Bedankt lieve mama… Ik begrijp je nu!
Denise Meijer
Lieve mama,
Laat ik deze brief aan jou beginnen met iets wat je waarschijnlijk wel zal herkennen. Namelijk de volgende quote:
“Je snapt het wel als je zelf ooit kinderen hebt.”
Als ik een euro had gekregen voor elke keer dat jij, mijn mama, deze zin heeft moeten gebruiken dan was ik nu hoogstwaarschijnlijk miljonair geweest. En sorry dat ik het zeg ma, maar wat waren deze paar woorden een dooddoener. Vooral toen ik eenmaal begon met puberen.
Dat ik ooit alles wat jij deed -of juist liet- zou kunnen begrijpen, kon ik mijzelf dan ook echt niet voorstellen. Sterker nog; ik zou nooit zo worden zoals jij.
Ha! Dat had ik dus mis. En als ik kijk naar jouw kleinkind dan besef ik mij dat elke keer weer een beetje meer…
Het is zo’n moment: ik kijk terug op mijn kinderloze zelf. Vervolgens denk ik aan jou en plotseling ervaar ik de drag om je te knuffelen en te vertellen dat ik het snap. Dat ik jou snap.
Dat het echt elke driftbui, woede-uitbarsting, teleurstelling of krokodillentraan waard is geweest en dat is iets wat ik mijzelf op alle zware dagen zal blijven vertellen. Dat ooit, op een dag, ook mijn kinderen begrijpen waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe. Ook al vinden ze het niet altijd even leuk.
Het is het moment dat ik naar mijn kind kijk en denk: wat hou ik toch van je.
Maar gelijktijdig denk ik: mama, ik hou ook zoveel van jou en –niet te vergeten- het spijt mij als ik er aan denk wat ik je soms heb aangedaan.
Bedankt lieve mama…
Dat je bij mij kwam zitten wanneer ik ziek was en daar (onophoudelijk, ik weet het!) om vroeg.
En voor het feit dat ik daar nu soms nog naar verlangen kan. Als ik koortsig en beroerd ben.
Bedankt lieve mama…
Dat je mij geleerd hebt dat familie het belangrijkste is wat er bestaat.
Dat gezelligheid met je gezin onmisbaar is. Hoe jong of oud je ook mag zijn.
Bedankt lieve mama…
Dat je mij hebt laten zien dat je soms je eigen belang (en zelfs geluk) opzij zal zetten voor je kinderen.
Dat je mij hiermee hebt laten zien wat echte grootmoedigheid is en hoe dat zich terugbetaald door middel van wat elke moeder het liefste wil: een gelukkig kind.
Bedankt lieve mama…
Voor alle kusjes en knuffels. Voor elke keer dat je zei “Ik hou van jou,” en zoveel meer.
Bedankt voor elke draai om mijn oren, de keren dat ik mijn zin niet kreeg.
En zelfs voor alle keren dat je teleurgesteld je hoofd schudde om wat ik uitgevreten had.
Lieve mama… ik bedank je vooral voor wie ik nu ben. Jij bent een van de grootste redenen dat ik zo ben geworden. Zoals ik ben.
Lieve mama…
Ik wil dat je weet dat ik je na al die jaren begrijp en juist om die reden zeg ik het nog een keer:
Ik ben je zo ontzettend dankbaar. Voor alles. Ik hou van jou!
Lees ook: Ik ben niet die moeder…