De zoektocht naar zaad
Wat doe je als je een enorme kinderwens hebt, een tikkende biologische klok maar geen partner? Het overkwam Suzanne Geysendorpher. Om toch moeder te kunnen worden besloot ze gebruik te maken van een spermadonor. Maar dat die niet één twee drie gevonden was, beschrijft ze in haar boek ‘Ik ga even zaad halen’.
Een sterke kinderwens is veel vrouwen niet vreemd. Maar dan toch het liefst met een partner. Zo had Suzanne het ook graag gezien. Maar haar vriendin, die zelf een dochter heeft via een anonieme zaaddonor, was niet klaar voor gezinsuitbreiding. De relatie liep stuk en Suzanne stond voor een keuze. De wens was zo sterk, dat ze uiteindelijk besloot om het alleen te doen.
Leren kennen
Het kostte Suzanne uiteindelijk 2,5 jaar om een geschikte donor te vinden. ‘Doodgewoon’ naar de spermabank gaan om daar zaad te halen, was namelijk niet wat ze wilde. Ze had één heel duidelijke voorwaarde: ze wil de donor persoonlijk leren kennen. Dat leek in eerste instantie geen probleem, toen een vriend zaadcellen wilde afstaan. Totdat hij zich terugtrok. Toen begon de zoektocht pas echt.
Lees ook: Noor is zwanger van haar schoonvader
Via internet komt ze in contact met een aantal donoren, maar ‘de ware’ vindt ze niet. Ook donorspeeddates bieden geen uitkomst. Uiteindelijk, als de biologische klok steeds harder begint te tikken, besluit ze zich toch in te schrijven bij twee spermaklinieken, ook al walgt ze van het idee. Daar moet ze een aantal testen invullen waaruit moet blijken dat ze geschikt is om kinderen te krijgen. Dit frustreert haar, je kan ook de kroeg induiken voor één wilde nacht.
Brief
Op een gegeven moment komt Suzanne op de website van Cryos, de grootste spermabank van de wereld in Denemarken. In eerste instantie is ze niet bepaald enthousiast. Maar als ze door haar opties heen lijkt te zijn komt de spermabank opnieuw op haar pad. Ze leest het uitgebreide profiel van een donor. Hij heeft zelf een gezin en gunt het anderen ook zo. Suzanne twijfelt nog wel, klopt de informatie over de donor wel? Hoeveel kinderen van hem lopen er al rond? Maar de hartverwarmende brief die hij schrijft aan zijn toekomstige donorkind overtuigt haar. Het klopt, dit is hem!
Nu is het dan eindelijk zover, Suzanne is moeder van Simon. Op zijn zestiende mag hij contact opnemen met zijn biologische vader. Voor die tijd zal ze open en eerlijk zijn over zijn herkomst.
Ben jij ook op een bijzondere manier moeder geworden, of zit je middenin het proces? Love2BeMama wil graag jouw verhaal vertellen! Mail naar marian@love2bemama.com en als je verhaal geplaatst wordt, ontvang je een goodiebag.
Bron: AD.nl
Bron beeld: Flickr