8 dingen die je NIET zegt tegen een vrouw die een keizersnede heeft ondergaan
Zoals veel al weten; ik heb een keizersnede gehad. Niet één, maar twee en nummer drie zal ook een zogenaamd keizerskindje worden. Er bestaan veel vooroordelen over deze manier van bevallen. Iets wat menig moeder die deze operatie heeft ondergaan weet. Aangezien we allemaal wel één, of meerder van onderstaande opmerkingen naar ons hoofd hebben gekregen.
Ze weten niet beter…
De meeste mensen kunnen hier vanzelfsprekend niets aan doen. Simpelweg, omdat ze niet weten wat een keizersnede inhoudt en wat dit betekend voor moeder en baby.
Daarnaast bestaat er een beeld dat een keizersnede ‘luxe’ is. Overgewaaid vanuit Hollywood, omdat de rijke vrouwen der aarde weigeren hun ‘punani’ (vagina) te beschadigen tijdens het uitdrijven. Iets wat mij, als keizersnede moeder en ervaringsdeskundigen best wel pissig kan maken, want hoewel ik echt teken voor een ‘chique manier van bevallen’ … Zo steekt een keizersnede echt niet in elkaar!
Knoop dit in je oren!
Mocht je ooit, op kraamvisite gaan bij iemand die deze operatie achter de rug heeft. Dit is wat je absoluut niet mag zeggen!
1. Met stip op één: “Je hebt in ieder geval geen weeën gehad.”
Met andere woorden; je hebt geen pijn geleden.
Mis! Een keizersnede is weliswaar tijdens de behandeling zo goed als pijnloos (lang leve de hedendaagse verdovingstechnieken), maar dan begint de pret pas echt. Niet kunnen draaien, lopen, hoesten, lachen of niesen zonder dat je het gevoel hebt dat je organen hun weg naar buiten zullen vinden. Oké … het zijn geen weeën, maar een beetje erkeninning voor de pijn van een keizersmama is best op zijn plaats.
2. “O, dit lijkt me ideaal. Gewoon liggen en anderhalf uur later is je kind er.”
Weet je wat mij nou altijd ideaal leek? Thuis kunnen bevallen, om te beginnen. Net zoals ik na zestien uur aan weeën zelf de laatste anderhalve centimeter en persfase door had mogen maken. Mijn punt? Kennelijk is iemand haar idee van ideaal heel persoonlijk. Maar als ik dit allemaal met plezier door had willen maken en dat anderhalf uurtje ‘liggen’ over had willen slaan… dan weet je wel waar ik naartoe wil.
3. “Ik zou nooit voor een keizersnede kiezen. Ik ben voor de echte natuurlijke bevalling.”
Gelukkig kan je niet kiezen voor een keizersnede, maar is dit dikwijls noodzakelijk omdat het risico van een echte, natuurlijke bevalling, te groot is om te gaan zitten miepen over mijn droom over een bad-bevalling met een CD van Enya op de achtergrond.
4. “Mag ik je wond zien?”
Nope… Of had je dit ook gevraagd als het een totaalruptuur betrof?
5. “Heb je het idee dat je gefaald hebt, nu je niet normaal bent bevallen?”
Gelukkig ben ik nog altijd ‘gewoon’ bevallen, dus nee.
6. “Gelukkig heb je niet zoveel last van nabloedingen, zoals ik na mijn bevalling.”
Wederom fout!
Hoewel de baby er niet via de ‘natuurlijke weg’ naar buiten is gekomen, de rest van de zwangerschap is wel op dezelfde manier als die van elk ander verlopen. Dus… na een keizersnede kan je net zo goed voor meerdere weken last hebben van bloedverlies.
7. “Wat erg voor je!”
Waarom? Ik ben nog steeds bevallen van een blakend gezonde en prachtige baby. Gefeliciteerd is dus ten alle tijden veel meer op zijn plaats dan een verkapte condoleance.
8. “Nu krijg je de volgende keer zeker weer een keizersnede?”
Nee, eigenlijk niet. Althans: na je eerste keizersnede mag je veelal kiezen op welke manier je wilt bevallen. Er zitten wat meer risico’s aan een vaginale bevalling dan bij iemand die nog nooit een keizersnede heeft doorgemaakt, maar over het algemeen zal een arts liever willen dat je kiest voor deze manier van bevallen. Simpelweg omdat dit minder belastend is voor moeder en kind.
Ik, mag jammer genoeg niet meer kiezen. Maar dat maakt ook niet uit. Ik ben trots op mijn keizersneden en het litteken wat erbij hoort.
Niemand heeft tenslotte gezegd dat ‘tijgerstrepen’ striae hoort te zijn, toch?