Wanneer je kinderen ruzie maken: grijp je in?
Cristina Kiekens-Burbea
Heb je kinderen die wel eens ruzie met elkaar maken? Grijp je als een ouder dan meteen in? In dit geval vind ik best lastig om te bepalen wanneer ik tussenbeide moet staan. Ik en mijn man zijn namelijk doof. In deze blog leg ik uit hoe wij als dove ouders ruzie signaleren en ermee omgaan.
Wanneer kinderen ruzie maken
Alle ouders herkennen het dat kinderen ruzie met elkaar maken. Wanneer ga je ingrijpen of laat je ze het zelf met elkaar uitzoeken?
Wanneer grijp je in met ruzie?
Je grijpt sowieso in wanneer een ruzie op schreeuwen of een gevecht uitkomt. Als jullie mij al kennen, weten jullie dat ik doof ben. Ik heb dus nog altijd mijn ogen om te zien hoe mijn kinderen ruzie met elkaar maken. Als ik één van mijn kinderen zie slaan of schoppen, dan grijp ik in.
Maar schreeuwen? Ik kan ze wel horen, maar niet bepalen of het een geschreeuw is. Dus ik moet wel goed kijken naar hun lichaamstaal. Als het hoofd rood begint te worden en de bloedvaten zichtbaar worden in hun hals met een wijd open mond, dan weet ik dat er waarschijnlijk wordt geschreeuwd. Dan grijp ik ook in.
Hulpmiddel bij ruzie
Ook heel handig als ik zie dat de flitslamp staat te flitsen. Aha, duidelijk! “Oh oh, niet schreeuwen!” zeg ik dan. Maar dat gaat makkelijker wanneer wij boven zijn, want er staan babyfoons in de slaapkamers van mijn kinderen. Dus ze vangen het geluidssignaal sneller op dan beneden. Mochten we in de woonkamer zijn, dan is de kans veel kleiner dat de flitslamp gaat flitsen. Er is natuurlijk geen babyfoon. Dan moet ik dus extra goed kijken naar de lichaamstaal van Jake en Ariana.
Woorden wisselen
Maar mijn grootste zorg is welke woorden Jake en Ariana tegen elkaar gebruiken als ze ouder zijn. Daar denk ik soms aan, aan de toekomst van mijn kinderen. Op dat gebied kan ik ze niet ter plekke helpen. Ik kan ze niet verstaan en meestal is liplezen ‘onmogelijk’ want ze staan overal en nergens of met hun rug tegenover mij. Dan moet ik wel rennen naar hen toe en naar hun mondjes kijken. Wat zal ik er dan als een clown uitzien! Mij zo tot hun ooghoogte neerstrijken en tussenbeide duiken. Als een scheidsrechter achter ze aanlopen! Of ze zelfs maar vragen om ook tegen elkaar te gebaren zodat ik ze ook kan volgen. Kom op, zeg! Wat voor een gevoel zou dat mijn kinderen geven?! Wat een controlfreak is die mama die geen vertrouwen in ons heeft! Denken ze dan…
Een goed voorbeeld geven
Wanneer mijn kinderen ruzie maken kan ik wel een goed voorbeeld geven door zelf altijd rustig te praten, maar vastberaden en duidelijk zijn over grenzen. Ook respectvol zijn naar mijn kinderen toe door ook naar ze te luisteren en hun gevoel een erkenning te geven. Indien nodig samen naar een oplossing zoeken. Hiermee hoop ik dan dat ze dit voorbeeld ook aannemen.
Een heel mooi boek, ‘Montessori voor thuis’, heeft goede tips over wat je als een ouder het beste kunt doen als je kinderen ruzie maken. En ik heb ook nog altijd mijn familie die Jake en Ariana tegen elkaar kan horen praten. Maar thuis zijn ik en mijn man wel op onszelf.
Ach, onze eigen kinderen zullen vast nooit kwaad (willen) doen. 😜
Hoe ga je als een ouder om met je ruziënde kinderen?
In deze blogpost staan affiliatelinks.
Alles over ons advertentiebeleid lees je hier.