Diabetes type 2 als gevolg van zwangerschapsdiabetes
“Mama, hoeveel koolhydraten zitten daar in?” vroeg onze zoon gisteravond aan tafel. Niet echt een normale vraag voor een kind van vijf. En ik denk dat hij niet eens weet wat koolhydraten zijn.
Ik heb het hem in ieder geval nog nooit uitgelegd maar ik snap wel hoe hij aan die vraag komt. Ik ben zelf namelijk sinds vorig jaar ieder pakje en zakje aan het omdraaien om te kijken hoeveel koolhydraten er per product in zitten. Ik heb diabetes type 2 als gevolg van zwangerschapsdiabetes.
Enorme dorst
Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik rond de tweeëntwintig weken enorme dorst. En omdat mijn moeder ook zwangerschapsdiabetes had gehad werd ik getest. Tijdens dit onderzoek doe je een glucose-tolerantietest (GTT). Je drinkt dan een suikerdrankje, waarna je bloed wordt gecontroleerd.
Lees ook: Zwanger en een chronische ziekte
Ik werd gecontroleerd omdat ik zo’n enorme dorst had en dit had aangegeven bij de verloskundige maar ook omdat ik haar verteld had dat mijn moeder bij mij ook zwangerschapsdiabetes had gehad en nu nog onder controle staat. Deze vrouwen lopen namelijk meer risico om het ook te krijgen net als vrouwen die eerder een baby kregen van meer dan 4500 gram, vrouwen die al voor de zwangerschap te zwaar zijn (BMI 30 of meer), vrouwen die wel eens een miskraam gehad hebben, vrouwen waarvan de vader/moeder/broer of zus diabetes type 2 hebben, vrouwen van Hindoestaanse/Marokkaanse of Turkse afkomst en vrouwen die hun cholesterol of bloedsuiker te hoog hebben.
Insuline
Ik bleek dusdanig gestoorde nuchtere glucosewaarden en glucosetolerantie te hebben dat ik meteen moest beginnen met insuline spuiten. Ik spoot insuline voor iedere maaltijd en voor de nacht.
Niet iedereen met zwangerschapsdiabetes hoeft insuline te spuiten. Vaak krijg je het advies minder koolhydraten en vetten te eten. Als de bloedsuikerspiegel toch te hoog blijft moet je insuline spuiten.
Na de bevalling verdwijnt de zwangerschapsdiabetes meestal binnen een dag. Maar later hebben zowel het kind als de moeder meer risico op diabetes type 2. Ook hebben vrouwen met zwangerschapsdiabetes na de zwangerschap meer risico op postnatale depressie.
Lees ook: Zwangerschapsdiabetes en postnatale depressie hebben een link
Dezelfde symptomen
Dat de diabetes alleen zo snel alweer terug zou zijn had ik absoluut niet verwacht! Vroeger werd diabetes type 2 ook wel ouderdomssuiker genoemd en dan denk je toch niet aan een vrouw van 35. Maar ik herkende symptomen meteen weer. Ik had weer enorme dorst, die met wat ik ook dronk niet over ging, en ik moest ontzettend vaak plassen. Dus heb ik de huisarts gebeld met de vraag of ik weer getest kon worden.
De dag na de test belde de assistente van de huisarts. De huisarts wilde mij dezelfde dag nog zien. Ik kreeg te horen dat ik diabetes type 2 heb.
Dit nieuws hakte er behoorlijk in en ik had ontzettend veel vragen. Hoe kon dit nou? Ik zou later een verhoogd risico hebben op diabetes maar toch niet nu al? Ik ben nog zo jong, heb geen overgewicht, beweeg voldoende, eet redelijk gezond en rook niet. Maar ook de huisarts kon mij hier geen antwoord op geven.
Enorme puzzel
Ik kreeg van de huisarts medicatie om mee te starten maar omdat ik daar niet goed op reageerde begon ik al snel, op advies van de diabetesverpleegkundige, weer met spuiten van insuline. Ik moest ook naar de diëtiste waar ik uitleg kreeg over alle soorten koolhydraten en wat die met je glucosewaarden doen en ben vol goede moed aan de slag gegaan om te proberen de diabetes te lijf te gaan.
Lees ook: Van bourgondiër naar gezonde levensstijl
Dit leek in eerste instantie te lukken. Ik viel een aantal kilo af en mijn waarden daalden. Maar stegen helaas een paar maanden later ook weer. Ik loop nu bij de internist omdat de diabetesverpleegkundige er niet zeker van was of ik wel type 2 had. Maar na onderzoeken is type 1 op dit moment nog niet aangetoond. Het blijft een enorme puzzel om mijn waarden stabiel te houden en ik word er af en toe knap boos en chagrijnig van. Ik wil toch ook niet mijn hele leven op dieet blijven? Ik mag toch ook kunnen genieten van lekker eten? Samen met de diabetesverpleegkundige, die ik dagelijks kan bellen of mailen met vragen, proberen we nu mijn waarden zo stabiel mogelijk te krijgen met medicatie en insuline.
Bron: Diabetesfonds
Bron beeld: Pixabay