Babypraat slecht? Menig studie zegt van niet!
Denise Meijer
Babypraat. Je weet wel; dat lichtelijk debiele maniertje van praten wat zelfs de meest stoere volwassene doet, wanneer er een baby onder zijn/haar neus wordt geschoven. Je houdt er van, of je haat het. Studies wijzen uit dat babypraat hartstikke goed is voor de taalontwikkeling van je kindje, maar hoe zit dit dan precies?
De stemhoogte gaat enkele octaven omhoog, woorden worden plotseling versimpeld, verkleind en over-gearticuleerd. Zo wordt een auto, een toet-toet en een vliegtuig wordt uitgebeeld door het ronkende geluid van de motoren.
Lees ook: Hoe overleef je een huilbaby?
Motherese
De officiële term voor ‘babypraat’ is Motherese, of CDS (Child Directed Speech). Het komt er eigenlijk op neer dat een ouder op natuurlijke wijze probeert te levelen met zijn, of haar baby. Motherese is dus op geen enkele manier een lesje in de Nederlandse taal. Maar simpelweg een communicatiewijze, die een baby, of klein kind dusdanig aanspreekt dat deze sneller zal reageren – en dus ook leren – dan wanneer een ouder algemeen beschaafd Nederlands (abn) tegen ze zal praten.
Koetsjie-koetsjie
Ik spreek eigenlijk vanzelfsprekend ‘Motherese’. Dat wil zeggen: Ik heb er nooit zo over nagedacht dat dit een issue zou zijn. Oké, misschien buiten het feit om dat het er onwijs idioot zal zien wanneer ik met een grijns van oor- tot oor koetsjiekoetsjiekoetsjie zal kirren in het midden van de Ikea, of als ik de geslachtsdelen van mijn man per ongeluk een ‘piepie’ noem. Oeps!
Toet-toet, beter dan da-da
Er was zelfs ooit iemand die me wees op het feit dat toet-toet een verschrikkelijk slechte manier was om een auto aan te duiden tegenover mijn 1-jarige.
Ik haalde toen eigenlijk mijn schouders op. Het klonk leuk, het maakte mijn kind aan het lachen en het was in ieder geval duidelijker dan het ‘ge-dada’ wat hij destijds enkel deed voor eigenlijk..ueh.. alles wat hij op straat tegenkwam.
Hij is trouwens alweer bijna vijf en kletst de oren van mijn hoofd. Hij weet trouwens ook prima wat een auto is en toet-toet? Dat gebruikt hij alleen nog maar om de gelijknamige speelgoedserie van V-tech aan te wijzen.
Lees ook: Nieuwe trend in babyland. Iets met geweren!
Ik ben niet gek…
Motherese heeft hier in huis dus absoluut geen negatief effect gehad op het gebied van taalontwikkeling, dus ik ben voor. Buiten alles om, heeft de babypraat ook nog eens een hoop geglim- en geschaterlach opgeleverd en dat, mijn lieve mede-moeders, is ook zeker wel wat aan krediet waard, toch? Dus wij gaan lekker verder met het hoge getoet-toet en ge-kielie-, pielie-, wielie,- geklets. Alleen als iemand nu zegt dat ik alleen maar idioot aan het doen ben kan ik zeggen;
“Ik ben niet gek. Ik spreek motherese.” HA!
Bron beeld: Pixabay