Doktertje spelen
Denise Meijer
‘Doktertje spelen’. Het is een welbekende term die vaak wordt gebruikt om kinderen te omschrijven, die volop in een fase zitten dat ze elkaars geslachtsdelen interessant genoeg vinden om deze uitgebreid te bekijken en deze soms zelfs te ‘betasten’.
Een normaal fenomeen. Echt waar! Althans: als ik de diverse naslagwerken die er over deze kwestie online te vinden zijn mag geloven. In werkelijkheid wordt deze vorm van kinderlijk experimenteren niet geaccepteerd. Het heeft bij de meeste ouders zelfs een hoog ‘IEKS’ gehalte. Logisch! Het laatste wat je wilt is dat je kind op een dusdanig jonge leeftijd bezig is met zoiets als seks, toch? Er zijn zelfs mensen die het koppelen aan misbruik. Op school of thuis. Hoe komt een kind anders aan zulke ‘rare’ ideeën?
Zwart-wit
Waar we, mijns inziens, al direct de fout mee ingaan is deze vorm van ‘ontdekken’ in de eerste instantie direct te koppelen aan seks. Kinderen hebben geen seksueel besef. Ook niet als ze met hun broek op de knieën elkaars genitaliën aan het bekijken zijn.
Wat doen ze dan wel? Kijken… Even inspecteren hoe de bloemetjes er bij de buurman bijstaan. Ja! Zo zwart-wit is het dus. In de ogen van kinderen, dan. Want wat wij als volwassenen doen is dat we onze eigen, volwassen, gedachten projecteren.
Seks = paniek
Naakt betekent voor ons seks! Dus waarom zou dit voor onze kinderen anders zijn?
Dus we raken in paniek, want seks in combinatie met kinderen is not done (om het even zacht uit te drukken). Dus wordt de school ingelicht, de kwestie wordt onder de ouders besproken op het schoolplein, de betrokken kinderen worden erop aangesproken, gestraft en met een beetje pech eindigt deze kwestie met de kop: ‘Kinderen doen seksspelletjes op basisschool’ in het AD.
Een probleem voor later
Aan het einde van het verhaal worden dit soort verhalen niet meer besproken, maar in de doofpot gestopt. Uit schaamte, maar ook uit angst. Want hoe sta je er als school of ouder precies voor als een kind onder jouw verantwoordelijkheid, schuldig maakt aan ‘doktertje spelen’? En de kinderen in kwestie? Die zullen niet snel meer naar buiten treden met dergelijke informatie. Iets wat in mijn ogen een wezenlijk probleem kan worden in het geval van daadwerkelijk seksueel misbruik. Al dan niet op latere leeftijd.
Lees ook: Jongens en hun ‘zaakje’
Maakt dit de hele kwestie ineens oké? Natuurlijk niet! Maar uiteindelijk is ook dit iets wat kinderen moeten leren.Dat je ‘private parts’ ook daadwerkelijk ‘privé’ horen te blijven dus. Dat het niet oké is om de huisarts je piemel te laten zien omdat deze “Zooo mooooi” is (true story), of dat je je benen bij elkaar houdt tijdens het fietsen met een rokje aan…
Kortom: ook dit gedrag dient gecorrigeerd te worden. Net als elk ander ‘sociaal onaanvaardbaar’ gedrag. Maar gaat paniek, straffen, onderzoeken en zelfs de media hiervoor opzoeken je daarbij helpen?
Ik denk zelf van niet, maar dat is gewoon een gokje hoor.