Dierbare herinneringen
Linda Bosscher
Nu ik moeder ben, zien mijn dagen er anders uit. Mijn dagen bestaan uit vanuit huis werken, voor de kinderen zorgen, hier en daar wat huishoudelijke klusjes doen (hoera voor mijn super fijne hulp!), wassen, spelen, taxi zijn, kinderen voederen en op bed leggen, weer werken, sociale activiteiten ondernemen en tijd met mijn man doorbrengen. Eerlijk? Ik zou niet anders meer willen!
De kinderen staan op nummer 1! Nu ze nog jong zijn wil ik zoveel mogelijk herinneringen maken. De rest is bijzaak.
Slappe dweil
Als je moeder bent zijn dagen af en toe heel erg lang maar eigenlijk zijn de jaren kort…
Dit jaar realiseerde ik mij dat des te meer toen mijn zoon jarig was. Hij werd 7 jaar. ZEVEN.
Waar is de tijd gebleven? Voor het eerst in mijn carrière als moeder stond ik mij dat hardop af te vragen. Waar was mijn baby?
Op zijn verjaardag had ik toch wel even een brok in mijn keel. Omdat ik mij des te meer realiseerde dat hij groot wordt. Hij gaat dit schooljaar leren lezen en schrijven, hij zit op drumles en gaat naar voetbal, hij houdt van in bomen klimmen en vissen. Super leuk! Maar het doet toch ergens een beetje pijn. Ik word ook ouder. Hij stelde mij de vraag: “Mama als ik groot ben, ben jij er dan nog?” Ik vroeg hem: “Waarom vraag je dat?” “Omdat ik je zo lief bent en je zoveel dingen met ons doet.” Dat bracht mij bijna aan het huilen. Natuurlijk is mama er dan nog! Mama wil geen moment van je leven missen. Voor mij is dit meer dan een gouden medaille voor het moederschap. De kroon op ‘mijn werk’.
Dierbare herinneringen bewaren
Hij heeft een hele fijne verjaardag gehad. En wij ook. We zijn zo trots op hem. Na zijn verjaardag was het voor mama tijd om alle verjaardagkaartjes met persoonlijke boodschappen voor de jarige te verzamelen en bijzondere momenten van zijn zevende levensjaar te vangen in een doos met herinneringen. De doos die hij vanaf zijn geboorte heeft. Net zoals elk jaar maak ik dan gebruik van dit moment om deze doos te bekijken. Alles vast te houden, te ruiken aan zijn eerste babykleertjes, zijn geboortekaartje te bekijken, zijn verjaardagskaartjes te lezen en een traan weg te pinken. Op naar het volgende levensjaar…
Het moederschap is mooi… de beste baan van de wereld! Ondanks dat de dagen snel gevuld zijn heb ik mij voorgenomen om nog meer te genieten van het moment. Voor ik het weet zijn ze groot.
Tijd vrij maken om herinneringen te schrijven
De doos krijgt hij (en de andere twee) mee als ze groot zijn en uit huis gaan. Ik hoop dat ze dan net zoveel waarde hechten aan deze herinneringen als mama doet. Een lief verjaardagskaartje van oma, vakantiepost van hun tante, een verjaardagsuitnodiging.
Nadat ik mijzelf weer bij elkaar geraapt had, werd het tijd om aan de slag te gaan. Ik besef mij des te meer hoe belangrijk het is om kaartjes te krijgen op je verjaardag. Kaartjes met een persoonlijke boodschap die je later met zoveel plezier terug kunt lezen. Ik geniet er nu van en ik hoop dat mijn kinderen het later ook zo leuk vinden. De stapel verjaardagkaartjes beplak ik met de postzegels die ik makkelijk online bestel op postkantoor.nl en de volgende dag in huis heb. Ik maak van alle kaartjes een persoonlijk kaartje en ik neem mij voor om dit consequent te blijven doen. Ondanks mijn ‘drukke’ leven wil ik hier tijd voor maken. Herinneringen schrijven…