De ‘perfecte huisvrouw’ met een opgeruimd huis…
Iets waar ik mezelf op betrap als ik bij vriendin B. op bezoek ben is deze gedachte; “Had ze niet even kunnen opruimen? Wat een zooi overal!” Een week later komt vriendin B. bij mij op visite en zegt: “Wat is het hier schoon en opgeruimd!”. Ik glimlach en veeg stiekem nog wat zweetparels van mijn voorhoofd en denk ‘ze moest eens weten’.
Ze moest eens weten!
Hoe ik een half uur daarvoor nog als een tornado door het huis ben gegaan. Met een emmer heet water en schoonmaakmiddel dat zo heerlijk ruikt, geurend in de wasbak, overal een doek overheen halend, inclusief over het kind. Speelgoed dat behendig in kisten werd gegooid en wat niet paste, nu keurig achter een gordijn ligt of weggeschoven onder de poef. Vieze slab op het laatste moment van het kindernekje gehaald et voilà zowaar een schoon truitje zit daaronder! Schoon kind, schoon huis en ik zit ‘relaxed’ op de bank een magazine te lezen terwijl er door vriendin B. wordt aangebeld.
Te gek voor woorden
Ik ben toch eigenlijk wel een behoorlijke idioot, we zitten tenslotte in hetzelfde schuitje. Allebei werkend en jonge kindjes en toch kan ik het niet laten om het plaatje beter te laten lijken dan dat het is. Waarom? Misschien omdat ik niet bekend wil staan als die sloddervos? Ben ik te perfectionistisch en moeten anderen denken dat ik het allemaal zo goed onder controle heb? Dat 4 dagen werken, een kind en een huishouden prima te combineren is? Wie hou ik nou eigenlijk voor de gek? Ik vind het namelijk best pittig om al die ballen omhoog te houden.
Villa Kakelbont
Als ik nu eens eerlijk laat zien dat ‘Huize Weltevree’ af en toe meer weg heeft van ‘Villa Kakelbont’? Dat ook mijn kind op zwart waskrijt kauwt en haar tandjes er vervolgens rot uitzien? Dat ik liever niet op blote voeten door het huis ga door iets geks en kleverigs wat op de vloer ligt waarvan ik de herkomst niet meer kan achterhalen maar wat ik nog niet heb weg kunnen halen vanwege tijdgebrek? Dat ik door de speelgoed explosie in huis aan het nadenken bent om al het meubilair op Markplaats te zetten, want je ziet het toch niet meer? Wat zou er dan gebeuren?
Welcome to the real world
Ik denk dat ik dan alleen maar op begrip stuit. En tips. En leuke verhalen en anekdotes. Dat we alleen nog maar harder kunnen lachen om de zooi want we zijn gelijk! Weet je? Ik stop er ook gewoon mee. Tuurlijk hou ik van een schoon en opgeruimd huis en probeer ik dat zoveel mogelijk in stand te houden, maar is het ‘een bende’ als er visite komt? Dan maar een bende, want zo gaat het nu eenmaal in de echte wereld.