Als het maar gezond is?
Ik was geen meisje dat altijd al droomde van een eigen gezin. Een allesoverheersende kinderwens heb ik nooit bij mezelf kunnen ontdekken. Maar áls ik vroeger dan eens droomde over ‘later met een kind’, dan zag ik altijd hetzelfde beeld voor me: een lange, stoere zoon die, moe gesport maar voldaan, door de voordeur ‘de gang’ (wist ik veel in welk huis dit zich zou gaan afspelen) in kwam en zijn sporttas (met voetbalkleren? Honkbalkleren? Basketbalshorts? Een hockeytenue?) nonchalant onder de kapstok mikte. Hoe hij eruit zag, wisselde per dagdroom, eveneens de sport van zijn keuze dus, maar altijd was het een zoon.
>> Lees ook: Tips: geslachtsvoorkeur beïnvloeden.
Toen ik uiteindelijk, bepaald niet vanzelf, zwanger werd, hoopte ik dan ook op een knul. In mijn hoofd kon het kind in mijn buik ook bijna niets anders zijn: al die dagdromen kwamen vast voort uit een of ander kosmisch plan en deze baby zou vast een jochie worden. Tijdens een pretecho ontdekten we het geslacht: we kregen een zoon.
Ik was daar zó blij mee, dat ik me er een beetje voor schaamde. Mijn geweten riep me knagend tot de orde: hoe had ik gereageerd als we een dochter zouden krijgen? Ik zou moeten zeggen dat ik daar nét zo blij mee geweest zou zijn, zeker omdat we ook al konden zien dat alles wat op dat moment op, aan en in de baby moest zitten, aanwezig was. Een gezónd kind, daar gaat het toch om? Of, sterker nog: überhaupt een kind krijgen, mens, tel je zegeningen!
En die telde ik dan ook. Ik was eindelijk zwanger. Ik kreeg een kindje dat, voor zover op dat moment te zien was, gezond was. Het was al de leukste baby van de wereld op het moment dat hij op de echo niet meer was dan een pindavormige vlek met een knipperlichtje erin. Ik was ook nog eens zalig kwaaltjesloos zwanger. De baby in kwestie was een coproductie met mijn grote liefde. Wij waren zelf ook allebei gezond en konden de baby alles bieden wat we wilden. Wat was ik een ont-zet-ten-de mazzelaar. Heus: ik besefte het terdege. Maar maakt het me echt een oppervlakkig onmens als ik het feit dat het een jongetje was als een éxtra zegening telde?