gezin) om te kijken waar zijn boosheid vandaan komt. Vaak geeft hij zelf aan dit ook echt niet te weten.
Ze kijken niet naar mijn kind
Nu zitten we in een fase dat er wordt gewerkt met een wekkertje, hij mag in de gang werken maar zodra het wekkertje gaat moet hij weer de klas in, vaak wilt mijn zoon dit niet. Er wordt niet gekeken naar wie hij echt is en wat hij wel kan. Helaas wordt er alleen gemeld als er iets misgaat.
Als moeder word je hier erg onzeker van, ligt het aan onze opvoeding? Zit hij te veel achter de tablet, slaapt hij wel voldoende? Moeten we nog strenger zijn?
Kijk naar mijn kind!
Wij zien een 8-jarige jongen die zeker niet dom is en goed kan leren alleen op zijn eigen manier, wat is daar mis mee? Hij heeft allerlei testen gehad daaruit kwam helemaal niks! Dit jongetje is gewoon zichzelf en doet alles op zijn eigen manier, maar dat kan niet omdat er geen (passend) plekje voor hem is op school. Oftewel hij valt precies tussen wal en schip. Wij zullen zeker vechten voor hem, voor DAT passend plekje in het onderwijs.
Heb jij ook een kind die niet ‘binnen het systeem’ past? Waar geen passend plekje voor is? Of een kind die niet écht gezien wordt? Stuur een mailtje naar Love2BeMama om je verhaal te doen.